Σάββατο 30 Ιουνίου 2018

Παγκόσμιο κύπελο 2018, Ρωσία, Ανασκόπηση της α' φάσης, των ομίλων...


Ολοκληρώθηκε προχθές η φάση των ομίλων του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Ρωσίας. Οι 32 ομάδες τελείωσαν την πρώτη φάση, με τα περισσότερα φαβορί να προχωρούν στην επόμενη, που ξεκινά σε λίγες ώρες. Ας δούμε παρέα αναλυτικά και ανά όμιλο μια μικρή σύνοψη του ποιοι ξεχώρισαν, ποιοι απογοήτευσαν, αλλά και ποιοι προχώρησαν χωρίς να δείξουν ως τώρα κάτι το εξαιρετικό.
Πρώτος Όμιλος:
Στον πρώτο όμιλο, μπορεί να πει κανείς ότι οι 2 που προχώρησαν ήταν και αυτοί που το άξιζαν, πέραν πάσης αμφιβολίας. Η μεν Ουρουγουάη  προκρίθηκε ως πρώτη, παρότι στα δύο πρώτα παιχνίδια με Αίγυπτο και Σαουδική Αραβία κέρδισε με 1-0, χωρίς να δείξει τίποτα το εξαιρετικό. Στο τρίτο παιχνίδι απέναντι στους Ρώσους, είχε αρκετή τύχη για να προηγηθεί 2-0 νωρίς και να μείνει με παίκτη παραπάνω στο γήπεδο, ενώ στη συνέχεια χρειάζονταν απλά  να διαχειριστεί το παιχνίδι, πράγμα το οποίο έκανε με ευκολία. Στα αξιοσημείωτα το πολύ πιο ήρεμο παιχνίδι των Ουρουγουανών σε σχέση με τις προηγούμενες διοργανώσεις, καθώς και το στατιστικό ότι έγιναν η πρώτη ομάδα μετά την Αργεντινή το 1998 και τέταρτη συνολικά στην ιστορία της διοργάνωσης που καταφέρνει να μη δεχτεί κανένα γκολ στη φάση των ομίλων. Κάπου εδώ βέβαια αρχίζουν τα δύσκολα για την Ουρουγουάη, αφού πλέον οι αντίπαλοι που θα κληθεί να αντιμετωπίσει θα είναι σαφώς μεγαλύτερης δυσκολίας. Η αδυναμία της ομάδας βρίσκεται ξεκάθαρα στο χώρο του κέντρου, αφού σε άμυνα και επίθεση διαθέτει τρομερή ποιότητα, καθώς κι έναν έμπειρο και σταθερό τερματοφύλακα. Το στοίχημα για τον Όσκαρ Ταμπάρεζ είναι να αποζητήσει και να βρει την υπέρβαση από τους κεντρικούς του παίκτες, οι οποίοι είναι μεν ταλαντούχοι, αλλά δεν έχουν την εμπειρία των συμπαικτών τους που παίζουν πίσω τους και μπροστά τους.
Η διοργανώτρια Ρωσία παρουσιάζει το καλύτερό της πρόσωπο σε μεγάλη διοργάνωση από το Euro του 2008, με την ομαδάρα του Αρσάβιν που είχε φτάσει ως τα ημιτελικά. Πήραν άριστα στα πρώτα δύο παιχνίδια, αφού απέναντι στη Σαουδική Αραβία εκμεταλλεύτηκαν τρομερά την ορμή που τους έδωσε η έδρα και ήταν όσο επιθετικοί έπρεπε, ενώ απέναντι στην Αίγυπτο, άρπαξαν από τα μαλλιά την ευκαιρία που τους δόθηκε μετά το αυτογκόλ που έβαλαν οι αντίπαλοί τους, «σκοτώνοντάς» τους σε πολύ μικρό διάστημα, χωρίς να τους αφήσουν περιθώριο αντίδρασης. Το τρίτο παιχνίδι με την Ουρουγουάη, μπορεί να χρησιμεύσει σαν καμπανάκι για τους Ρώσους, σχετικά με την προσέγγιση που πρέπει να έχουν στη συνέχεια απέναντι σε καλύτερες ομάδες από τις δύο πρώτες που έπαιξαν. Σε αυτό το επίπεδο και ο παραμικρός εφησυχασμός απαγορεύεται, αφού ένα κακό πεντάλεπτο μπορεί να γείρει το παιχνίδι εντελώς υπέρ του αντιπάλου σου.
Οι δύο ομάδες που συμπλήρωσαν τον όμιλο είναι δύο ξεχωριστές ιστορίες. Η μεν Σαουδική Αραβία, από την απόλυτη τρικυμία στην πρεμιέρα με τους Ρώσους, πέρασαν στην – αξιοπρεπή- ήττα από την Ουρουγουάη, ενώ στο τελευταίο ματς, στάθηκαν τυχεροί και κέρδισαν την Αίγυπτο, η οποία ήταν μάλλον η αρνητική έκπληξη του ομίλου. Οι Αιγύπτιοι ξεκάθαρα  πλήρωσαν την απουσία του Σάλαχ στο πρώτο ματς και την κατάρρευσή τους μετά το αυτογκόλ, απέναντι στους Ρώσους. Σαφώς περιμέναμε να δείξουν περισσότερα.
Δεύτερος Όμιλος:
Στον δεύτερο όμιλο, οι Ισπανοί κατέκτησαν την πρώτη θέση, χάρη στο πέναλτι του Ανσαριφάρντ και την επικύρωση του γκολ τους με το VAR απέναντι στο Μαρόκο την τελευταία αγωνιστική. Είναι γεγονός πως έχουν ίσως και το κορυφαίο ρόστερ της διοργάνωσης συνολικά, ωστόσο, εμένα προσωπικά δε με έχουν πείσει ως τώρα ότι μπορούν να φτάσουν ως το τέλος. 5 γκολ παθητικό είναι πολλά σε όμιλο με Πορτογαλία, Ιράν και Μαρόκο για χώρα που πλασάρεται σε κορυφαίες θέσεις φαβορί για την κατάκτηση του τίτλου. Κι αν στο πρώτο ματς με τους Πορτογάλους το ματς έγινε γρήγορα ροντέο και «έκατσε» στο 3-3, η εικόνα και με το Ιράν και με το Μαρόκο προβλημάτισε. Θα πρέπει να βελτιωθεί αν θέλει να ανταπεξέλθει στις παρακάτω φάσεις.
Οι Πορτογάλοι κρατούσαν ως το 90’ την πρώτη θέση του ομίλου στα χέρια τους, χωρίς πάντως και αυτοί να εντυπωσιάσουν, αλλά ας είμαστε ρεαλιστές, ποιος περίμενε κάτι τέτοιο από την ομάδα του Φερνάντο Σάντος; Με το γκολ του Ιράν, βγήκε δεύτερη και έμπλεξε, αφού βρέθηκε αυτόματα αντιμέτωπη με δυσκολότερους αντιπάλους. Όλα θα εξαρτηθούν, κατά την ταπεινή μου άποψη, από το πόσο συνεπείς θα είναι αμυντικά και – κυρίως- σε τι φεγγάρι θα είναι ο Ρονάλντο από δω και στο εξής.
Το Ιράν και το Μαρόκο ήταν από τις ευχάριστες εκπλήξεις για μένα σε αυτό το Μουντιάλ. Θεωρώ πως και οι 2 θα είχαν προχωρήσει αν είχαν βρεθεί σε όμιλο που να μην περιέχει δύο τόσο καλύτερες ομάδες όπως οι Ίβηρες. Ειδικά το ματς του Μαρόκου απέναντι στους Ισπανούς, είναι από τα καλύτερα ματς αουτσάιντερ που έχω δει τελευταία, ενώ με ξάφνισε ευχάριστα η μαχητικότητα του Ιράν και θεωρώ πως με λίγη παραπάνω τύχη θα μπορούσε να είχε προχωρήσει έναντι μίας από τις δύο Ευρωπαϊκές ομάδες του ομίλου.
Τρίτος Όμιλος:
Στον τρίτο όμιλο, τα πράγματα πήγαν περίπου όπως αναμένονταν. Το απόλυτο φαβορί, οι Γάλλοι προχώρησαν ως πρώτοι, χωρίς να δείξουν πάντως κάτι το ιδιαίτερο σε κανένα από τα τρία παιχνίδια τους. Έχουν ένα πραγματικά δυνατό ρόστερ, με παίκτες διψασμένους να κάνουν το βήμα παραπάνω, αλλά θα πρέπει να ανεβάσουν το επίπεδο του παιχνιδιού τους, αφού οι αντίπαλοι τώρα δυσκολεύουν.
Οι Δανοί έκαναν τη δουλειά πολύ σωστά. Χωρίς να δείξουν τίποτα το εξαιρετικό κι αυτοί (εκτός του εξαιρετικά φινετσάτου ποδοσφαρικά Κρίστιαν Έρικσεν), συγκέντρωσαν τους απαιτούμενους βαθμούς για να περάσουν στην επόμενη φάση. Προσωπική εκτίμησή μου είναι πως δε θα πάνε πολύ μακριά, αλλά φυσικά ποτέ δε μπορείς να είσαι βέβαιος στο ποδόσφαιρο.
Περού και Αυστραλία έμειναν έξω από τον τρίτο όμιλο, με τους Νοτιοαμερικάνους να κάνουν αισθητή την παρουσία τους, κερδίζοντας και το πρώτο τους παιχνίδι εδώ και δεκαετίες σε ένα παγκόσμιο κύπελλο. Αν ήταν λίγο πιο έμπειρη ομάδα, θα μπορούσαν να έχουν προχωρήσει κι άλλο. Οι Αυστραλοί πλην του εκπληκτικού μουσάτου Γέντινακ, μια μεγάλη απογοήτευση, τίποτα που να κάνει αίσθηση, αρκετά άχρωμοι και άγευστοι.
Τέταρτος Όμιλος:
Από τους ομίλους που κράτησαν ζωντανό το ενδιαφέρον, τουλάχιστον για τη δεύτερη θέση μέχρι τέλους. Οι Κροάτες ξεχώρισαν και φάνηκε ξεκάθαρα ότι ήταν η πιο δυνατή ομάδα στον όμιλο και εύλογα συγκέντρωσαν το απόλυτο. Αν είναι σοβαροί, έχουν ευκαιρία φέτος να φτάσουν πολύ μακριά. Έχουν σχετικά εύκολο (πλην Ισπανίας) ταμπλό που οδηγεί προς τον τελικό, ενώ διαθέτουν τρομερή ποιότητα. Ειδικά στο χώρο του κέντρου, θεωρώ πως ίσως να είναι και η πληρέστερη ομάδα του τουρνουά. Με τον Μόντριτς σε τέτοια κέφια, θεωρώ ότι ίσως ήρθε η ώρα να κάνουν κάτι πολύ μεγάλο.
Η Αργεντινή είναι και σε αυτό το παγκόσμιο κύπελλο το αλατοπίπερο. Η δραματική πρόκρισή τους στους 16, η οποία πέρασε από χίλια μύρια κύματα, δίνουν στον ηγέτη της (Λέο Μέσι) μία ακόμα ευκαιρία να κατακτήσει επιτέλους κάτι με την εθνική. Ξέρω ότι διακινδυνεύω να γίνω μεγάλη ρόμπα στο τέλος, αλλά θα πάρω το ρίσκο και θα πω πως, ειλικρινά δε μπορώ να δω πως θα προχωρήσει πολύ παρακάτω η Αργεντινή. Χρειάζεται ολική μεταμόρφωση στη νοοτροπία και την παρουσία των παικτών. Σίγουρα δε θα είναι εύκολο.
Οι δύο ομάδες που έμειναν έξω είναι η Νιγηρία και η Ισλανδία. Οι μεν Νιγηριανοί απέτυχαν να προχωρήσουν παρακάτω, παρότι παρέμειναν και σε αυτό το τουρνουά τουλάχιστον η πιο συνεπής ομάδα του Μουντιάλ από την Αφρική. Οι Ισλανδοί ήταν σαφώς ανέτοιμοι να σηκώσουν το βάρος του να κάνουν το παραπάνω βήμα, αφού τους δόθηκε η ευκαιρία απέναντι στη Νιγηρία και δε την εκμεταλλεύτηκαν. Σίγουρα πάντως, ακόμα και το να βρίσκεται στα μεγάλα ραντεβού είναι πολύ μεγάλο πράγμα για μία τόσο μικρή χώρα όπως η Ισλανδία.
Πέμπτος Όμιλος:
Στον πέμπτο όμιλο, οι Βραζιλιάνοι ανταπεξήλθαν (με κάποιες δυσκολίες είναι η αλήθεια) στις προσδοκίες και κατέκτησαν την πρώτη θέση, συγκεντρώνοντας 7 βαθμούς. Είναι βέβαια γεγονός ότι η «Σελεσάο» δεν έθελξε με την απόδοσή της, αφού οι μεσοεπιθετικοί της (Νεϊμάρ, Κουτίνιο, Γουίλιαν) δεν δείχνουν να έχουν «κουμπώσει» απόλυτα με το σέντερ φορ, τον Ζέσους. Θεωρώ πως αυτό είναι το κλειδί που θα καθορίσει πόσο μακριά θα πάνε σε αυτό το παγκόσμιο κύπελλο, δηλαδή το πόσο αρμονική θα είναι η συνύπαρξή τους στο εξής ή το αν ο Τίτε θα δοκιμάσει τη λύση Φιρμίνο σε ρόλο φορ.
Οι Ελβετοί πέρασαν από τον όμιλο ως δεύτεροι, όχι γιατί ήταν καλύτερη ομάδα από τους Σέρβους, αλλά ξεκάθαρα γιατί έβγαλαν χαρακτήρα κι εμπειρία, πράγμα που φάνηκε κυρίως στο μεταξύ τους παιχνίδι. Οι Ελβετοί είχαν την υπομονή να αντέξουν την αρχική τρικυμία με το γκολ του Μίτροβιτς, ενώ όταν έφεραν το ματς εκεί που το ήθελαν, βρήκαν τις ενέργειες για να το ανατρέψουν και να προχωρήσουν έναντι των αντιπάλων τους.
Οι Σέρβοι, παρότι κατέβασαν πολύ καλύτερη ομάδα από ότι το συνήθιζαν όσες φορές είχαν προκριθεί την τελευταία δεκαετία σε μεγάλες διοργανώσεις, υστερούσαν αρκετά σε εμπειρία, ιδίως στο κέντρο της άμυνας. Πάντως φαίνεται πως αυτή η φουρνιά έχει μέλλον, νομίζω θα τους ξαναδούμε σύντομα. Η Κόστα Ρίκα απέτυχε αυτή τη φορά να κάνει την υπέρβαση, όπως την έκανε πριν 4 χρόνια στη Βραζιλία και μοιραία έμεινε έξω.
Έκτος όμιλος:
Στον έκτο όμιλο είχαμε τη μεγαλύτερη έκπληξη του τουρνουά, αφού οι παγκόσμιοι πρωταθλητές Γερμανοί κατάφεραν κι έμειναν έξω σε όμιλο με Σουηδία, Μεξικό και Νότια Κορέα, απογοητεύοντας πλήρως το κοινό τους.
Οι Σουηδοί κατάφεραν με το σπαθί τους να κερδίσουν την πρωτιά στον όμιλο, αφού έκαναν τη δουλειά με τους Κορεάτες και έχασαν στο τέλος στις λεπτομέρειες από τους Γερμανούς. Στο τρίτο και τελευταίο ματς, καθήλωσαν το Μεξικό και δικαιότατα προχωρούν παρακάτω. Η Ελβετία θαρρώ πως είναι αντίπαλος στα μέτρα τους και ο δρόμος προς την οκτάδα μπορεί και να είναι ανοιχτός.
Το Μεξικό μας έδειξε δύο πρόσωπα στον όμιλο. Στα πρώτα δύο παιχνίδια ήταν απόλυτα σοβαροί, παίζοντας και ωραίο ποδόσφαιρο κατά διαστήματα, ειδικά με τους Γερμανούς, οι οποίοι ταλαιπωρήθηκαν αφάνταστα στην κόντρα επίθεση. Στο τρίτο ματς, οι Μεξικανοί πελάγωσαν τελείως και έκαναν ότι χρειάζονταν για να μείνουν έξω, με τους Κορεάτες τελικά να τους δίνουν τη λύση απ’ το πουθενά. Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα για το Μεξικό, αφού η δεύτερη θέση τους έστειλε πάνω στη Βραζιλία, όπου θα χρειαστούν πραγματική υπέρβαση.
Οι Γερμανοί δεν άξιζαν να περάσουν σε αυτό το μουντιάλ και καλώς έμειναν έξω. Πλήρωσαν εμφανώς την κούραση των υπαρχόντων παικτών, καθώς και 1-2 (τουλάχιστον) αστοχίες στην επιλογή των παικτών. Ακόμη και το παιχνίδι που κέρδισαν απέναντι στη Σουηδία, ήταν μια έκλαμψη από αυτές που βρίσκει κανείς μόνο στους Γερμανούς, αλλά δε μπορεί να βρει 2 και 3 τέτοιες σε κάθε τουρνουά, οπότε εκ των πραγμάτων έμεινε έξω.
Η Νότια Κορέα δε μπορεί να πει κανείς ότι έθελξε με την απόδοσή της, όμως η νίκη απέναντι στη Γερμανία σίγουρα θα κάνει πολλά χρόνια να ξεχαστεί, αφού δεν αποκλείεις κάθε μέρα παγκόσμιο πρωταθλητή.
 Έβδομος όμιλος:
Ξεκάθαρα όμιλος δύο ταχυτήτων ο έβδομος, πράγμα το οποίο αποτυπώθηκε και στα παιχνίδια και την τελική βαθμολογία του ομίλου. Βέλγιο και Αγγλία προχώρησαν στην επόμενη φάση, με Τυνησία και Παναμά να συμπληρώνουν τον όμιλο. Οι Βέλγοι παρουσιάστηκαν αρκετά έτοιμοι, ενώ δείχνουν να έχουν σίγουρα ένα από τα 2-3 πληρέστερα ρόστερ του τουρνουά. Ήταν η ομάδα με τη μεγαλύτερη παραγωγικότητα, σκοράροντας 9 φορές συνολικά. Ως τώρα, μπορεί να πει κανείς πως ήταν η δυνατότερη ομάδα στο τουρνουά, ωστόσο πρέπει επιτέλους να δείξει παραπάνω πράγματα στις παρακάτω φάσεις.
Οι Άγγλοι δείχνουν για πρώτη φορά μετά από χρόνια τόσο σοβαρό πρόσωπο, ενώ παράλληλα δείχνουν και αρκετά λιγότερο αγχωμένοι από τις προηγούμενες μεγάλες διοργανώσεις. Έχουν έναν Χάρι Κέιν σε φοβερή κατάσταση και με τρομερή ρέντα, όπως αποτυπώθηκε και στο παιχνίδι με τον Παναμά. Είναι από τις ομάδες που ανυπομονούμε να δούμε στις επόμενες φάσεις, αφού όλοι έχουμε την περιέργεια αν θα βρουν ακόμα μια φορά έναν αστείο τρόπο να μείνουν έξω.
Τυνησία και Παναμάς επί της ουσίας απλά συμπλήρωσαν τον όμιλο, με τους Τυνήσιους να παίρνουν τη νίκη στο μεταξύ τους παιχνίδι, αρά πέραν τούτου λίγα πράγματα απέναντι στους ισχυρούς του ομίλου. Από τον Παναμά, που έγραψε την πρώτη του συμμετοχή σε ένα παγκόσμιο κύπελλο, θα θυμόμαστε την τρέλα του κόσμου στο 6-1 με την Αγγλία, όταν σκόραραν το πρώτο τους γκολ σε μουντιάλ.
Όγδοος όμιλος:
Ο πιο αμφίρροπος όμιλος με διαφορά ο όγδοος, ο οποίος φαίνονταν και εξαρχής ο πιο ισορροπημένος, από την κλήρωση ακόμη. Κολομβία και Ιαπωνία προχώρησαν με τη Σενεγάλη του θεούλη Αλιού Σισέ να χάνει την πρόκριση στο fair play, αφού πήραν περισσότερες κάρτες από τους Ιάπωνες, ενώ η Πολωνία, παρότι απογοήτευσε στα πρώτα δύο ματς, βρήκε τη νίκη στο τρίτο, φεύγοντας με ψηλά το κεφάλι.
Οι Κολομβιανοί έμπλεξαν γρήγορα-γρήγορα στον όμιλο, χάνοντας στο πρώτο ματς από τους Ιάπωνες, σε ένα παιχνίδι όπου όλα τους πήγαν στραβά. Βρήκαν ωστόσο τα ψυχικά αποθέματα να κερδίσουν Πολωνία και Σενεγάλη, καταλαμβάνοντας την πρώτη θέση. Άλλη ομάδα με Χάμες Ροντρίγκες οι Κολομβιανοί, αν τους λείψει στους 16, αφού με τη Σενεγάλη φάνηκε να αντιμετωπίζει πρόβλημα, ενδέχεται να δυσκολευτούν.
Οι Ιάπωνες είχαν μάλλον την καλύτερη παρουσία τους στις τελευταίες διοργανώσεις, κερδίζοντας για πρώτη φορά ομάδα της Λατινικής Αμερικής και καταφέρνοντας να ισορροπήσουν το παιχνίδι και να αποσπάσουν την ισοπαλία με τους Σενεγαλέζους. Είχαν και την τύχη με το μέρος τους στην Τρίτη αγωνιστική, αφού η ομάδα από την Αφρική δεν κατάφερε να κάμψει την Κολομβία.
Οι Σενεγαλέζοι αδίκησαν ξεκάθαρα τον εαυτό τους στο δεύτερο παιχνίδι, αφού δεν κατάφεραν να εκμεταλλευτούν το μομέντουμ απέναντι στην Ιαπωνία, όταν αυτό γύρισε με το μέρος τους. Στο τελευταίο παιχνίδι με την Κολομβία, απλά δεν είχαν τα αποθέματα για να διεκδικήσουν το παραπάνω βήμα και, εύλογα, έμειναν έξω. Μεγάλη απογοήτευση η Πολωνία, η οποία έδειξε απειροελάχιστα πράγματα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου