Σάββατο 26 Νοεμβρίου 2016

Φιντέλ Κάστρο (1926-2016): Ο επαναστάτης ηγέτης της Κούβας...



8d3ccfe7-a157-4145-b40f-56f63374e29c
 Ο Φιντέλ Κάστρο,  ένας επαναστάτης ήρωας που όρθωσε το ανάστημά του απέναντι στην παντοδυναμία της Ουάσιγκτον ο μακροβιότερος ηγέτης με τηναγάπη του λαού του και όχι σαν κάποιο μέλος κάποιας βασιλικής οικογένειας, του 20ου αιώνα. Ως ο ηγέτης της κουβανικής επανάστασης, δημιούργησε ένα κομμουνιστικό κράτος στην ‘πίσω αυλή’ της Αμερικής. Να ένα χρονολόγιο της επικής ζωής του.

13 Aυγούστου 1926
Γεννημένος outsider

1
Ο Φιντέλ Κάστρο μικρός.

Ο Κάστρο γεννήθηκε εκτός γάμου. Ο πατέρας του, Ανχέλ, ήταν ένας πλούσιος ιδιοκτήτης φυτειών ζάχαρης – η μητέρα του, Λίνα Ρουζ Γκονζάλες, ήταν υπηρέτρια του πατέρα του.Ο Κάστρο ζούσε στο αγρόκτημα του πατέρα του στην ανατολική Κούβα και μεγάλωνε μαζί με φτωχούς εργάτες από την Αϊτή – βλέποντας από πρώτο χέρι την τεράστια ανισότητα που αυτοί υφίσταντο. Σε ηλικία οκτώ χρονών τον στέλνουν σε ένα αυστηρό οικοτροφείο στο Σαντιάγο. Πεισματάρης και ισχυρογνώμον όπως ήταν, συγκρούστηκε τόσο με τους συμμαθητές όσο και με τους δασκάλους του. Φοιτούσε σε ένα σχολείο Ιησουιτών, όπου εντυπωσιάστηκε από τις αξίες των δασκάλων του περί προσωπικής τιμής και θάρρους. Ήταν ένα έξυπνο παιδί, που διακρίθηκε στον αθλητισμό – ειδικά στο μπάσκετ.
Ο Φιντέλ Κάστρο γράφει για τα πρώτα χρόνια της ζωής του
Δεν επαναστάτησα ενάντια στον πατέρα μου, ήταν πολύ δύσκολο, καθώς ο πατέρας μου ήταν ένας άνθρωπος με καλή καρδιά. Επαναστάτησα ενάντια στην εξουσία.

1945-1952
Φοιτητής ακτιβιστής
2
Πορτραίτο του Κάστρο το 1950, 24 ετών.
Το 1945 ο Κάστρο σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο της Αβάνας. Η αίσθηση της αδικίας και η επαναστατικότητα του βρήκαν στόχο στις πανεπιστημιακές του σπουδές.
Το πανεπιστήμιο που φοίτησε ήταν ημι-αυτόνομο και ένοπλες πολιτικές συμμορίες έλεγχαν τη διανομή των βιβλίων και των καλών βαθμών. Ο Κάστρο ρίχτηκε με τα μούτρα στα θέματα φοιτητικής πολιτικής και τρελάθηκε όταν απέτυχε να γίνει επικεφαλής της ομοσπονδίας των μαθητών. Ωστόσο, κέρδισε την προσοχή ολόκληρου του έθνους με μία χαρισματική ομιλία στην οπόια επέκρινε την τότε κυβέρνηση. Το 1947 εντάχθηκε στο κόμμα Partido Ortodoxo, εντυπωσιασμένος από τον ηγέτη του Τσιμπάς και το μεγάλης απήχησης σοσιαλιστικό μήνυμά του για την κοινωνική δικαιοσύνη και την καταπολέμηση της διαφθοράς.

11 Oκτωβρίου 1948
Ο γάμος του σε νεαρή ηλικία

3
Ο Κάστρο με τον γιο του Φιντελίτο.
Ο Κάστρο παντρεύτηκε τη Mίρθα Ντίαζ Μπαλάρ ντε Νουνέζ, συμφοιτήτριά του και κόρη διακεκριμένου πολιτικού της Κούβας.
Η Οικογένεια της Mίρθα δεν έβλεπε με καλό μάτι τις ριζοσπαστικές πολιτικές απόψεις του Κάστρο, αλλά παρόλα αυτά πλήρωσε για το μήνα του μέλιτος του στις ΗΠΑ. Το επόμενο έτος, απέκτησαν έναν γιο, τον Φιντέλ Ανχέλ – «Φιντελίτο». Ο γάμος τους δοκιμάστηκε επειδή η οικογένειά της Mίρθα είχε στενούς δεσμούς με τον Φουλχένσιο Μπατίστα, στρατηγό της πανίσχυρης δεξιάς πτέρυγας και πρώην πρόεδρο.

1952
Γίνεται επαναστάτης

4

Φουλχένσιο Μπατίστα: εκλεγμένος πρόεδρος της Κούβας 1940-1944, Δικτάτορας της Κούβας 1952-1959.
Ο Κάστρο συνετρίβη όταν ο μέντοράς του Τσιμπάς αυτοπυροβολήθηκε στο στομάχι κατά τη διάρκεια μιας ραδιοφωνικής εκπομπής τον Αύγουστο του 1951 και πέθανε 11 ημέρες αργότερα.
Άρχισε να μελετά τις ιδέες του Καρλ Μαρξ, καθώς αναζητούσε μια πολιτική λύση στα μεγάλα προβλήματα της Κούβας. Το 1952 κατέβηκε ως ανεξάρτητος υποψήφιος για το Κουβανικό κογκρέσο. Εκείνον τον Μάρτη τα σχέδιά του για μια πολιτική καριέρα ανατράπηκαν όταν ο Μπατίστα εκ νέου κατέλαβε την εξουσία με στρατιωτικό πραξικόπημα. Βλέποντας τους στενούς συντρόφους του, να δολοφονούνται από το καταπιεστικό καθεστώς, ο Κάστρο χάνει την πίστη του στη δημοκρατία (αφού αρχικά προσπάθησε να αμφισβητήσει το πραξικόπημα δικαστικά) – και χαράζει το δρόμο προς την ένοπλη επανάσταση.
Κάστρο, ένας όψιμος μαρξιστής
Ο μαρξισμός μου δίδαξε τι είναι κοινωνία. ”Ήμουν σαν ένας άνθρωπος με δεμένα μάτια στο δάσος, που δεν ξέρει πού είναι ο βοράς και πού ο νότος”.

26 Ιουλίου 1953
Η επίθεση στο στρατόπεδο της Μονκάδα

5
Ο Κάστρο ανακρίνεται από φρουρούς του στρατοπέδου της Μονκάδα.

Το 1952 ο Κάστρο και ο νεώτερος αδελφός του Ραούλ σχηματίζουν μία μυστική επαναστατική οργάνωση και αρχίζουν στρατιωτική εκπαίδευση.
Τον επόμενο χρόνο, ο Κάστρο ηγείται επίθεσης εναντίον του Μπατίστα. Περίπου 140 αντάρτες επιτέθηκαν σε ένα ομοσπονδιακό φρούριο στη Μονκάδα του Σαντιάγκο. Αποδεκατίστηκαν όμως και αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν. Πολλοί από τους αντάρτες εκτελέστηκαν, αλλά οι αδελφοί Κάστρο φυλακίστηκαν. Όταν ο Μπατίστα μετέτρεψε τη δίκη του Κάστρο σε θέαμα στα μέσα ενημέρωσης, ο Φιντέλ εκμεταλλεύτηκε τη στιγμή για να επιτεθεί στο καθεστώς με την περίφημη απολογία του με τίτλο «Η ιστορία θα με δικαιώσει». Παρόλο που καταδικάστηκε σε 15 χρόνια φυλάκισης, τα λόγια του έχουν μείνει βαθιά χαραγμένα στις συνειδήσεις του κουβανικού λαού.

”Με ποιο δικαίωμα τα Δικαστήρια στέλνουν στη φυλακή πολίτες που έχουν προσπαθήσει να σώσουν τη χώρα τους, δίνοντας το αίμα και τη ζωή τους;”, θα πει στην απολογία του με τίτλο  ”Η ιστορία θα με δικαιώσει”

Mάιος 1955
Αυτοεξόριστος στο Μεξικό, γνωρίζει τον Τσε Γκεβάρα

6
Ο Κάστρο και ο Τσε Γκεβάρα στην οροσειρά Σιέρρα Μαέστρα της Κούβας.
Σε μία συμφωνία γενικής αμνηστίας, ο Μπατίστα απελευθέρωσε τους πολιτικά διαφωνούντες, συμπεριλαμβανομένων των αδελφών Κάστρο, μετά από φυλάκιση 22 μηνών.
Η Κούβα του Μπατίστα είχε γίνει μια παιδική χαρά για τους πλούσιους Αμερικανούς τουρίστες και τη μαφία, ενώ πολλοί Κουβανοί ζούσαν σε απόλυτη φτώχεια. Οι αδελφοί Κάστρο διέφυγαν στο Μεξικό, όπου εκεί γνώρισαν έναν νεαρό γιατρό από την Αργεντινή, τον Ερνέστο «Τσε» Γκεβάρα. Ο Κάστρο, ο Γκεβάρα, Ραούλ και 80 ακόμη επαναστάτες σχημάτισαν το «Κίνημα της 26ης Ιουλίου», που πήρε το όνομά του από την ημερομηνία της επίθεσης στο στρατόπεδο της Μονκάδα. Το 1956 ο Κάστρο και οι άνδρες του επιβιβάστηκαν στο σκάφος ‘Granma’ που ήταν φορτωμένο με όπλα και εφόδια, με τελικό προορισμό την Κούβα.

Ήταν ένας από εκείνους τους ανθρώπους που αμέσως σου τραβάει την προσοχή – ήταν η φυσικότητα του, η απλότητα του, η αίσθηση της συντροφικότητας , είπε ο Κάστρο για την συνάντηση του με τον Τσε Γκεβάρα για πρώτη φορά


1956-1959

Η κουβανική επανάσταση
Ο Κάστρο κατέφτασε στην Κούβα στις 2 Δεκεμβρίου του 1956 με 80 αντάρτες και με πρόθεση για επανάσταση. Οι άνδρες του Μπατίστα όμως τους είχαν στήσει ενέδρα, οπότε μετά από σφοδρές μάχες αναγκάστηκαν να καταφύγουν στα βουνά (ο Κάστρο και άλλοι 16 επιζώντες κατέλαβαν τη Σιέρρα Μαέστρα) .
Κάστρο και επιζώντες, συμπεριλαμβανομένων του αδελφού του Ραούλ και του Τσε Γκεβάρα, ξεκίνησαν ένοπλο αγώνα. Η Κούβα είχε γίνει ακόμη περισσότερο διεφθαρμένη και γεμάτη ανισότητες υπό τον Μπατίστα ενώ ο Κάστρο είχε καταφέρει να προσελκύσει πολλούς ανθρώπους γύρω από τον σκοπό του – ιδιαίτερα φτωχούς αγρότες. Ο Κάστρο κέρδισε μια σειρά από στρατιωτικές αψιμαχίες και πήρε τον έλεγχο μεγάλων τμημάτων της χώρας. Το 1958 ξεκίνησε μια μεγάλης κλίμακας επίθεση στις μεγάλες πόλεις. Ο Μπατίστα εγκατέλειψε την Κούβα, και τον Ιανουάριο του 1959 ο Κάστρο έμπαινε στην Αβάνα ως ήρωας.
Είχα ήδη δεθεί στενά μαζί του … με την πεποίθηση ότι αξίζει κανείς να πεθάνει σε μια ξένη παραλία για τόσο αγνά ιδανικά, θα πει ο Τσε Γκεβάρα μιλώντας για την πίστη του στο σκοπό του Κάστρο.


16 Φεβρουαρίου 1959

Ο άτρωτος ηγέτης της Κούβας
Ο Κάστρο έγινε ο αρχηγός της κουβανικής επανάστασης – είχε ισχυρή επιρροή πάνω στον κουβανικό λαό και κατάφερε να διατηρηθεί σταθερά πάνω στην εξουσία.
Ανέλαβε τον έλεγχο των μέσων μαζικής ενημέρωσης και διεξήγαγε δημόσιες δίκες για τα πρώην μέλη του καθεστώτος Μπατίστα. Εθνικοποίησε το εμπόριο και τη βιομηχανία και εισήγαγε δωρεάν εκπαίδευση και υγειονομική περίθαλψη για τον κουβανικό λαό. Το 1960 πήρε τον έλεγχο των φυτειών και των εργοστασίων που μέχρι τότε ήταν αμερικανικής ιδιοκτησίας, εξαγριώνοντας την Ουάσιγκτον που ως απάντηση επέβαλε στην Κούβα οικονομικό εμπάργκο (κάτι που διαρκεί μέχρι σήμερα). Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να σπρώξει την Κούβα πιο βαθιά στην αγκαλιά της Σοβιετικής Ένωσης, τον εχθρό της Αμερικής κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Στη συνέχεια ο Κάστρο υπέγραψε συνθήκη με τη Σοβιετική Ένωση όπου αντάλλασε τη ζάχαρη του νησιού με πετρέλαιο.
Ο Φιντέλ Κάστρο στις ΗΠΑ

Η καμπάνια της Κούβας ενάντια στον αναλφαβητισμό

7
Ο Τσε Γκεβάρα και ο Φιντέλ Κάστρο παρακολουθούν την τελετή λήξης της καμπάνιας ενάντια στον αναλφαβητισμό.

Το 1960 ο Κάστρο δήλωσε σε ομιλία του στα Ηνωμένα Έθνη ότι θα εξαλείψει τον αναλφαβητισμό στην Κούβα μέσα σε ένα χρόνο.
Ο Κάστρο ξεκίνησε μια μαζική εκστρατεία βασισμένη σε εθελοντές – 100.000 νέοι βοηθοί ηλικίας μεταξύ 10 και 19 μαζί με χιλιάδες καθηγητές και εργάτες σε εργοστάσια προσφέρθηκαν να συμμετέχουν σε αυτή την εκστρατεία. Ο Κάστρο χρησιμοποίησε αυτή την ‘άσκηση’ για να προωθήσει την ενότητα σε όλη τη χώρα – το ποσοστό των μορφωμένων ήταν υψηλότερο στις πόλεις και έτσι πολλοί άνθρωποι ταξίδεψαν σε αγροτικές περιοχές για να διδάξουν. Κείμενα προπαγάνδας αποτέλεσαν μέρος του εκπαιδευτικού υλικού. Μέσα σε ένα χρόνο 700.000 άνθρωποι έμαθαν να διαβάζουν. Η εκστρατεία μείωσε το ποσοστό αναλφαβητισμού από 23% στο 4%.
Η πιο φιλόδοξη εκστρατεία μείωσης του αναλφαβητισμού στον κόσμο
17 Aπριλίου 1961
Ο Κόλπος των Χοίρων
Οι ΗΠΑ ανέπτυξαν ένα σχέδιο για την ανατροπή του Κάστρο. Το 1961, 1.500 Κουβανοί εξόριστοι, εκπαιδεύονται και χρηματοδοτούνται από τη CIA, για να πραγματοποιήσουν εισβολή στον Κόλπο των Χοίρων ( Invasión de Playa Girón) στη Νότια Κούβα.
Η εισβολή αποδείχτηκε μια ολοκληρωτική καταστροφή. Οι εισβολείς ήλπιζαν να κερδίσουν την υποστήριξη των ντόπιων στον σκοπό τους να ανατρέψουν τον Κάστρο, αλλά κάτι τέτοιο δεν συνέβη. Ο Κάστρο ανέλαβε προσωπικά τον έλεγχο της επιχείρησης και μέσα σε τρεις μέρες η μάχη κερδήθηκε. Περισσότεροι από 100 από τους εισβολείς έχασαν τη ζωή τους στην επίθεση και 1.189 πιάστηκαν αιχμάλωτοι. Συνειδητοποιώντας ότι οι ΗΠΑ ήταν τώρα ορκισμένος εχθρός του, ο Κάστρο σύσφιξε ακόμη περισσότερο τους δεσμούς της Κούβας με τη Σοβιετική Ένωση. Ήταν αποφασισμένος να παραμείνει στην εξουσία και να υπερασπιστεί την επανάσταση – το Μάιο του ίδιου έτους κατάργησε τις πολυκομματικές εκλογές.
Κόλπος των Χοίρων: Η ‘απόλυτη αποτυχία’ εισβολής στην Κούβα


Σε λιγότερο από εβδομήντα δύο ώρες είχαμε εξαφανίσει εντελώς εκείνη την αποστολή. Ήταν μια σκληρή ήττα για την αυτοκρατορία. Και μια μεγάλη ταπείνωση.
14 Oκτωβρίου 1962

Η Κουβανική κρίση βλημάτων
Φοβούμενος μια επικείμενη εισβολή των ΗΠΑ ο Κάστρο υπογράφει μια μυστική συμφωνία με τον σοβιετικό ηγέτη Νικίτα Χρουστσόφ να χτίσει μια σειρά βάσεων πυρηνικών πυραύλων στην Κούβα.
Οι βάσεις εντοπίστηκαν από τις ΗΠΑ με κατασκοπευτικά αεροπλάνα και ο Πρόεδρος Κένεντι απείλησε τη Σοβιετική Ένωση με επίθεση, αν δεν αφαιρούσε τους πυραύλους από το νησί. Ο κόσμος παρακολουθούσε με κομμένη την ανάσα φοβούμενος την έναρξη ενός πυρηνικού πολέμου. Αλλά προς μεγάλη απογοήτευση του, καθώς οι δύο υπερδυνάμεις απομακρύνθηκαν, ο Κάστρο αντιμετωπίστηκε ως ένα πιόνι. Μετά από 13 τεταμένες ημέρες, επιτεύχθηκε μια ειρηνική λύση. Ο Χρουστσόφ συμφώνησε να αφαιρέσει τα όπλα από την Κούβα σε αντάλλαγμα με μια μυστική συμφωνία που υποσχόταν την απομάκρυνση των αμερικανικών όπλων από την Τουρκία.
Κουβανική κρίση βλημάτων: Η τελική αναμέτρηση
”Μάθαμε από δημοσιεύματα ότι οι Σοβιετικοί ήταν αυτοί που πρότειναν να αποσύρουν τους πυραύλους. Και αυτό δεν το είχαν συζητήσει μαζί μας με κανέναν τρόπο!”εξέφραζε ο Κάστρο την αγανάκτησή του .


1970s
Ένα αγκάθι για την Αμερική

8
Ο Κάστρο και ο Πρόεδρος της Αιθιοπίας Μενγκίστου Χαϊλέ Μαριάμ.
Η Κούβα συνέχισε να λαμβάνει οικονομική υποστήριξη από τη Σοβιετική Ένωση και ο Κάστρο χρηματοδοτούσε επαναστατικά κινήματα στη Λατινική Αμερική και την Αφρική.
Ο Κάστρο είδε τον εαυτό του ως ηγέτη των καταπιεσμένων λαών σε όλο τον κόσμο. Βοήθησε να εκπαιδευτούν αντι-απαρτχάιντ δυνάμεις στη Νότια Αφρική. Στη δεκαετία του 1970 έστειλε στρατεύματα για να υποστηρίξουν τις Κομμουνιστικές δυνάμεις στην Αγκόλα, στην Αιθιοπία και στην Υεμένη. Τώρα στα 40 του ο Κάστρο είχε αποφύγει αρκετές απόπειρες δολοφονίας από τη CIA – συμπεριλαμβανομένων σχεδίων που αφορούσαν την έκρηξη του πούρου του, μία στολή καταδύσεων μολυσμένη από έναν θανατηφόρο μύκητα και μία δηλητηριασμένη σύριγγα που έμοιαζε με στυλό. Συνολικά η CIA σχεδίασε κατ’εκτίμηση 638 απόπειρες κατά της ζωής του Κάστρο.

”Αν το να επιβιώνεις από απόπειρες δολοφονίας ήταν Ολυμπιακό αγώνισμα, θα είχα κερδίσει το χρυσό μετάλλιο.”έχει πει χαρακτηριστικά ο Κάστρο



20 Aπριλίου 1980

Η φυγή των Κουβανών προς τη Φλόριντα
Καθώς η οικονομία της Κούβας κατέρρευσε, υπήρχαν ελλείψεις σε στέγη και εργασία. Το 1980 πέντε Κουβανοί εισέβαλλαν στην πρεσβεία του Περού κερδίζοντας άσυλο.
Στον απόηχο αυτού του γεγονότος, 10.000 Κουβανοί συγκεντρώθηκαν γύρω από την πρεσβεία ζητώντας να μπουν μέσα. Ο Κάστρο θύμωσε με αυτό καθώς θεώρησε ότι επρόκειτο για σχέδιο της Αμερικής ώστε να στρέψει τους Κουβανούς εναντίον της χώρας τους. Άνοιξε το λιμάνι Mariel στο βόρειο τμήμα της Κούβας λέγοντας ότι όλοι οι μετανάστες ήταν ελεύθεροι να φύγουν. Εκείνη τη χρονιά 125.000 πρόσφυγες έφυγαν με τελικό προορισμό τη Φλόριντα σε ένα στολίσκο όχι και τόσο αξιόπλοων σκαφών σε αυτό που αργότερα έγινε γνωστό ως ‘Mariel Βoatlift’. Ο Κάστρο θέλοντας να τιμωρήσει την Αμερική άδειασε τις φυλακές και τα ψυχιατρεία και ενέταξε τους τροφίμους τους στην έξοδο προς τη Φλόριντα.


”Φεύγουν επειδή θέλουν ένα αυτοκίνητο, επειδή θέλουν να ζήσουν σε μια καταναλωτική κοινωνία, σε μια κοινωνία που οι διαφημίσεις κάνουν να φαίνεται ελκυστική.” δήλωνε σχετικά με τη μεταναστευτική κρίση.

1990s

Η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης Getty

9
Ο Κάστρο με τον Σοβιετικό ηγέτη Μιχαήλ Γκορμπατσόφ.
Η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης έριξε την κουβανική οικονομία στο χάος. Αλλά ο Κάστρο ήταν ανένδοτος, η Κούβα του θα επιβίωνε.
Η Κούβα έχασε περίπου $ 6 δις σε ετήσια χρηματοδότηση από τη Σοβιετική Ένωση και δεν μπορούσε πλέον να εξάγει ζάχαρη σε αντάλλαγμα για πετρέλαιο – τα εργοστάσια και η αγροτική της παραγωγή είχαν παραλύσει. Ο Φιντέλ Κάστρο αναγκάστηκε να αυτοσχεδιάσει. Εισήγαγε αυστηρότερο δελτίο στα τρόφιμα και άνοιξε την οικονομία της Κούβας σε περιορισμένου τύπου ιδιωτικές επιχειρήσεις, κυρίως στον τομέα του τουρισμού. Το 1999, ο σύμμαχος του Κάστρο Ούγκο Τσάβες ανέλαβε την εξουσία στη Βενεζουέλα και το 2000 μαζί με τον Κάστρο υπέγραψαν μια συμφωνία – στέλνοντας χιλιάδες γιατρούς στη Βενεζουέλα σε αντάλλαγμα με πετρέλαιο.

”Δεν θα παραδώσουμε ποτέ την ηγεμονία μας! Είμαστε αήττητοι!”, παρέμενε ο Κάστρο  προκλητικός μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης.

1999
Η διάσωση του Ελιάν Γκονζάλες

10
Ο μικρός Ελιάν Γκονζάλες με το Φιντέλ Κάστρο
Κουβανοί πρόσφυγες συνέχισαν να δραπετεύουν από την Κούβα του Κάστρο. Το 1999, ένα πεντάχρονο αγόρι ο Ελιάν Γκονζάλες διασώθηκε από τη θάλασσα και μεταφέρθηκε στις ΗΠΑ.
Το αγόρι ήταν ο μοναδικός επιζών αφού η μητέρα του πνίγηκε όταν το σκάφος τους ανατράπηκε. Σε μια έντονη νομική διαμάχη οι Κουβανοί της Αμερικής πολέμησαν να κρατήσουν τον Ελιάν στις ΗΠΑ, ενώ ο πατέρας του πίεζε για την επιστροφή του. Ο Κάστρο ηγήθηκε των πορειών διαμαρτυρίας στην Αβάνα. Το 2000 ο Ελιάν επέστρεψε στην Κούβα και ο Κάστρο έκανε το αγόρι σύμβολο στην αφίσα της επανάστασης. Παρά την προχωρημένη του ηλικία, ο Κάστρο κατάφερνε να μένει στην εξουσία – το 2003 σε μια πράξη που θα μπορούσε να ονομαστεί η «Μαύρη Άνοιξη», φυλάκισε 75 αντικαθεστωτικούς.

2002
Η Αμερική ανοίγει στρατόπεδο κράτησης στον Κόλπο του Γκουαντάναμο

11
Κρατούμενοι στο στρατόπεδο του Γκουαντάναμο.
Τον Ιανουάριο του 2002, οι ΗΠΑ έστειλαν 20 φερόμενα μέλη της αλ-Κάιντα από το Αφγανιστάν στο στρατόπεδο κράτησης στην Κούβα. Έως τον Νοέμβριο του 2002, οι κρατούμενοι είχαν φτάσει τους 750.
Το 2003, ο Κάστρο κατηγόρησε τις ΗΠΑ ότι διατηρούν «στρατόπεδο συγκέντρωσης» στο κουβανικό έδαφος. Οι ΗΠΑ έχουν διατηρήσει μια ναυτική βάση στο Γκουαντάναμο από το 1903 – μισθώνοντας την περιοχή από διαδοχικές κυβερνήσεις της Κούβας για $ 4.085 το χρόνο. Ο Κάστρο δεν εξαργύρωσε ποτέ τις επιταγές των ΗΠΑ κατηγορώντας τες για «παράνομη κατοχή» κουβανικού εδάφους.

19 Φεβρουαρίου 2008
Ο Κάστρο αποχωρεί από την ηγεσία μετά από πέντε δεκαετίες


kastro2
Ο Κάστρο σε προχωρημένη ηλικία.

Μη όντας καλά στην υγεία του ο Κάστρο αποχωρεί από την προεδρία της Κούβας σε ηλικία 81 ετών. Άφησε την εξουσία στα χέρια του 76χρονου αδελφού του Ραούλ.
Οι σχέσεις με τις ΗΠΑ άρχισαν να αναθερμαίνονται και το 2015 ο Ραούλ συναντήθηκε με τον Πρόεδρο Ομπάμα όπου διεξήγαγαν ιστορικές συνομιλίες με σκοπό την εξομάλυνση των διπλωματικών τους σχέσεων. Ο Κάστρο συνεχίζει να εργάζεται, γράφει μια στήλη εφημερίδας όπου συχνά επιτίθεται στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ. Η κληρονομιά του διχάζει την κοινή γνώμη: Οι Σοσιαλιστές βλέπουν θετικές αλλαγές στην Κούβα, οι οποίες θα διαρκέσουν πολύ και μετά από αυτόν. Οι πολέμιοι λένε ότι αντικατέστησε μία κατασταλτική μορφή διακυβέρνησης με μία εξίσου κατασταλτική διαφορετικού όμως τύπου. Είτε έτσι είτε αλλιώς ο Κάστρο παραμένει μία από τις σημαντικότερες πολιτικές προσωπικότητες του 20ου αιώνα.
Ο Κάστρο παραιτείται από πρόεδρος της Κούβας
”Θα πρόδιδε τη συνείδησή μου να αναλάβω μια ευθύνη που απαιτεί κινητικότητα και απόλυτη αφοσίωση που δεν είμαι σε φυσική κατάσταση να προσφέρω.”, λέει για την αποχώρησή του από την εξουσία.
Σήμερα,στις 25 Νοεμβρίου του 2016, ο Φιντέλ Κάστρο πεθαίνει σε ηλικία 90 ετών.
“Ο κομαντάντε της κουβανικής επανάστασης απεβίωσε στις 22:29 (τοπική ώρα) χθες το βράδυ”, ανακοίνωσε ο αδερφός του Φιντέλ, Ραούλ Κάστρο, απευθυνόμενος στον λαό της Κούβας.
Ο Φιντέλ ταυτίστηκε με τον λαό του και θεωρείται προσωποποίηση της επανάστασης καθώς και το σύμβολο μιας ολόκληρης χώρας.


corriere-della-sera-pethane-o-fintel-kastro-w_hr

                                                                                                      Πηγή: nostimonimar.gr

Τιμώντας την Εθνική αντίσταση 1941-1944...


 Στη σημερινή μέρα μνήμης της Αντίστασης των Ελλήνων στο φασισμό και στο Γ' Ράιχ στεκόμαστε με σεβασμό στο μέγιστο γεγονός της ανατίναξης της γέφυρας στο Γοργοπόταμο. Κορυφαία αντιστασιακή πράξη κατά τη διάρκεια της Γερμανικής κατοχής. Υπήρξε αποτέλεσμα της συνεργασίας των δύο μεγαλύτερων αντιστασιακών οργανώσεων, του ΕΛΑΣ και του ΕΔΕΣ, υπό την υψηλή καθοδήγηση βρετανών κομάντος. Στις 29 Σεπτεμβρίου 1942 μία ομάδα αποτελούμενη από δώδεκα κομάντος, με επικεφαλής τον συνταγματάρχη Έντι Μάιερς και τον ελληνομαθή ταγματάρχη Κρις Γουντχάουζ, έπεσε με αλεξίπτωτα στην περιοχή της Γκιώνας. Ανάμεσά τους ήταν ο Ελλαδίτης Θεμιστοκλής Μαρίνος κι ένας Κύπριος με το κωδικό όνομα «Γιάννης». Σκοπός τους, να έλθουν σε επαφή με Ελληνες αντάρτες και να υλοποιήσουν την «Επιχείρηση Χάρλινγκ», που είχε σχεδιάσει το Συμμαχικό Στρατηγείο στο Κάιρο.

     H κωδική ονομασία της επιχείρησης ήταν Επιχείρηση Harling. Σκοπός της επιχείρησης ήταν να διακοπεί η παροχή εφοδίων στις γερμανικές δυνάμεις του Ρόμελ στη Βόρεια Αφρική μέσω της Ελλάδας. Έτσι οι Βρετανοί, το καλοκαίρι του 1942 αποφάσισαν να στείλουν μια ομάδα σαμποτέρ για να ανατινάξουν το τμήμα της σιδηροδρομικής γραμμής που συνέδεε την Αθήνα με τη Θεσσαλονίκη. Οι υποψήφιες γέφυρες για ανατίναξη βρίσκονταν στις εξής τοποθεσίες: στο Γοργοπόταμο, στον Ασωπό και στη Παπαδιά. Η δεύτερη ήταν η προτιμώμενη, καθώς θα χρειαζόταν περισσότερο χρόνο να ανακατασκευαστεί, αλλά η επιλογή αφέθηκε εξ' ολοκλήρου στον αρχηγό της αποστολής, τον αντισυνταγματάρχη Edmund Charles Wolf Myers. Η Βρετανική ομάδα μετά την ολοκλήρωση της αποστολής θα εγκατέλειπε την περιοχή. Αυτή την περίοδο στην Ελλάδα, ομάδες ανταρτών είχαν αρχίσει να αναπτύσσονται στη Κεντρική Ελλάδα και στην Ήπειρο, κυρίως ο ΕΛΑΣ με αρχηγό τον Άρη Βελουχιώτη και ο ΕΔΕΣ με αρχηγό τον Ναπολέοντα  Ζέρβα. Οι Βρετανοί θα έπρεπε να συνεργαστούν με τις ομάδες αυτές, καθώς γνώριζαν καλύτερα τις περιοχές και μπορούσαν να διαθέσουν τις δυνάμεις για την υποστήριξη των Βρετανών σαμποτέρ




     Η βρετανική ομάδα αποτελούνταν από 12 άντρες, ήταν χωρισμένη σε τρεις ομάδες των τεσσάρων ανδρών και θα έπεφταν με αλεξίπτωτο από ξεχωριστά B-24. Η πρώτη απόπειρα έγινε στις 28 Σεπτεμβρίου αλλά απέτυχε. Η επόμενη προσπάθεια έγινε στις 30 Σεπτεμβρίου και οι δύο ομάδες έπεσαν στη περιοχή του όρους Γκιώνα στην Κεντρική Ελλάδα ενώ η τρίτη κοντά στο Καρπενήσι όπου συναντήθηκαν στα βουνά με τους αντάρτες του ΕΛΑΣ. Οι δύο πρώτες ομάδες κρύβονταν από τους Έλληνες και συνεχώς μετακινούνταν από περιοχή σε περιοχή για να μην ανακαλυφθούν από τους Ιταλούς. Τις πρώτες μέρες της αποστολής, οδηγούμενοι από Έλληνες οδηγούς, έκαναν αναγνώριση για την επιλογή του κατάλληλου στόχου. Τελικά επιλέχθηκε η γέφυρα στον Γοργοπόταμο, καθώς είχε περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας. Φυλάγονταν από σχετικά λίγους Ιταλούς στρατιώτες, πρόσφερε καλή πρόσβαση, κάλυψη και γραμμή υποχώρησης για την ομάδα επίθεσης. Στις 2 Νοεμβρίου οι πρώτες δύο ομάδες ήρθαν σε επαφή με τον ΕΔΕΣ και στις 14 Νομεβρίου συναντήθηκαν με τη τρίτη ομάδα και τους άνδρες του ΕΛΑΣ

    Η συνολική δύναμη της ομάδας ήταν 150 άνδρες, οι 12 Βρετανοί, 84 άνδρες του ΕΛΑΣ και 32 του ΕΔΕΣ οι οποίοι θα παρείχαν κάλυψη και θα εξουδετέρωναν τους Ιταλούς στρατιώτες που θα υπερασπίζονταν τη γέφυρα. Το σχέδιο προέβλεπε την επίθεση στις 23:00 της 25ης Νοεμβρίου. Δύο ομάδες ανταρτών θα έκοβαν τις γραμμές επικοινωνίας και από τις δύο πλευρές της γέφυρας και θα κάλυπταν την προσέγγιση προς τη γέφυρα, ενώ άλλοι 100 θα εξουδετέρωναν τους Ιταλούς στρατιώτες. Οι Βρετανοί σαμποτέρ, χωρισμένοι σε τρεις ομάδες, θα τοποθετούσαν τα εκρηκτικά, αμέσως μετά την εξουδετέρωση των φρουρών. 
     Στις 11 το βράδυ όλα τα τμήματα βρίσκονταν στις θέσεις τους. Έκοψαν τα τηλεφωνικά σύρματα και δόθηκε με πυροβολισμό το σύνθημα  έναρξης της μάχης. Παράλληλα ξεκίνησε και το έργο των Σαμποτέρ οι οποίοι υπονόμευσαν με εκρηκτικά τις γραμμές του τρένου και τους πυλώνες της γέφυρας. Γύρω στις 1.30 σημειώθηκε η πρώτη έκρηξη. Την ώρα εκείνη κατέφθανε μια αμαξοστοιχία με ενισχύσεις απ'  τη Λαμία (Λιανοκλάδι).Το τρένο είχε μπει στη γέφυρα ,όταν έγινε η έκρηξη και συνετρίβει μαζί με ένα τμήμα της. Λίγο αργότερα σημειώθηκε και δεύτερη έκρηξη και έτσι ολοκληρώθηκε η καταστροφή με επιτυχία .


    Οι αντάρτες με ελάχιστες απώλειες  συμπτύχθηκαν ικανοποιημένοι στο χωριό Μαυρολιθάρι  όπου γιόρτασαν την νίκη. Οι απώλειες των Ιταλών ήταν 7 νεκροί, 5 τραυματίες και 2 αιχμάλωτοι. Μετά από λίγες ημέρες ,σε αντίποινα οι Γερμανοί εκτέλεσαν 26 Έλληνες από τα γύρω χωριά . Τα γεγονότα που οδήγησαν στο μεγαλειώδες τόλμημα αποτυπώνονται στο θαυμάσιο ντοκιμαντέρ της "Μηχανής του χρόνου":


   
Η σημασία  της ανατίναξης της γέφυρας ήταν τεράστια . Κατ'  αρχήν  απέκοψε μια απ'  τις αρτηρίες ανεφοδιασμού του Ρόμελ και διευκόλυνε τις επιχειρήσεις των συμμάχων στο μέτωπο της Αφρικής . Έπειτα έδωσε στους Γερμανούς να καταλάβουν ότι το αντάρτικο που είχαν υποτιμήσει, φούντωνε και για το λόγο αυτό καθήλωσαν στην Ελλάδα μεραρχίες οι οποίες θα τους χρησίμευαν σε αλλά  κρίσιμα μέτωπα (π.χ. Αφρική, Ρωσία).
    Η επιχείρηση αποτέλεσε σημαντική επιτυχία για τους Βρετανούς σαμποτέρ και την μεγαλύτερη επιχείρηση τους μέχρι τότε κατά τη διάρκεια του πολέμου. Επίσης προέβαλε την ανάγκη δράσης αντάρτικων ομάδων, ενίσχυσε τη δημιουργία κινημάτων αντίστασης και ενίσχυσε το ηθικό της κατεχόμενης Ελλάδας. Για τους αντάρτες του ΕΛΑΣ και του ΕΔΕΣ ωστόσο, ήταν η τελευταία συνεργασία ενάντια στις δυνάμεις κατοχής. Ένα μήνα αργότερα ξεκίνησαν οι πρώτες διενέξεις των δύο οργανώσεων που κατέληξαν αργότερα σε εχθροπραξίες μεταξύ τους αλλά και με άλλες ομάδες ανταρτών...

                                                                                       Πηγή: homouniversalisgr.blogspot.gr

Οδυσσέα Ελύτη "ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ'' γ' μέρος: Δοξαστικόν

Αποτέλεσμα εικόνας για ελύτης οδυσσέας 

                                                          ΤΟ ΔΟΞΑΣΤΙΚΟΝ

      ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ το φως και η πρώτη

χαραγμένη στην πέτρα ευχή του ανθρώπου
        η αλκή μες στο ζώο που οδηγεί τον ήλιο

το φυτό που κελάηδησε και βγήκε η μέρα

        Η στεριά που βουτά και υψώνει αυχένα

ένα λίθινο άλογο που ιππεύει ο πόντος
        οι μικρές κυανές φωνές μυριάδες

η μεγάλη λευκή κεφαλή Ποσειδώνος




        ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ το χέρι της Γοργόνας

που κρατά το τρικάταρτο σαν να το σώζει
        σαν να το κάνει τάμα στους ανέμους

σαν να λέει να τ' αφήσει και πάλι όχι

        Ο μικρός ερωδιός της εκκλησίας

η εννιά το πρωί σαν περγαμόντο
        ένα βότσαλο άπεφθο μέσα στο βάθος

τ' ουρανού του γλαυκού φυτείες και στέγες


        ΟΙ ΣΗΜΑΝΤΟΡΕΣ ΑΝΕΜΟΙ που ιερουργούνε

που σηκώνουν το πέλαγος σαν Θεοτόκο
        που φυσούν και ανάβουνε τα πορτοκάλια

που σφυρίζουν στα όρη κι έρχονται

        Οι αγένειοι δόκιμοι της τρικυμίας

οι δρομείς που διάνυσαν τα ουράνια μίλια
        οι Ερμήδες με το μυτερό σκιάδι

και του μαύρου καπνού το κηρύκειο
        Ο Μαΐστρος, ο Λεβάντες, ο Γαρμπής

ο Πουνέντες, ο Γραίγος, ο Σιρόκος
        η Τραμουντάνα, η Όστρια






        ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ το ξύλινο τραπέζι

το κρασί το ξανθό με την κηλίδα του ήλιου
        του νερού τα παιχνίδια στο ταβάνι

στη γωνιά το φυλλόδεντρο που εφημερεύει

        Οι λιθιές και τα κύματα χέρι με χέρι

μια πατούσα που σύναξε σοφία στην άμμο
        ένας τζίτζικας που έπεισε χιλιάδες άλλους

η συνείδηση πάμφωτη σαν καλοκαίρι




      ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ το κάμα που κλωσάει

στο γιοφύρι από κάτω τα ωραία κοτρόνια
        τα σκατά των παιδιών με την πράσινη μύγα

ένα πέλαγος βράζοντας και δίχως τέλος

        Οι δεκάξι νομάτοι που τραβούν την τράτα

ο ακάθιστος γλάρος ο αργοπλεύστης
        οι φωνές οι αδέσποτες της ερημίας

ενός ίσκιου το πέρασμα μέσα στον τοίχο

       ΤΑ ΝΗΣΙΑ με το μίνιο και με το φούμο

τα νησιά με το σπόνδυλο κάποιανου Δία
        τα νησιά με τους έρημους ταρσανάδες

τα νησιά με τα πόσιμα γαλάζια ηφαίστεια

        Στο μελτέμι τα ορτσάροντας με κόντρα-φλόκο

Στον γαρμπή τ' αρμενίζοντας πόντζα - λαμπάντα
        έως όλο το μάκρος τους τ' αφρισμένα

με λιτρίδια μαβιά και με ηλιοτρόπια
        Η Σίφνος, η Αμοργός, η Αλόννησος

η Θάσος, η Ιθάκη, η Σαντορίνη
        η Κως, η Ίος, η Σίκινος






        ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ στο πέτρινο πεζούλι

αντικρύ του πελάγους η Μυρτώ να στέκει
        σαν ωραίο οκτώ ή σαν κανάτι

με την ψάθα του ήλιου στο ένα χέρι

        Το πορώδες και άσπρο μεσημέρι

ένα πούπουλο ύπνου που ανεβαίνει
        το σβησμένο χρυσάφι μες στους πυλώνες

και το κόκκινο άλογο που δραπετεύει

        Του κορμού του αρχαίου του δέντρου η Ήρα

ο δαφνώνας ο απέραντος ο φωτοφάγος
        ένα σπίτι σαν άγκυρα κάτω στο βάθος

η Κυρα-Πηνελόπη με την ηλακάτη

        Της αντίπερα όχθης των πουλιών ο βόσπορος

ένα κίτρο απ' όπου ο ουρανός εχύθηκε
        η γλαυκή ακοή μισή κάτω απ' το πέλαγος

μακροσύσκιοι ψίθυροι νυμφών και σφένταμων






        ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ εορτάζοντας τη μνήμη

των αγίων Κηρύκου και Ιουλίτης
        ένα θαύμα να καίει στους ουρανούς τ' αλώνια

ιερείς και πουλιά να τραγουδούν το χαίρε:

       ΧΑΙΡΕ η Καιομένη και χαίρε η Χλωρή

Χαίρε η Αμεταμέλητη με το πρωραίο σπαθί

        Χαίρε η που πατείς και τα σημάδια σβήνονται

Χαίρε η που ξυπνάς και τα θαύματα γίνονται

        Χαίρε του Παραδείσου των βυθών η Αγρία

Χαίρε της ερημιάς των νησιών η Αγία

        Χαίρε η Ονειροτόκος χαίρε η Πελαγινή

Χαίρε η Αγκυροφόρος και η Πενταστέρινη

        Χαίρε με τα λυτά μαλλιά η χρυσίζοντας τον άνεμο

Χαίρε με την ωραία λαλιά η δαμάζοντας τον δαίμονα

        Χαίρε που καταρτίζεις τα Μηναία των Κήπων

Χαίρε που αρμόζεις τη ζώνη του Οφιούχου

        Χαίρε η ακριβοσπάθιστη και σεμνή

Χαίρε η προφητικιά και δαιδαλική



        ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ το χώμα που ανεβάζει

μιαν οσμή κεραυνού σαν από θειάφι
        του βουνού ο πυθμένας όπου θάλλουν

οι νεκροί άνθη της αύριον

        Ο χωρίς δισταγμούς ένστικτος νόμος

ο σφυγμός ο ταχύς παίκτης του βίου
        ο αιμάτινος θρόμβος ο σωσίας του ήλιου

κι ο κισσός ο άλτης των χειμώνων




       ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ το ρόπτρο - σκαραβαίος

το παράτολμο δόντι μες στο ψύχος του ήλιου
        ο Απρίλης που ένιωσε ν' αλλάζει φύλο

της πηγής το μπουμπούκι ότι που ανοίγει

        Το χειράμαξο γέρνοντας με το 'να πλάι

μια χρυσόμυγα που άναψε φωτιά στο μέλλον
        του νερού η αόρατη αορτή που πάλλει

και γι' αυτό ζωντανή κρατά η γαρδένια

        τα λουλούδια τα οικόσιτα της Νοσταλγίας

τα λουλούδια τα νήπια της βροχής που τρέμουν
        τα μικρά και τετράποδα στο μονοπάτι

τ' αψηλά στους ήλιους και τα ρεμβοκίνητα

        Τα σεμνά με την κόκκινη αρρεβώνα

τα κομπάζοντας έφιππα μες στους λειμώνες
        τα σε καθαρό ουρανό εργασμένα

τα στοχαστικά και τα χιμαιροποίκιλτα
        Το Κρίνο, το Τριαντάφυλλο, το Γιασεμί

ο Μενεξές, η Πασχαλιά, ο Υάκινθος
        το Γιούλι, το Ζαμπάκι, το Αστρολούλουδο



        ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ το σύννεφο στη χλόη

στον βρεμένο αστράγαλο το φρτ της σαύρας
        το βαθύ της Μνησαρέτης βλέμμα

που δεν είναι αρνιού και άφεση δίνει

        Της καμπάνας ο άνεμος ο χρυσεγέρτης

ο ιππέας που πάει ν' αναληφτεί στη δύση
        και ο άλλος ιππέας ο νοητός που πάει

της φθοράς τον καιρό ν' ανασκολοπίσει

        Μιας νυχτός Ιουνίου η νηνεμία

γιασεμιά και φουστάνια στο περιβόλι
        το ζωάκι των άστρων που ανεβαίνει

της χαράς η στιγμή λίγο πριν κλάψει

        Ένας κόμπος ψυχής κι ούτε πια λέξη

σαν παράθυρο άδειο η Αρετούσα
        και ο έρωτας έλθοντ' εξ οράνω

πορφυρίαν περθέμενον χλάμυν




        ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ  η πόα της ουτοπίας

τα κορίτσια οι παραπλανημένες Πλειάδες
        τα κορίτσια τ' Αγγεία των Μυστηρίων

τα γεμάτα ως πάνω και τ' απύθμενα

        Τα στυφά στο σκοτάδι και όμως θαύμα

τα γραμμένα στο φως και όμως μαυρίλα
        τα στραμμένα επάνω τους όπως οι φάροι

τα ηλιοβόρα και τα σεληνοβάμονα
        Η Έρση, η Μυρτώ, η Μαρίνα

η Ελένη, η Ρωξάνη, η Φωτεινή
        η Άννα, η Αλεξάνδρα, η Κύνθια
        Των ψιθύρων η επώαση μες στα κοχύλια

μια χαμένη σαν όνειρο: η Αριγνώτα
        ένα φως μακρινό που λέει: κοιμήσου

σαστισμένα φιλιά σαν πλήθος δέντρα

        Το λιγάκι πουκάμισο που τρώει ο αέρας

το χνουδάκι το χλόινο πάνω στην κνήμη
        του αιδοίου το μενεξεδένιο αλάτι

και το κρύο νερό της Πανσελήνου




        ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ το μακρινό τραγούδι

ο μυχός της Ελένης με το κυματάκι
        τα φραγκόσυκα φέγγοντας μες στη μασχάλη

ερειπιώνες του μέλλοντος και της αράχνης

        Τα νυχτέρια τ' ατέλειωτα μέσα στα σπλάχνα

το ρολόι το άυπνο που δε φελάει
        ένα μαύρο κρεβάτι που όλο πλέει

στα τραχιά τα παράλια του Γαλαξία

        ΤΑ ΚΑΡΑΒΙΑ τα όρθια με το μαύρο πόδι

τα καράβια οι αίγες των Υπερβορείων
        τα καράβια οι πεσσοί του Πολικού και του Ύπνου

τα καράβια οι Νικοθόες κι οι Εύαδνες

        Τα γεμάτα βοριάδες και φουντούκι του Όρους

τα μυρίζοντας μούργα και χαρούπι αρχαίο
        τα γραμμένα στη μάσκα τους καθώς οι Αγίοι

τα την ίδια στιγμή λοξά και ακίνητα
        Η Αγγέλικα, ο Πολικός, οι Τρεις Ιεράρχαι

Ο Ατρόμητος, η Αλκυών, η Ναυκρατούσα
        το Μαράκι, το Έχει ο Θεός, η Ευαγγελίστρια



        ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ το κύμα που αγριεύει

και σηκώνεται πέντε οργιές επάνω
        τα χυμένα μαλλιά στο όρνεο που γυρίζει

και χτυπιέται στα τζάμια με την καταιγίδα

        Η Μαρίνα καθώς προτού να υπάρξει

με του σκύλου το καύκαλο και τα δαιμόνια
        η Μαρίνα το κέρας της Σελήνης

η Μαρίνα ο χαλασμός του κόσμου

        Τα μουράγια ξεσκέπαστα στη σοροκάδα

ο παπάς των νεφών που αλλάζει γνώμη
        τα καημένα τα σπίτια που το ένα στο άλλο

ακουμπούνε γλυκά και αποκοιμιούνται

        Της μικρής βροχής το λυπημένο πρόσωπο

η παρθένα ελιά το λόφο ανηφορίζοντας
        ούτε μια φωνή στα κουρασμένα σύννεφα

της πολίχνης το σαλιγκαράκι που έσπασε




        ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ ο πικρός και ο μόνος

ο από πριν χαμένος εσύ να 'σαι
        Ποιητής που δουλεύει το μαχαίρι

στο ανεξίτηλο τρίτο του χέρι:

        ΟΤΙ ΑΥΤΟΣ ο Θάνατος και αυτός η Ζωή

Αυτός το Απρόβλεπτο και αυτός οι Θεσμοί

        Αυτός η ευθεία του φυτού η το σώμα τέμνοντας

Αυτός η εστία του φακού η το πνεύμα καίγοντας

        Αυτός η δίψα η μετά την κρήνη

Αυτός ο πόλεμος ο μετά την ειρήνη

        Αυτός ο θεωρός των κυμάτων ο Ίων

Αυτός ο Πυγμαλίων πυρός και τεράτων

        Αυτός η θρυαλλίδα που από τα χείλη ανάβει

Αυτός η αόρατη σήραγγα που υπερκερά τον Άδη

        Αυτός ο Ληστής της ηδονής που δε σταυρώνεται

Αυτός ο Όφις που με τον Στάχυ ενώνεται

        Αυτός το σκότος και αυτός η όμορφη αφροσύνη

Αυτός των όμβρων του φωτός η εαροσύνη




        ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ το γύρισμα του λύκου

στο ρύγχος του ανθρώπου και αυτό στου αγγέλου
        τα εννέα σκαλιά που ανέβηκε ο Πλωτίνος

το χάσμα του σεισμού που εγιόμισε άνθη

        Το λιγάκι που αγγίζοντας αφήνει ο γλάρος

και φωτίζει τα βότσαλα σαν αθωότης
        η γραμμή που χαράζεται μες στην ψυχή σου

και το πένθος μηνά του Παραδείσου




        ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ το πριν της οπτασίας

αχερούσιο σάλπισμα και πύρινη ώχρα
        το καιούμενο ποίημα και ηχείο θανάτου

οι δορύαιχμες λέξεις και αυτοκτόνες

        Το ενδόμυχο φως που ασπρογαλιάζει

κατ' εικόνα και ομοίωση του απείρου
        τα χωρίς εκμαγείο βουνά που βγάζουν

απαράλλαχτες όψεις του αιωνίου

        ΤΑ ΒΟΥΝΑ με την οίηση των ερειπίων

τα βουνά τα βαρύθυμα τα μαστοφόρα
        τα βουνά τα σαν ύφαλα μιας οπτασίας

τα κλεισμένα ολούθε και τα σαραντάπορα

        Τα γεμάτα ψιλόβροχο σαν μοναστήρια

τα χωμένα στο πούσι των προβάτων
        τα ήρεμα πηγαίνοντας καθώς βουκόλοι

με το μαύρο ζιμπούνι και με το πανωμάντιλο
        Η Πίνδος, η Ροδόπη, ο Παρνασσός

ο Όλυμπος, ο Τυμφρηστός, ο Ταΰγετος
        η Δίρφυς, ο Άθως, ο Αίνος



       ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ το διάσελο που ανοίγει

αιωνίου γαλάζιου οδό στα νέφη
        μια φωνή που παράπεσε μες στην κοιλάδα

μια ηχώ που σαν βάλσαμο την ήπιε η μέρα

        Των βοδιών η προσπάθεια που σέρνουν

τους βαριούς ελαιώνες προς τη δύση
        ο καπνός ο ατάραχος που πάει

των ανθρώπων τα έργα να διαλύσει




        ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ το πέρασμα του λύχνου

το γεμάτο χαλάσματα και μαύρους ίσκιους
        η σελίδα που γράφτηκε κάτω απ' το χώμα

το τραγούδι που είπε η Λυγερή στον Άδη

        Τα ξυλόγλυπτα τέρατα πάνω στο τέμπλο

οι αρχαίες οι λεύκες οι ιχθυοφόρες
        οι εράσμιες Κόρες με το πέτρινο χέρι

ο λαιμός της Ελένης ωσάν παραλία

        Τ'ΑΣΤΕΡΟΕΝΤΑ δέντρα με την ευδοκία

η παρασημαντική ενός άλλου κόσμου
        η παλιά δοξασία ότι πάντα υπάρχει

το πολύ σιμά και όμως αόρατο

        Η σκιά που τα γέρνει με το πλάι στο χώμα

ένα κάτι του κίτρινου στη θύμηση τους
        η αρχαία τους όρχηση πάνω απ' τους τάφους

η σοφία τους η αδιατίμητη
        Η Ελιά, η Ροδιά, η Ροδακινιά

το Πεύκο, η Λεύκα, ο Πλάτανος
        η Δρυς, η Οξιά, το Κυπαρίσσι



        ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ το αναίτιο δάκρυ

ανατέλλοντας αργά στα ωραία μάτια
        των παιδιών που κρατιούνται χέρι χέρι

των παιδιών που κοιτάζουνται και δε μιλιούνται

        Των ερώτων το τραύλισμα πάνω στα βράχια

ένας φάρος που εκτόνωσεν αιώνων θλίψη
        το τριζόνι το επίμονο καθώς η τύψη

και το μάλλινο έρημο μέσα στ' αγιάζι

        Ο στυφός μες στα δόντια επίορκος δυόσμος

δύο χείλη που αδύνατο να στέρξουν - και όμως
        το «αντίο» στα τσίνορα που λίγο λάμπει

και μετά ο για πάντοτε θολός κόσμος

        Το αργό και βαρύ των καταιγίδων όργανο

στην καταστραμμένη του φωνή ο Ηράκλειτος
        των φονιάδων η άλλη πλευρά η αθέατη

το μικρό «γιατί» που έμεινε αναπάντητο




        ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ  το χέρι που επιστρέφει

από φόνο φριχτόν και τώρα ξέρει
        ποιος αλήθεια ο κόσμος που υπερέχει

ποιο το «νυν» και ποιο το «αιέν» του κόσμου:

       ΝΥΝ το αγρίμι της μυρτιάς Νυν η κραυγή του Μάη

ΑΙΕΝ η άκρα συνείδηση Αιέν η πλησιφάη

        Νυν νυν η παραίσθηση και του ύπνου η μιμική

Αιέν αιέν ο λόγος και η Τρόπις η αστρική

        Νυν των λεπιδοπτέρων το νέφος το κινούμενο

Αιέν των μυστηρίων το φως το περιιπτάμενο

        Νυν το περίβλημα της Γης και η Εξουσία

Αιέν η βρώση της Ψυχής και η πεμπτουσία

        Νυν της Σελήνης το μελάγχρωμα το ανίατο

Αιέν το χρυσοκύανο του Γαλαξία σελάγισμα

        Νυν των λαών το αμάλγαμα και ο μαύρος Αριθμός

Αιέν της Δίκης το άγαλμα και ο μέγας Οφθαλμός

        Νυν η ταπείνωση των Θεών Νυν η σποδός του Άνθρωπου

Νυν Νυν το μηδέν

        και Αιέν ο κόσμος ο μικρός, ο Μέγας!
  
ΠΗΓΗ: http://www.elytis.edicypages.com/526351158870/529974158870