...ένας σταυρός με νύχια μπήχνονταν στην Ακρόπολη.
Με λουλούδια του Απρίλη οι κήποι επαραδόθηκαν. Δεν έφταιγε σ' αυτό κανείς. Δεν ήταν εύκολο να πεις στην παπαρούνα να μην άνθιζε.
Με στολή και παράσημο σε στάση προσοχής κ' ένα κλειδί στο χέρι σύμβολα του καιρού μας και μια χώρα που εστόλιζαν σωστά 4 χρόνια να τους την ετοιμάσουνε, οι αρχές επαράδωσαν την πόλη της Αθήνας μπρος σ' ένα καφενείο. Μια Κυριακή πρωί.
Ο πρώτος μπρος στις πόρτες της πολιτείας, έδωσε παράγγελμα:
" Άνδρες! Ξεσκονιστείτε!".
Κατέβηκαν οι άντρες απ' τη μακριά πορεία τους απ' το βοριά, κ' εξεσκονίστηκαν. Ύστερα εμπήκαν μέσα.
Ο ίλαρχος σε λίγο φώναξε απ' την Ακρόπολη:
" Στο - όνομα - του...".
Πριν ακόμα ακούσει όνομα μια γυναίκα στο δρόμο κάπου ελιγοθύμησε. Στο όνομα του Φύρερ εκείνη τη στιγμή ένας σταυρός με νύχια μπήχνονταν στην Ακρόπολη.
Έτσι μια ιστορία 4ων χρόνων τέλειωνε. Είχε πάρει το όνομα: " τρίτος νέος πολιτισμός".
Όπως αποτραβιότανε εκείνη η παλίρροια άφηνε πίσω της πολλούς νεκρούς, πολλές φυλακές σε δράση, πολλούς χαφιέδες και σακάτηδες, πολύ κλάμα και γνώση.
Μια μάχη πάλι ετέλειωνε μια διπλή μάχη μέσα κ' έξω, και μια άλλη ευτύς άρχιζε! την ετριγύριζε ο Απρίλης και τρεις ξένοι καταχτητές.
Μέλπω Αξιώτη, Εικοστός Αιώνας, Ίκαρος,
Αθήνα, 1946
Πηγή: http://ofisofi.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου