Τετάρτη 27 Αυγούστου 2014
Θάλασσα στο Τραπεζάκι, του χρόνου πάλι...
"Τον πήρε η θάλασσα" = τον παρέσυρε, τον έπνιξε,
"Τα 'κανε θάλασσα" = φέρθηκε αδέξια και απέτυχε.
"Κάλλιο ψωμί και στ' άχυρα, παρά ψάρια και στη θάλασσα" = προτιμότερο είναι να έχει κανείς λίγα και να ζει ήρεμα, παρά πολλά και να κινδυνεύει,
"Κι η θάλασσα είναι γαλανή, μα ο αγέρας τη μαυρίζει" = και ο πιο ήσυχος άνθρωπος μπορεί να εξαγριωθεί
Παίναε τη θάλασσα, αλλά να περπατείς στην ξέρα
Πιστόν γη, άπιστον θάλασσα.
Καιρός πανιά, καιρός κουπιά.
Καράβι που αργεί σκατά είναι φορτωμένο.
oΌποιος κατουράει τη θάλασσα το βρίσκει στο αλάτι.
πηγε στη θαλασσα και νερο δε βρηκε.
Η παλίρροια σηκώνει όλες τις βάρκες.
Όποιος πάει στη θάλασσα από ευχαρίστηση θα πήγαινε στην κόλαση για να περάσει την ώρα του
Στην ήρεμη θάλασσα όλοι είναι καπεταναίοι.
ποτε ορτσα,ποτε ποντζα.
Ήλιος αρρωστημένος,ο σορόκος γεννημένος
Τι ΄ναι ο κάβουρας τι ΄ναι το ζουμί του .
Κάθε πράμα στον καιρό του κι ο κολιός τον Αύγουστο.
Εδώ καράβια χάνονται βαρκούλες αρμενίζουν .
Ο καλός ο καπετάνιος στη φουρτούνα φαίνεται.
Εδώ σε θέλω κάβουρα να περπατάς στα κάρβουνα .
Ένα μύδι κι ένα στρείδι κάνουνε τον Αρχιμήδη .
Του Βαγγελισμού και το Βαγιώ μπαίνει ο διάολος στο γιαλό .
Κάβουρας πεινάει, φαΐ δε βρίσκει να φάει.
Τα ΄κανες θάλασσα .
Κάθε πράμα στον καιρό του κι ο κολιός τον Αύγουστο.
Εδώ καράβια χάνονται βαρκούλες αρμενίζουν .
Ο καλός ο καπετάνιος στη φουρτούνα φαίνεται.
Εδώ σε θέλω κάβουρα να περπατάς στα κάρβουνα .
Ένα μύδι κι ένα στρείδι κάνουνε τον Αρχιμήδη .
Του Βαγγελισμού και το Βαγιώ μπαίνει ο διάολος στο γιαλό .
Κάβουρας πεινάει, φαΐ δε βρίσκει να φάει.
Τα ΄κανες θάλασσα .
Κόλλησε σα χταπόδι.
Είναι σκέτη τσούχτρα .
Περπατά σαν φώκια .
Ξέφυγε σα σουπιά .
Γαρίδα είναι το μάτι του .
Ρουφάει ό,τι ακούει σα σφουγγάρι .
Τσιμπά σαν αχινός .
Θα σε χτυπήσω σα χταπόδι.
Τρώει λαίμαργα σαν καρχαρίας .
Περπατά στραβά σαν τον κάβουρα .
Επικρατεί σιγή ιχθύος .
Πυρ , γυνή και θάλασσα , τα τρία κακά.
Ξεγλιστράει σαν χέλι .
Κόλλησε σαν στρείδι .
Οπλισμένος σαν αστακός .
Πέρασε από σαράντα κύματα.
Τεμπέλης σαν το σπάρο.
Άπειρα όπως οι κόκκοι της άμμου.
Λεπτή σαν ζαργάνα.
Έχασα το μπούσουλα .
Καλαμάρια και γαρίδες είναι για τους μερακλήδες.
Πέρκα είμαι , πιάνομαι . Χάννος είμαι χάνομαι . Γύλος είμαι σε γελώ και το δόλωμα χαλώ.
Όσο φουρτουνιασμένη, άγρια και θυμωμένη θα είναι τους επόμενους μήνες, άλλο τόσο γαληνεμένη θα μας υποδεχτεί το επόμενο καλοκαίρι!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου