Η Σελήνη για δύο ώρες, μέχρι τις 1 μ.μ. περίπου, έκρυψε το φως του Ήλιου!
Οι ηλιακές εκλείψεις συμβαίνουν, όταν η Σελήνη
περνάει μπροστά από τον δίσκο του Ήλιου και τον καλύπτει είτε μερικώς
είτε ολικώς. Όλες οι εκλείψεις συμβαίνουν λόγω μιας ουράνιας σύμπτωσης,
που αφορά το πώς φαίνονται ο Ήλιος και η Σελήνη από την επιφάνεια του
πλανήτη μας.
Η διάμετρος του Ήλιου (1.392.000 χλμ.) είναι 400 περίπου φορές
μεγαλύτερη από τη διάμετρο της Σελήνης (3.476 χλμ.), αλλά από τη Γη τα
δύο αυτά σώματα έχουν το ίδιο σχεδόν φαινομενικό μέγεθος, επειδή ο Ήλιος
είναι 400 περίπου φορές πιο μακριά μας απ' ό,τι η Σελήνη.
Οι ηλιακές εκλείψεις είναι πολύ πιο συχνές από τις σεληνιακές. Ο
μέγιστος αριθμός σεληνιακών εκλείψεων στη διάρκεια ενός ημερολογιακού
έτους δεν υπερβαίνει τις τρεις (όπως έγινε το 1917 και το 1982).
Αντίθετα, ο μέγιστος αριθμός των ηλιακών εκλείψεων μπορεί να φτάσει τις
πέντε, όπως έγινε το 1934.
Η παρατήρηση μιας ολικής ηλιακής έκλειψης σε μία περιοχή είναι αρκετά
σπάνια και συμβαίνει κατά μέσο όρο κάθε 360 χρόνια. Οι υπολογισμοί που
έχουν γίνει, σύμφωνα με τον Διονύση Σιμόπουλο, εκτιμούν πως ένας
άνθρωπος έχει μία πιθανότητα στις 25.000 να παρατηρήσει μία ολική ηλιακή
έκλειψη, ενώ η πιθανότητα του ιδίου να σκοτωθεί από την πτώση ενός
αστεροειδούς είναι μία στις 20.000. Υπάρχει δηλαδή μεγαλύτερη πιθανότητα
να σκοτωθεί κανείς από ένα «πεφταστέρι», παρά να παρατηρήσει μία ολική
έκλειψη του Ήλιου!
Η προηγούμενη ορατή από την Ευρώπη ηλιακή έκλειψη ήταν το 1999, ενώ η επόμενη τοποθετείται χρονικά στις 12 Αυγούστου 2026...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου