Τρίτη 17 Νοεμβρίου 2020

Στην κόλαση της ΕΑΤ-ΕΣΑ...

 Τα κολαστήρια της Χούντας στην Αθήνα | Νόστιμον ήμαρ

17 Νοέμβρη σήμερα και ξαναθυμόμαστε μία από τις παραμέτρους εκείνης της ιστορικής περιόδου. Επισκεπτόμαστε μέσω 40 διαφανειών το χώρο που στεγάζονταν το ΕΑΤ-ΕΣΑ (Ειδικό Ανακριτικό Τμήμα της Ελληνικής Στρατιωτικής Αστυνομίας) όπου ήταν τόπος βασανιστηρίων. Το σώμα αυτό είχε ιδρυθεί το 1951 και έφτασε να αριθμεί επί δικτατορίας περίπου 20.000 άνδρες. Φυλάκισε, εξόρισε, βασάνισε, πλήθος δημοκρατικών πολιτών. 

Ανεβαίνοντας την λεωφόρο της Βασιλίσσης Σοφίας με κατεύθυνση προς Κηφισιά, στα αριστερά μας, πριν από το Μέγαρο Μουσικής, συναντάμε το Πάρκο Ελευθερίας και το άγαλμα του Ελευθερίου Βενιζέλου.Ανεβαίνοντας την οδό Ευζώνων που βρίσκεται αριστερά του πάρκου και πίσω από το Ναυτικό Νοσοκομείο Αθηνών, ένα μικρό σύμπλεγμα κτηρίων που σήμερα ανήκει στον Δήμο Αθηναίων, κρύβει μια από τις πιο σκοτεινές και μαύρες σελίδες της νεώτερης ελληνικής ιστορίας.

Σε αυτόν τον χώρο λοιπόν υπήρξε το αρχηγείο της δολοφονικής ΕΑΤ-ΕΣΑ που δημιουργήθηκε αμέσως μετά τον Εμφύλιο το 1951.Τα αρχικά της σήμαιναν ¨Ειδικό Ανακριτικό Τμήμα¨ της ¨Ελληνικής Στρατιωτικής Αστυνομίας¨ και υπήρξε η μυστική αστυνομία και το βασικό τμήμα ασφάλειας κατά την περίοδο της δικτατορίας των Συνταγματαρχών από το 1967 μέχρι το 1974.Η ΕΣΑ λειτουργούσε στην αρχή σαν τμήμα αστυνόμευσης του Στρατού Ξηράς, ενώ μέχρι πριν την ίδρυση της τα καθήκοντα αυτά ασκούσε η Χωροφυλακή. Οι αντρες της ΕΣΑ φορούσαν, αλλά και φοράνε, μετά την πτώση της Χούντας και την αλλαγή του ονόματος της από τον Ευ. Αβέρωφ σε Στρατονομία, χαρακτηριστική στολή με γαλάζιο πηλίκιο και λευκά περιβραχιόνια ενώ φέρουν μεγάλα ξύλινα γκλομπς.

sxediagramma

Σχεδιάγραμμα των εγκαταστάσεων του ΕΑΤ-ΕΣΑ.

Σήμερα στο χώρο (βρίσκεται, όπως είπαμε, στην πλατεία Ελευθερίας, κοντά στο σταθμό του μετρό «Μέγαρο Μουσικής») στεγάζονται τα γραφεία του ΣΦΕΑ (Σύλλογος Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αντιστασιακών 1967 – 1974), ενώ είναι και χώρος ιστορικής μνήμης τον οποίο επισκέπτονται αρκετοί είτε κατά μόνας, είτε με οργάνωση συλλογικών επισκέψεων.

Στο χώρο των βασανιστηρίων χαρακτηριστική ήταν η περίπτωση του Σπύρου Μουστακλή, αξιωματικού του ελληνικού στρατού με αντιδικτατορική δράση, ο οποίος συνεπεία των βασανιστηρίων του ΕΑΤ-ΕΣΑ έμεινε επί δύο χρόνια παράλυτος και δεν κατάφερε ποτέ να ξαναμιλήσει.

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου