Για το ζευγάρι του μικρού τελικού μπορούμε να πούμε ότι θα κρατήσουμε αρκετά πράγματα καθώς πρόκειται για δύο ομάδες με αρκετές προοπτικές για το μέλλον. Βέλγιο και Αγγλία άφησαν εντυπώσεις αλλά δεν κατάφεραν να κάνουν το βήμα παραπάνω όμως το μόνο σίγουρο είναι ότι το μέλλον τους ανήκει. Οι Βέλγοι βρέθηκαν στα γήπεδα της Ρωσίας με αρκετές προσδοκίες και βλέψεις καθώς διαθέτουν ένα πολύ δυνατό σύνολο το οποίο μπορεί να «χτυπήσει» οποιονδήποτε αντίπαλο. Τελικά δεν τα κατάφεραν για κατάκτηση του Μουντιάλ αλλά σίγουρα θα συνεχίσουν να βρίσκονται στην επικαιρότητα για πολλή καιρό ακόμη. Για τους Άγγλους τι να πεις; Από το 1966 και τη μοναδική τους κατάκτηση Μουντιάλ αγνοούν την επιτυχία. Το βάρος του άγχους από το Αγγλικό κοινό κάθε φορά φαίνεται στα πόδια των παικτών κατά την διάρκεια των παιχνιδιών. Παρ όλα αυτά όμως αυτή τη φορά η Αγγλία παρουσίασε ένα μικρό ηλικιακά σχήμα με χαμηλούς τόνους και χωρίς πολλές προσδοκίες επιτυχίας. Αυτό το κλίμα μεταφέρθηκε και στους φιλάθλους των «λιονταριών» οι οποίοι δεν είχαν ιδιαίτερες απαιτήσεις. Τα πράγματα χωρίς άγχος και πίεση για τους Άγγλους φαίνεται να λειτούργησαν καλύτερα φτάνοντας σε ημιτελικά Μουντιάλ μετά από 28 χρόνια. Μπορεί να μην τα κατάφεραν για την κούπα όμως άφησαν υποσχέσεις για το μέλλον.
Η χρήση του VAR, απένειμε, χωρίς αμφιβολία, δικαιοσύνη στον αγωνιστικό χώρο, όμως για την... ακριβοδίκαιη εφαρμογή και αποτελεσματικότητά του, απαιτείται αρκετή δουλειά. Οι διαιτητές πρέπει να αποκτήσουν μεγαλύτερη εμπειρία και να αφομοιώσουν στο παιχνίδι τους, τους λόγους... επίκλησης της τεχνολογίας στην λήψη ορθών αποφάσεων. Και είναι βέβαιο, πως οι... ρομαντικοί του ποδοσφαίρου δεν θα το αποδεχθούν ποτέ, δεδομένου ότι υποστηρίζουν πως πρόκειται για «παρέμβαση» στην ταχύτητα εξέλιξης ενός αγώνα, με μετρήσιμους και αστάθμητους παράγοντες. Με άλλα λόγια, εκτιμούν ότι με το VAR θα χαθεί «η μαγεία του παιχνιδιού».
Το γεγονός πως η Γερμανία, η Ισπανία, η Αργεντινή και η Βραζιλία έμειναν νωρίς «εκτός νυμφώνος», οφείλεται κατά κύριο λόγο στην «μείωση της ψαλίδας» ανάμεσα στους «μεγάλους» και τους «μικρούς» του ποδοσφαίρου, δηλαδή στις συνέπειες της ποδοσφαιρικής παγκοσμιοποίησης. Είδαμε την Βραζιλία να προσπαθεί να γίνει μία ομάδα με ευρωπαϊκά χαρακτηριστικά και την Αργεντινή να μην μπορεί να παράξει ποδόσφαιρο. Είδαμε την Ισπανία κουρασμένη από τις... 1.000 πάσες σε ένα 90λεπτο, είδαμε την Γερμανία να μην έχει αγωνιστικό προσανατολισμό και σχεδιασμό μέσα στο γήπεδο. Με εξαίρεση την Βραζιλία που «έπεσε» σ΄ ένα καταπληκτικό Βέλγιο και για περίπου 20 λεπτά στον προημιτελικό θα μπορούσε να διεκδικήσει την πρόκριση στην παράταση, οι άλλες τρεις κορυφαίες ομάδες, παραδόθηκαν σχεδόν «αμαχητί». Τηρουμένων, βεβαίως, των αναλογιών.
Παράλληλα, είδαμε να κυριαρχεί το 4-2-3-1 -όπως συμβαίνει και σε παγκόσμιο συλλογικό επίπεδο, με ελάχιστες εξαιρέσεις- και να το χρησιμοποιούν αποτελεσματικά, ομάδες που θεωρούνται - και είναι - κατώτερες. Ομως το ομαδικό πνεύμα, η στοχοπροσήλωση και η διαρκής συγκέντρωση αυτών των ομάδων, τους έφερε μπροστά σε θετικά -και σε αρκετές περιπτώσεις- εντυπωσιακά αποτελέσματα. Οπως, λόγου χάρη, η νίκη της Νότιας Κορέας και του Μεξικού επί της Γερμανίας με 2-0 και 1-0, αντίστοιχα, όπως οι ισοπαλίες του Ιράν με την Πορτογαλία (1-1) και του Μαρόκου με την Ισπανία (2-2) και όπως το 1-1 της Αυστραλίας με τη Δανία, της Ελβετίας με την Βραζιλία και της Ισλανδίας με την Αργεντινή.
Στα γήπεδα της Ρωσίας, είδαμε τους - κατά γενική ομολογία - κορυφαίους τρεις παίκτες του πλανήτη, να απογοητεύουν και να ετοιμάζουν βαλίτσες για διακοπές από πολύ νωρίς. Ο Λιονέλ Μέσι δεν κατάφερε να «σηκώσει» την -ομολογουμένως- απογοητευτική Αργεντινή, καθώς δεν υπήρξε κανένας ικανός συμπαραστάτης του, ο Κριστιάνο Ρονάλντο έμεινε στα τέσσερα γκολ από την φάση των ομίλων και ο Νεϊμάρ... κατάφερε να κάνει αισθητή την παρουσία του, επειδή παρέμεινε στο χορτάρι για σχεδόν 14 λεπτά, μετά από μαρκαρίσματα που δέχθηκε!
Στα αξιοσημείωτα αυτού του Μουντιάλ, συμπεριλαμβάνεται και το γεγονός ότι δεν «άνοιξε μύτη»! Σε καμία από τις πόλεις που φιλοξένησαν αγώνες και προπονήσεις των 32 ομάδων, δεν σημειώθηκε το παραμικρό επεισόδιο, επίτευγμα που πιστώνονται οι Αρχές ασφαλείας της κυβέρνησης Πούτιν.
Εξίσου σημαντική για την εύρυθμη εξέλιξη και ολοκλήρωση της διοργάνωσης, σημειώνει το Αθηναϊκό Πρακτορείο, αποδείχθηκε η απόδοση των διαιτητών. Με εξαίρεση την μη εξέταση από το VAR του πέναλτι που έκανε ο Μπόατενγκ στον Μπεργκ κατά την διάρκεια του αγώνα Γερμανία-Σουηδία, και αντίστοιχα τον μη καταλογισμό του επιθετικού φάουλ που έκανε ο Ζούμπερ στον Μιράντα, στο γκολ της ισοφάρισης της Ελβετίας απέναντι στη Βραζιλία, δεν υπάρχει κάποιο μεμπτό σημείο ή φάση, που έσφαλε ο διαιτητής και καθόρισε ένα αποτέλεσμα ή αδίκησε κάποια ομάδα. Παρά το γεγονός ότι στο Μουντιάλ «σφύριξαν» διαιτητές από το Ιράν, από την Γκάνα και από άλλες με όχι μεγάλη ποδοσφαιρική παράδοση χώρες, το επίπεδο σε αυτόν τον τομέα κυμάνθηκε σε επίπεδα που άγγιξαν το άριστα.
Το Μουντιάλ στη Ρωσία είναι πλέον παρελθόν και όλοι έχουν το μυαλό τους στην επόμενη διοργάνωση η οποία θα διεξαχθεί σε 4.5 χρόνια στο Κατάρ. Ο λόγος είναι ότι για πρώτη φορά στην ιστορία των παγκοσμίων κυπέλλων η διοργάνωση θα διεξαχθεί χειμώνα και όχι καλοκαίρι όπως ήταν το συνηθισμένο μέχρι τώρα εξαιτίας των υψηλών θερμοκρασιών που επικρατούν στο Κατάρ κατά τους θερινούς μήνες.Ας περιμένουμε...Τέσσερα χρόνια δεν είναι πολλά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου