Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα: Το «αηδόνι της Ανδαλουσίας»...

  

Σαν σήμερα, 5 Ιουνίου το 1898, γεννιέται ο Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα, ένας από τους σημαντικότερους Ισπανούς ποιητές και θεατρικούς συγγραφείς. Γεννημένος στο Φουέντε Βακέρος, κοντά στην Γρανάδα έζησε τα πρώτα του χρόνια του στο σχολείο Ιησουϊτών της Γρανάδας. Ο πατέρας του ήταν αγρότης και η μητέρα του δασκάλα πιάνου, η οποία του πρόσφερε μαθήματα καθημερινά.
Η οικογένειά του ήταν προνομιούχα και μορφωμένη και έτσι τον πίεσαν να γραφτεί στην Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Γρανάδας σε ηλικία 17 ετών. Ο Φεδερίκο όμως είχε περισσότερα ερεθίσματα για την μουσική, την ζωγραφική και την λογοτεχνία. Επομένως παράτησε σύντομα τις σπουδές του και το 1919. εγκαταστάθηκε στις φοιτητικές κατοικίες του Πανεπιστημίου της Μαδρίτης, που τότε λειτουργούσε ως ανοιχτό πανεπιστήμιο, πολιτιστικό κέντρο, της ισπανικής πρωτεύουσας.

  

"Εγώ πάντα θα είμαι στο πλευρό αυτών που δεν έχουν τίποτα και στους οποίους δεν επιτρέπεται καν να απολαύσουν ειρηνικά το τίποτα που έχουν"

 Η οικογένειά του ήταν προνομιούχα και μορφωμένη και έτσι τον πίεσαν να γραφτεί στην Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Γρανάδας σε ηλικία 17 ετών. Ο Φεδερίκο όμως είχε περισσότερα ερεθίσματα για την μουσική, την ζωγραφική και την λογοτεχνία. Επομένως παράτησε σύντομα τις σπουδές του και το 1919. εγκαταστάθηκε στις φοιτητικές κατοικίες του Πανεπιστημίου της Μαδρίτης, που τότε λειτουργούσε ως ανοιχτό πανεπιστήμιο, πολιτιστικό κέντρο, της ισπανικής πρωτεύουσας.

 Εκεί συνάντησε τον Σαλβαδόρ Νταλί, τον σκηνοθέτη Λουίς Μπουνιουέλ, τον ποιητή Ραφαέλ Αλμπέρτι και τον Χιμένεθ. Μετά από 3 χρόνια κατάφερε να συνθέσει τα πρώτα του ποιήματα με τίτλο «Βιβλίο Ποιημάτων». Ήταν εμφανές η απέχθειά του για την Καθολική Εκκλησία και τον μιλιταρισμό μόλις από τα πρώτα του έργα.

  

 Το 1929, σε ηλικία 31 ετών, αποφασίζει να ταξιδέψει στην Αμερική και στην Κούβα προκειμένου να αποκομίσει νέες γνώσεις και πηγές έμπνευσης και να αποδώσει τον ανθρώπινο πόνο των έγχρωμων ανθρώπων, από μαρξιστική σκοπιά. Οι εμπειρίες του από αυτό το ταξίδι αξιοποιήθηκαν στο ποίημα του «Ένας Ποιητής Στη Νέα Υόρκη».  Δύο χρόνια αργότερα επιστρέφει πίσω στη – δημοκρατική πλέον – Ισπανία προκειμένου να δώσει μάχη για την εκπαίδευση και τον πολιτισμό περιοδεύοντας με τον θίασο «La Baracca» και τη βοήθεια της κυβέρνησης, της Δεύτερης Δημοκρατίας της χώρας και τον Eduardo Ugarte.

Στα 38 του μόλις χρόνια, ο Λόρκα ήταν ήδη πολυταξιδεμένος και κατασταλαγμένος όσον αφορά τόσο την προσωπική όσο και λογοτεχνική του ταυτότητα. Στο ιστορικό του μετράει πολλές ποιητικές συλλογές, θεατρικά έργα και περιοδείες με τη θεατρική του ομάδα «La Barraca» στις αγροτικές περιοχές της Ισπανίας.

Κορυφαίες δημιουργίες του αποτελούν «Το Σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα», «Ο Ματωμένος Γάμος» και η «Γέρμα», τραγωδίες με πυρήνα τους το ανθρώπινο στοιχείο και θέμα τους την κοινωνική καταπίεση πάνω σε αυτό.

 Ο επί 40 χρόνια βιογράφος του όμως, Ίαν Γκίμπσον, δηλώνει:

«Η Ισπανία δεν μπορούσε να αποδεχτεί πως ο μεγαλύτερος Ισπανός ποιητής όλων των εποχών ήταν ομοφυλόφιλος. Η ομοφοβία υπήρχε και στα δύο στρατόπεδα του εμφυλίου και ύστερα από αυτόν. Ήταν ένα εθνικό πρόβλημα. Τον Λόρκα τον φθονούσαν για το ταλέντο του, επειδή είχε λεφτά και ήταν επιτυχημένος. Όταν ανέλαβε ο στρατός, η εκτέλεσή του ήταν θέμα χρόνου. Ένας επιτυχημένος, προοδευτικός ομοφυλόφιλος δεν ήταν αποδεκτός στην Ισπανία του Φράνκο».

Πηγή: www.monopoli.gr