Το ελικόπτερο
Ένα μεγάλο κουνούπι ζουζουνίζει πάνω απ' τα κεφάλια μας:
" Η Αθήνα παρουσιάζει όψιν θλιβεράν..."
Κόβει βόλτες πάνω απ' τις ταράτσες,
πάνω απ' τα αναποδογυρισμένα λεωφορεία
με τις μεγάλες διαφημιστικές επιγραφές:
" Ο θαυμαστός κόσμος των ζώων!"
Το μεγάλο κουνούπι
σαν να κουβαλάει όλες τις αρρώστιες του κόσμου
πότε - πότε λαμπυρίζει στον ήλιο.
" Η πόλις θυμίζει Δεκεμβριανά..."
Ζουζουνίζει το κουνούπι
βγαλμένο από τα μόνιμα μολυσμένα έλη
περνάει ξυστά τις ταράτσες, τις βεράντες,
φαίνεται το κεφάλι του οπερατέρ
που παίρνει υλικό για την τηλεόραση.
" Εικόνα βανδαλισμών, καταστροφή ξένης περιουσίας!"
Αυτή η φράση θα βάλει κάποια τάξη.
Περιουσία.
Ιδιοκτησία.
Το κουνούπι πηγαινοέρχεται.
Κι ο ήλιος δεν κάνει τίποτα!
Θα πεις, τι μπορεί να κάνει ο ήλιος;
( Μα θα μπορούσε να κάψει δυνατά
να πάρει φωτιά το κουνούπι να γκρεμιστεί
να μη γυρίζει πάνω απ' την αγρύπνια μας!)
" Η πόλις εισέρχεται εις την συνήθη ζωήν και κίνησιν..."
Το κουνούπι χάνεται στον ήλιο...
" Μην ξεχάσεις να φωνάξεις τον τζαμά."
" Τα αίματα βγαίνουν με νερό. Να, έτσι..."
" Καλά που είχα παρκάρει το αμάξι μου στους Αμπελόκηπους!"
" Εις ολόκληρον την χώραν απεκαταστάθη η τάξις."
Δημήτρη Ραβάνη - Ρεντή, Ρεπορτάζ για ένα ζεστό Νοέμβρη, Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα 1995, 3η έκδοση, σχέδια Γιώργη Βαρλάμου
