8 Μάρτη 1857:157 χρόνια ο αγώνας των γυναικών επίκαιρος πάντα...

157 χρόνια συμπληρώνονται φέτος από την 8η Μάρτη του 1857, όταν γυναίκες της κλωστοϋφαντουργίας και του ιματισμού κατέβηκαν σε μια μαζική διαδήλωση στους δρόμους της Νέας Υόρκης, απαιτώντας καλύτερες συνθήκες εργασίας και ίσες αμοιβές με τους άντρες. Η διαδήλωση κτυπήθηκε άγρια από την αστυνομία και πνίγηκε στο αίμα.

Στις 8 Μάρτη του 1909, 15.000 γυναίκες διαδήλωσαν στη Νέα Υόρκη απαιτώντας λιγότερες εργατοώρες, καλύτερο μισθό, δικαίωμα ψήφου και να σταματήσουν να απασχολούνται παιδιά σαν εργάτες. Υιοθέτησαν το σύνθημα "Ψωμί και τριαντάφυλλα" (Bread and Roses), με το ψωμί να συμβολίζει την οικονομική ασφάλεια και τα τριαντάφυλλα μια καλύτερη ποιότητα ζωής

Δύο χρόνια αργότερα ο εορτασμός υιοθετήθηκε από τη Β' Διεθνή.

Μετά τη νίκη της Οκτωβριανής Επανάστασης στη Ρωσία, η Ημέρα της Γυναίκας καθιερώθηκε για πρώτη φορά ως αργία, θεσμός που επεκτάθηκε αργότερα και στις υπόλοιπες χώρες του πρώην Ανατολικού μπλοκ.

Η άνοδος του φεμινιστικού κινήματος στη Δύση τη δεκαετία του '60 αναζωογόνησε την Ημέρα της Γυναίκας, που από το 1975 διεξάγεται υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, με αιχμή του δόρατος την ανάδειξη των γυναικείων προβλημάτων και δικαιωμάτων.

Ωστόσο με το πέρασμα των χρόνων η πολιτική και ιστορική σημασία του εορτασμού ατόνησε και αναδείχθηκε περισσότερο ως μέρα έκφρασης της συμπαθείας των ανδρών προς τις γυναίκες, με προσφορά λουλουδιών και δώρων.

Πάντως, 157 χρόνια μετά, τα προτάγματα των γυναικών της Νέας Υόρκης είναι ξανά επίκαιρα, προσαρμοσμένα στις σύγχρονες ανάγκες.

Χιλιάδες είναι οι γυναίκες και τα κορίτσια σε όλο τον κόσμο που υφίστανται σκληρή καταπίεση, με στέρηση βασικών ανθρώπινων δικαιωμάτων, της εκπαίδευσης, της φροντίδας για τη μητρότητα και την υγεία, που εξαναγκάζονται σε σκληρή εργασία που δεν αμείβεται.

Η στέρηση της ελεύθερης επιλογής συντρόφου, ο εξαναγκασμός στην πορνεία, το “εμπόριο σαρκός”, η εργαλειοποίηση του γυναικείου σώματος για εμπορικούς σκοπούς αποτελούν φαινόμενα, που, παρά τις επιμέρους διαφοροποιήσεις, δεν γνωρίζουν σύνορα.

Εξάλλου, στην Ελλάδα των μνημονίων, η ανεργία στις γυναίκες φτάνει σε πολύ πιο υψηλά ποσοστά από ό,τι στους άνδρες, όπως και τα ποσοστά της μερικής απασχόλησης. Στις απολύσεις οι γυναίκες πληρώνουν βαρύτερο τίμημα, μία στις τρεις γυναίκες άνω των 65 ετών και μία στις τέσσερις στις ηλικίες 16-24 ετών βρίσκονται κάτω από τα όρια της φτώχειας, ενώ μία στις πέντε γυναίκες είναι μακροχρόνια άνεργη.

Η κοινωνική προστασία όπως είναι οι παροχές μητρότητας, συρρικνώνονται. Η φροντίδα των νεαρότερων και των γηραιότερων μελών σε συνθήκες διάλυσης της κοινωνικής πρόνοιας, βαραίνουν κυρίως τις πλάτες των γυναικών.

Αποτελεί λοιπόν η 8η Μάρτη μια μέρα με μεγάλη σημασία για τις γυναίκες όλης της υφηλίου, για ισότητα, αξιοπρέπεια, σεβασμό στη διαφορετικότητα και ελευθερία.  

Πηγή: www.topontiki.gr