Κεφαλλονίτικα κάλαντα διαχρονικά!

Σ' αυτό το σπίτι πούλθαμε γιατρός να μη πατήσει
και πεθερά το πόδι της αν μπάσει να τσακίση.
Να βγάλουνε τη φάουσα όσοι για τα καλά τους,
και για την κόρη του σπιτιού ξερνάνε τ' άντερά τους.
Κι' όποιος την οικογένεια τούτη την καταριέται,
ζουρλός μπροστά στον Άγιο δυο χρόνια να σγουριέται! = (χτυπιέται)
Σ' αυτό το σπίτι πού' λθαμε δόντι να μή πονέσει
και κάθε χρόνο ή κυρά να φκιάνει και βελέσι ! = (φουστάνι)
Νά πλέκη δε στον άντρα της το χρόνο δύο σκαλτσούνια,
να του μπαλώνη τό βρακί σα γίνεται μπουκούνια... (=κομμάτια)
Κι' όντες να κόβει νύχια του ζητήσει το χατίρι
να του τα κόβει η κυρά με ένα κλαδευτήρι'
Σ' αυτό το σπίτι πού 'λθαμε μ' ασβέστη το χτισμένο,
του χρόνου Παναγία μου να τό 'χεις... μουντισμένο !
Οι πουλακίδες του σπιτιού όλες να σφαλιαστούνε
και μοναχά οι κόκοροι ν' αρχίσουν να γεννούνε !
Κι' ο σκύλος τον αφέντη του ξοπίσω να τον παίρνει
να γλείφει τις ποδάρες του με γλίδα = (λίγδα) να χορταίνει !
Σ' αυτό το σπίτι πού 'λθαμε κλητήρας αν πατήσει,
ο νοικοκύρης του σπιτιού να τον ξυλοκοπήση!....
Να 'ρχονται μπρος την πόρτα του να παίζουνε τσ' αμάδες...,
για τις κοπέλες του σπιτιού δέκα προξενητάδες!
Κι' αν έμπει κάποιος ρέμπελος προικιά για να τους κλέψει
μέσα στο χρόνο σα δεντρί σακάτικο να ρέψει!...
Σ' αυτό το σπίτι πού 'λθαμε γεννιώνται όλο αγόρια,
γιατί ποτέ της η κυρά δεν έχει στενοχώρια.
Βράζει τ' άγριολάχανα με ξύδι ή λεμόνι
να δίνει του αντρούλη της για να τον δυναμώνει.
Και σαν της κάν' ό άντρας της με άλλες κουτσουκέλες,
άπι-του σπάει στο κεφάλι του τις πήλινες παδέλλες ! = (κατσαρόλες)
Σ' αυτό το σπίτι πού 'λθαμε τα Κάλαντα να πούμε
να κάμει... ο 'Αη Γεράσιμος το κέρασμα να δούμε.
Κρασί να μας τρατάρουνε μακάρι σακκοτρύγι και
με... σκουλήκια πρέντζα (=τυρί φέτα) τους να φάμε και να πιούμε.
Να μάς κεράσουνε θολό, νερό αφ' το πηγάδι
κι' αν δεν την... καδεντζάρουμε τραβάμε για τον Άδη !
Σ' αυτό το σπίτι πού 'λθαμε γιατρός δεν έχει θέση,
γιατί ο νοικοκύρης του συχνά γίνεται... φέσι !
Κι' αν το θερμόγιο κάποτε κι' αυτόνε θα τον λιάση,
ζουμί από... αγκλέουρα πίνει να του... περάση !
Και πόνοι σαν τον ζώνουνε σε όλο το κορμί του' να του περάσουν...
βλαστημά τη Μάννα και Μαμή του!