Αντίο, φίλε, Βασίλη Μωραΐτη...

 

Αποχαιρετισμός στον ΦΙΛΟ Βασίλη Μωραϊτη...

Όταν οι μέρες είναι μικρές και οι νύχτες μεγάλες, οι αποχαιρετισμοί είναι πολύ δύσκολοι... Τα παρακάτω λόγια είναι από καρδιάς για τον αγαπημένο φίλο Βασίλη Μωραΐτη που, κάθε φορά που έβλεπε εμένα μα και όλους τους φίλους του, έλαμπαν τα τεράστια μάτια του από χαρά...

Ένας πολύ καλός άνθρωπος ο Βασίλης. Ένας γίγαντας, αθλητής μαραθωνοδρόμος, αγωνιστής της ζωής. Με μια καρδιά παιδική που χωρούσε όλη την αγάπη και την καλοσύνη του κόσμου. Ήταν βροντόφωνος μα ευγενικός και γενναιόψυχος και δεν το' χε σε τίποτα να βάλει τις φωνές, μια στις τόσες, όταν πάλευε για το δίκιο... Μάς αγαπούσες, Βασίλη, όλους μα στις συζητήσεις δε χαριζόσουν σε κανέναν μπροστά στο σωστό και στο λογικό, ακόμα και όταν βλέπαμε ποδόσφαιρο και ταυτόχρονα ήσουνα τόσο ήπιος, απέραντα γενναιόδωρος και αφάνταστα ταπεινός. Πώς τα κατάφερνες, βρε μπαγάσα, και πάντα έβρισκες τη λύση όχι με μαγικά κόλπα μα με την ψυχή σου! Ήσουν γίγαντας για μένα, ειδικά από εκείνον τον Ιούλη που, με τη θέληση και τη δύναμή σου, βοηθούσες στο νοσοκομείο, στις τελευταίες μέρες του πατέρα μου...

Στην παρέα, στις εκδρομές , στη θάλασσα, στις βόλτες, μοναδική έγνοια του Βασίλη και της Λιάνας , της αγαπημένης του συζύγου, ήταν να είμαστε όλοι ευχαριστημένοι, να είμαστε όλοι καλά. Ακόμη και στην τελευταία μεγάλη μάζωξή μας, Βασίλη, το περασμένο καλοκαίρι όπου, αν και δυσκολευόσουν στην κίνηση, ήρθες για να περάσουμε όλοι καλά. Να περνάμε όλοι καλά ήταν η βασική σου έγνοια και η δικιά σου και των αγαπημένων μας Λιάνας και Άδαλης που, χρόνια τώρα, μας τιμάτε με το ενδιαφέρον, στην αγάπη και την εκτίμησή σας κάνοντάς μας όλους στην οικογένεια αλλά και στην παρέα να αισθανόμαστε το σπίτι σας, και στην Αθήνα και στο νησί, σαν δικό μας. Ειδικά στις τόσο φιλόξενες βεράντες σας τόσο στην Αθήνα όσο και στα Μουσάτα. Που από την πρώτη στιγμή που έφτανες στο νησί, παρέα με τα εργαλεία σου και με σκληρή δουλειά, φρόντιζες, μαζί με την Λιάνα και την Άδαλη αλλά και τον Πάνο τα τελευταία καλοκαίρια, να αποκαταστήσεις την αφροντισιά του χειμώνα.

Ακόμα και όταν τα δύσκολα ήρθαν, προσπαθούσες να σταθείς όρθιος με τη δύναμη της σιωπής σου και την συγκινητική συμπαράσταση και βοήθεια της οικογένειάς σου, που στα πρόσωπά τους θα διατηρούμε άσβηστη τη μνήμη σου.

Καλό ταξίδι, Βασίλη...Τις απέραντες μέρες του καλοκαιριού, στο τόσο αγαπημένο και για σένα Τραπεζάκι, θα σέ σκεφτόμαστε και θα σέ φανταζόμαστε δίπλα μας. Να παίζεις ρακέτες, να χορεύεις στα πανηγύρια. Τότε που οι μέρες θα είναι μεγάλες και οι νύχτες μικρές. Όχι όπως τώρα...

Δάφνη, Τρίτη 26 Δεκέμβρη 2023