Σαν αύριο, πριν 565 χρόνια, Οι Οθωμανοί Τούρκοι άλωσαν την Βασιλεύουσα Κωνσταντινούπολη, την πρωτεύουσα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.
Ήταν Τρίτη 29 Μαΐου 1453, όταν ο σουλτάνος Μωάμεθ Β΄, έμπαινε θριαμβευτής στην Βασιλίδα των πόλεων, και η υπερχιλιετής Βυζαντινή Αυτοκρατορία έπαυε να υπάρχει
Η Άλωση της Κωνσταντινούπολης υπήρξε το αποτέλεσμα της πολιορκίας της βυζαντινής πρωτεύουσας, της οποίας Αυτοκράτορας ήταν ο Κωνσταντίνος ΙΑ’ Παλαιολόγος, από τον οθωμανικό στρατό. Η πολιορκία διήρκεσε από τις 6 Απριλίου έως την Τρίτη, 29 Μαΐου 1453. Η εξασθενισμένη αυτοκρατορία, που είχε πλέον περιοριστεί σε εδάφη γύρω από την Κωνσταντινούπολη, δεν μπόρεσε να αντισταθεί αποτελεσματικά στην προέλαση των Οθωμανών, που στα τέλη του 17ου αιώνα έφτασαν έως την καρδιά της Ευρώπης, απειλώντας την Βιέννη.
Μαζί με την Πόλη, έπεσε πολεμώντας τον κατακτητή και ο τελευταίος αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Παλαιολόγος. Όταν όλα είχαν χαθεί και οι Οθωμανοί είχαν ήδη εισέλθει από την Κερκόπορτα, συνέχισε να πολεμάει με το σπαθί του δίπλα στους στρατιώτες τους έως το τέλος. Τις επόμενες μέρες με εντολή τού σουλτάνου Μωάμεθ, το άψυχο σώμα του αυτοκράτορα εντοπίστηκε και ετάφη, άγνωστο που, με βασιλικές τιμές. Ωστόσο, οι μυστικοί πόθοι τού Γένους, συνέδεσαν τον θρύλο τού μαρμαρωμένου βασιλιά, με την ελπίδα για την απελευθέρωση και την αποκατάσταση της αυτοκρατορίας.
Ο πόνος για την πτώση και τον χαμό της Πόλης και η ελπίδα για αποτίναξη του ζυγού, πέρασε από γενιά σε γενιά μέσα από την λαϊκή ποίηση. «Σώπασε κυρά Δέσποινα και μη πολυδακρύζεις, πάλι με χρόνους, με καιρούς, πάλι δικά μας θα’ναι».
Την άλωση της Κωνσταντινούπολης περιγράφουν με πάθος οι χρονογράφοι Φραντζής, στενός φίλος και συνεργάτης του Κωνσταντίνου ΙΑ΄, Δούκας και Κριτόβουλος, φίλος του Μωάμεθ Β΄, που ζούσε στην αυλή του. Οι ίδιοι περιγράφουν τη ζωή, τον χαρακτήρα και τις τελευταίες μέρες του αυτοκράτορα.
Ας παρακολουθήσουμε το εξαιρετικό αφιέρωμα του National Geographic για τα γεγονότα της Άλωσης.
Το πρώτο μέρος του αφιερώματος:
Το δεύτερο μέρος του αφιερώματος:
Το τρίτο μέρος του αφιερώματος:
...και το τέταρτο μέρος του αφιερώματος:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου