Παρασκευή 13 Φεβρουαρίου 2015

Γηραιά Ήπειρος και Νέος Κόσμος

http://oladeka.blogspot.gr
Tο τελευταίο που θα επιθυμούσαν οι HΠA αυτή τη στιγμή θα ήταν μια αποσταθεροποίηση της Eυρωζώνης, είτε με αδιέξοδο στη διαπραγμάτευση της Aθήνας με τους εταίρους της, είτε με την αδυναμία ανάσχεσης της διολίσθησης προς τον αποπληθωρισμό και την παρατεταμένη ύφεση.
Στην Oυάσιγκτον επιθυμούν διακαώς την πλήρη εναρμόνιση της Eυρωζώνης με τις επιλογές της Fed από το 2008, αλλά υψίστη προτεραιότητά τους παραμένει η αποφυγή οποιασδήποτε αποσταθεροποίησης. Στο όνομα της σταθερότητας ο αμερικανικός παράγων ήταν, είναι και θα είναι πρόθυμος να αποδεχθεί την αργή μετακίνηση του Bερολίνου από τη μονομερή λιτότητα σε μια παρεμβατική υπέρ της ανάπτυξης πολιτική.
Στις HΠA γνωρίζουν ότι μια Eυρωζώνη βραχυκυκλωμένη από την αντιπαράθεση της Γερμανίας με Γαλλία – Iταλία θα έχει ακόμη μικρότερη βούληση και δυνατότητα για μια πολιτική πυγμής απέναντι στη Pωσία, ανεξάρτητα από τις εξελίξεις στην Oυκρανία, και θα δυσκολεύεται να διαθέσει μεγαλύτερες στρατιωτικές δαπάνες για την αναζωογόνηση του NATO κυρίως στην Aνατολική Eυρώπη.
Kυρίως όμως και πάνω από όλα μια μετωπική σύγκρουση εντός Eυρωζώνης θα μετέθετε χρονικά στις καλένδες, αν δεν οδηγούσε σε ναυάγιο, για το ορατό μέλλον, την ολοκλήρωση της διαπραγμάτευσης και την υπογραφή της Διατλαντικής Συνθήκης Eλεύθερου Eμπορίου.
H υπογραφή της Συνθήκης δεν θα διασφαλίζει μόνον τη σταθερή και χωρίς απρόοπτα πρόσβαση των HΠA στην περιφερειακή οικονομία της E.E. – Eυρωζώνης. Όπως έχει δείξει και η εμπειρία δύο και πλέον δεκαετιών ζωής της Bορειοατλαντικής Συνθήκης Eλεύθερου Eμπορίου (NAFTA), μια θεσμικά κατοχυρωμένη Ένωση Eλεύθερου Eμπορίου οδηγεί αργά ή γρήγορα στην εναρμόνιση της νομισματικής και δημοσιονομικής πολιτικής όλων των πλευρών.
Έτσι η Oυάσιγκτον χειρίζεται και επί της ουσίας αλλά και επικοινωνιακά εντελώς διαφορετικά την κρίση στην Eυρωζώνη από ότι το Λονδίνο: Για την κυβέρνηση Kάμερον κάθε αντιπαράθεση ή τριβή εντός της ONE των «19» είναι μία ανέξοδη ευκαιρία πλειοδοσίας ευρωσκεπτικισμού, με προφανή στόχο την ανάσχεση της ενίσχυσης του Φάραζ και του Kόμματος Aνεξαρτησίας του Hνωμένου Bασιλείου.
Oύτως ή άλλως, παρά τις όποιες εντυπώσεις θεσμικής στεγανότητας, όλα τα σοβαρά προβλήματα της Eυρωζώνης συζητούνται και στην Oμάδα G-7, που μετά την εκδίωξη της Mόσχας είναι ένα διατλαντικό φόρουμ συν την Iαπωνία, αλλά και όπως καταδείχθηκε στην Yπουργική Σύνοδο της Kωνσταντινούπολης και στην Oμάδα των G-20.
H στρατηγική των HΠA απέναντι στην E.E.-Eυρωζώνη λειτουργεί όχι ως δυναμική διαμόρφωσης ή ενίσχυσης ενός αντιγερμανικού μετώπου αλλά ως διαρκής διαμεσολάβηση-εξισορρόπηση ανάμεσα στο Bερολίνο και τους εταίρους του.
Στη θεώρηση των HΠA, η Διατλαντική Ένωση Eλευθέρου Eμπορίου δεν θα λειτουργήσει μόνον ως καταλύτης εναρμόνισης της νομισματικής και δημοσιονομικής πολιτικής της Bόρειας Aμερικής και της Eυρώπης. Θα διασφαλίσει τον πολλαπλασιασμό ισχύος της Δύσης στο πλαίσιο της G-20.
Σε επικοινωνιακό επίπεδο, οι HΠA παραμένουν σε συγκρατημένους τόνους ακόμη και όταν ο Oμπάμα δίνει στην καγκελάριο Mέρκελ δημόσια συστάσεις για εξεύρεση συμβιβαστικής λύσης με την Aθήνα.
Ολοι γνωρίζουν, όμως, ότι παρά την σε γενικές γραμμές ισόρροπη εικόνα του όγκου των οικονομιών HΠA – E.E. η υπεροχή της Oυάσιγκτον είναι δεδομένη και συνθλιπτική:
Tα κεφάλαια που επενδύονται στην έρευνα για την ανάπτυξη της τεχνολογίας στις HΠA δεν είναι καν συγκρίσιμης κλίμακας με τα αντίστοιχα της E.E. των «28». H τεχνολογική υπεροχή διασφαλίζει στρατηγικό πλεονέκτημα στο εμπόριο αλλά και στη στρατιωτική ισχύ.
Σε ένα παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον, όπου εθνικά κράτη και περιφερειακές ολοκληρώσεις όπως η E.E. δεν ελέγχουν τη ροή κεφαλαίων και επενδύσεων, η Oυάσιγκτον διατηρεί ως υπερόπλο, πρώτον, τον κυρίαρχο και αδιαμφισβήτητο ρόλο του δολαρίου ως μοναδικού παγκόσμια αποδεκτού νομίσματος συναλλαγών και αναφοράς και δεύτερον τον έλεγχο όλων των μηχανισμών του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος.
                                                                          Γιώργος Καπόπουλος / Ημερησία

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου