Άξιος εστί...

Σαν χθες, 2 Νοεμβρίου 1913, γεννήθηκε ο Οδυσσέας Ελύτης...

2 Νοεμβρίου του 1913 γεννήθηκε ο Οδυσσέας Ελύτης

2 Νοεμβρίου του 1913 γεννήθηκε ο Οδυσσέας Ελύτης

Ο Οδυσσέας Ελύτης (Αλεπουδέλης τα πραγματικό του επίθετο) γεννήθηκε ένα πρωί, σαν χθες, με ήλιο και θάλασσα, στο Ηράκλειο της Κρήτης. Το έκτο και τελευταίο παιδί του Παναγιώτη Αλεπουδέλη και της Μαρίας Βρανά. Ηταν 2 Νοεμβρίου του 1911. Το 1914 η οικογένειά του μετακομίζει στην Αθήνα. Το 1930 γράφεται στη Νομική και το 1934 γράφει τα "Πρώτα Ποιήματα".Τ ο 1935 γνωρίζει τον Ανδρέα Εμπειρίκο και μαζί του τον υπερρεαλισμό. Εκείνη τη χρονιά χρησιμοποιεί για πρώτη φορά το ψευδώνυμο Ελύτης.Ενα χρόνο αργότερα γνωρίζει τον Νίκο Γκάτσο. Το 1938 γράφει τη "Μαρίνα των Βράχων",και την"Ηλικία της γλαυκής θύμησης".Το 1939 έρχεται η "Θητεία του καλοκαιριού".Τον ίδιο χρόνο τυπώνονται οι"Προσανατολισμοί". Η αρχή ενός έργου που συνεχώς πλούτιζε.
Συνήθως διαβάζουμε ή ακούμε ότι ήταν ο ποιητής του Αιγαίου. Μα τούτος ο χαρακτηρισμός που αποδόθηκε στην ποίησή του την περίοδο της βράβευσής του με Νόμπελ, προκάλεσε την οργή του ποιητή. Η οργή του ήταν και η κριτική του στάση απέναντι στο έργο του των πρώτων χρόνων («Προσανατολισμοί» 1940).
Από τα χρόνια της Κατοχής και μετά η ποίησή του αποκτά κοινωνικό προσανατολισμό. Το «Άσμα ηρωικό και πένθιμο για το χαμένο λοχαγό της Αλβανίας» και το «Καλοσύνη στις λυκοποριές» εγκαινιάζουν μια νέα περίοδο στην ποίησή του, εμπνευσμένη από τα πρόσφατα γεγονότα και τη δόξα του λαού. Συναντιέται με το λαό.
Η ποίησή του είναι δεμένη με την ιστορία, την ομορφιά, τις παραδόσεις της Ελλάδας.
Πλούτισε τον ελληνικό πολιτισμό, μ' ένα σπουδαίο έργο, πλημμυρισμένο από ελληνικά χρώματα, γνήσια λυρική ουσία, θαυμαστή γεωμετρία ποιητικών συλλήψεων, αρμονία γλωσσικών επιτευγμάτων.
Το 1979 η Σουηδική Ακαδημία τον τίμησε με το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας.

«Δεν αρκεί να ονειροπολούμε με τους στίχους. Είναι λίγο. Δεν αρκεί να πολιτικολογούμε. Είναι πολύ. Κατά βάθος ο υλικός κόσμος είναι απλώς ένας σωρός από υλικά. Θα εξαρτηθεί από το αν είμαστε καλοί ή κακοί αρχιτέκτονες το τελικό αποτέλεσμα. Ο Παράδεισος ή η Κόλαση που θα χτίσουμε. Εάν η ποίηση παρέχει μια διαβεβαίωση και δη στους καιρούς του durftiger είναι ακριβώς αυτή: ότι η μοίρα μας παρ' όλ' αυτά βρίσκεται στα χέρια μας» (Απόσπασμα του Λόγου του Οδυσσέα Ελύτη , στην Ακαδημία της Στοκχόλμης κατά την τελετή απονομής του βραβείου Νόμπελ Λογοτεχνίας στις 8/12/1979).

Ας απολαύσουμε τον ποιητή να διαβάζει στίχους του....Από το "Άξιον Εστί" ...

Και το μελοποιημένο ποίημα από τον Μίκη Θεοδωράκη σε απόδοση του βαρύτονου Ανδρέα Κουλουμπή...