Λίγες μέρες μένουν για την έναρξη του Παγκόσμιου Κυπέλλου στη Βραζιλία. Μια χώρα που το όνομα της είναι είναι συνώνυμο με τον καφέ, τις παραλίες, τη σάμπα και φυσικά το ποδόσφαιρο περισσότερο από κάθε άλλη. Ξέρω πως οι περισσότεροι από εσάς περιμένετε το Μουντιάλ με τεράστια αγωνία και σαν ποδοσφαιρόφιλη κατανοώ τη λαχτάρα αυτή.
Η Βραζιλία όμως υποφέρει! Για να λαχταράς εσύ, εγώ και ο καθένας μας ένα πανηγυρισμό συνοδευόμενο από μπύρες και πατατάκια στο μπαλκόνι του σπιτιού μας. Δεν θα σου προτείνω να μην δεις τους αγώνες, ούτε να μποϊκοτάρεις τους χορηγούς, ούτε κάτι ανάλογο. Θα πρέπει όμως να γνωρίζεις τι κρύβεται πίσω από τη γκλαμουριά της διοργάνωσης, και τι κρύβει η Fifa και η παγκόσμια ποδοσφαιρική κοινότητα κάτω από το χαλί για να βγει ατσαλάκωτη μέσα από αυτό.
Ένας μήνας, 64 αγώνες, σε 12 πόλεις σε όλη τη χώρα. Κόστισαν στους Βραζιλιάνους 27 δισ δολάρια (περισσότερα από όσο τα τελευταία τρία μουντιάλ μαζί). Τη στιγμή που ο βασικός μισθός στη χώρα είναι 234 ευρώ.
Η χώρα δαπάνησε υπέρογκα ποσά σε μια γιορτή τη στιγμή που τα παιδιά στα σχολεία κάνουν μάθημα με 45 βαθμούς Κελσίου και κάθονται στο πάτωμα, ενώ μέχρι και οι πάνες θεωρούνται είδος πολυτελείας για τους περισσότερους. Μια χώρα που ο αναλφαβητισμός έχει αγγίξει το 20% τον 21ο αιώνα, και συνεχίζει να αυξάνεται.
Άστεγοι παντού την ώρα που κάθε αγώνας αναμένεται να κοστίσει 62 εκατομμύρια δολάρια! Και μην ξεχνάμε τις χλιδάτες παροχές στη FIFA και τις υπερσύγχρονες προπονητικές εγκαταστάσεις.
Το σύνθημα “ordem e progresso” (τάξη και πρόοδος) που φιγουράρει στην βραζιλιάνικη σημαία μοιάζει με αστείο την ώρα που στα περισσότερα νοσοκομεία δεν υπάρχουν ούτε ασπιρίνες και οι ασθενείς κοιμούνται στο πάτωμα. Προνομιούχοι είναι μόνο όσοι μπορούν να διαθέτουν ιδιωτική ασφάλιση. Στα δημόσια ιατρικά κέντρα οι γιατροί και το νοσηλευτικό προσωπικό είναι δυσεύρετες παροχές, μιας και η κυβέρνηση αποφάσισε να ανταλλάξει και τα κονδύλια που προορίζονταν για την υγεία με το μεγαλύτερο πάρτι της τετραετίας.
Τα κέντρα των μεγάλων πόλεων μέχρι πριν ένα μήνα ήταν γεμάτα με παράγκες και φαβέλες που είχαν δημιουργήσει άστεγοι και άνεργοι. Μια μεγάλη μερίδα της βραζιλιάνικης κοινωνίας που η αστυνομία φρόντισε να απομακρύνει για να μην στραπατσαριστεί η εικόνα της χώρας στο εξωτερικό. Ο,τι έχει να κάνει με το Μουντιάλ άλλωστε πρέπει να μοιάζει αψεγάδιαστο, λαμπερό και χαρούμενο.
Η νομιμοποίηση της πορνείας
Άλλο ένα κομμάτι της μελανής πραγματικότητας της κοινωνίας της Βραζιλίας, είναι ο πορνοτουρισμός. Ο οποίος λαμβάνει χώρα φυσικά με την αρωγή της κυβέρνησης που ποντάρει που στους καλοσχηματισμένους γλουτούς των γυναικών για να προσελκύσει περισσότερους τουρίστες. Όχι μόνο νομιμοποίησε περισσότερα πορνεία, αλλά επιτρέπει να υπάρχουν “δίκτυα” που θα προμηθεύουν σε ευκατάστατους τουρίστες και ανήλικες, έναντι μεγάλης αμοιβής φυσικά. Στο Μπέλο Οριζόντε μάλιστα όπου θα παίξει και τον πρώτο της αγώνα η Εθνική Ελλάδας, εκτιμάται ότι υπάρχουν πάνω 2.500 ιερόδουλες.
Ο λαός της Βραζιλίας όσο κι αν λατρεύει τη στρογγυλή θεά αυτή τη στιγμή έχει στο μυαλό του άλλα πράγματα. Σκέφτεται τη διεφθαρμένη κυβέρνηση, τα απανωτά οικονομικά σκάνδαλα, τη φορολογία που αυξήθηκε , την πείνα και την ανεργία που επικρατεί, τα ναρκωτικά που κυκλοφορούν ελεύθερα, την εγκληματικότητα που βρίσκεται στο ζενίθ και μόλις πέρυσι κόστισε τη ζωή σε 40.000 ανθρώπους. Η Βραζιλία είτε μας αρέσει είτε όχι δίνει τον δικό της αγώνα, και θέλει να αποδείξει ότι δεν είναι ικανή για να “παράγει” μόνο αμυντικά χαφ και στόπερ.
Ληγμένα χημικά, πλαστικές αλλά και κανονικές σφαίρες είναι καθημερινό φαινόμενο ακόμη και σε όσους αρνούνται απλά να εγκαταλείψουν τις… παράγκες τους. Οι διαδηλώσεις έχουν πάρει τόσο μεγάλη διάσταση στη χώρα που η κυβέρνηση αναγκάστηκε να κατεβάσει και τον στρατό στον δρόμο. Η κρατική καταστολή έχει εμποτιστεί με τη νοοτροπία της ατιμωρησίας που πλέον ασκεί αλόγιστη βία σε οποιονδήποτε διαμαρτύρεται κατά της φιέστας.
Η FIFA φυσικά δεν σκέφτηκε ούτε στιγμή ότι το γκαζόν των γηπέδων του Μουντιάλ είναι ποτισμένο με το αίμα των φτωχών της Βραζιλίας. Η μόνη ανησυχία που περιλαμβάνουν οι ανακοινώσεις της, αφορά μονάχα το αν θα είναι έτοιμα τα γήπεδα μέχρι την έναρξη των αγώνων, αδιαφορώντας για το χάος που επικρατεί στη χώρα. Και όπως ήταν αναμενόμενο αδιαφόρησε και για τη λαϊκή δυσφορία που προκάλεσε, πόσο μάλλον για το τι θα μείνει πίσω όταν το Μουντιάλ τελειώσει.
Και αν θεωρείς ακόμη πως η FIFA και το Μουντιάλ είναι ο τελευταίος τροχός της αμάξης στο σκηνικό της Βραζιλίας, θα σου θυμίσω τι έγινε με τους δικούς μας Ολυμπιακούς Αγώνες το 2004. Πόσα χρήματα δαπάνησε το Ελληνικό Δημόσιο για εγκαταστάσεις και υποδομές, πόσες μίζες φαγώθηκαν από τους φόρους μας, και πόσο χρεωμένους μας άφησε όλο αυτό για να ρημάζουν οι εγκαταστάσεις σήμερα. Και τώρα που έχεις την εικόνα στο μυαλό σου, πολλαπλασίασε την επί δέκα για να αντιληφθείς τι συμβαίνει στη Βραζιλία σήμερα.
Το οξύμωρο που όλοι ξεχνάμε είναι πως ο σκοπός του Μουντιάλ, είναι να διοργανώνεται σε διάφορα μέρη ανά τον κόσμο για να μπορούν όλοι να ανατριχιάσουν με τη μαγεία του ποδοσφαίρου. Δεν θα έπρεπε να διοργανώνεται για τους ακριβοπληρωμένους παίχτες και για τις γκόμενες τους, για τα πρακτορεία στοιχημάτων και για τους παράγοντες της FIFA. Αλλά για τα παιδιά που σκοράρουν στην αλάνα της γειτονιάς τους, αυτά που τρέχουν ιδρωμένα να πανηγυρίσουν, κι ας τα μαλώσει η μάνα τους το βράδυ. Αν αυτά δεν μπορούν αυτά να το απολαύσουν, εγώ τι να το κάνω;
Άννα Νίνη, www.rebuke.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου