Με το πέτρινο βλέμμα του παλιού Καγκεμπίτη και αφορμή την αναγνώριση του Ντονέτσκ και του Λουχάνσκ, τον παρακολουθήσαμε πρόσφατα να εξευτελίζει on air, τον παλιό του συμφοιτητή κι επί χρόνια στενό του συνεργάτη, τον αρχηγό της ρωσικής αντικατασκοπείας, Sergey Naryshkin. Ο τελευταίος τόλμησε να προτείνει τη συνέχιση των διαπραγματεύσεων αντί της αναγνώρισης.
Το 2006 η γνωστή δημοσιογράφος, προασπίστρια των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και συγγραφέας Anna Politkovskaya, σφοδρή επικρίτρια του δικτάτορα, ιδίως για τα εγκλήματα του καθεστώτος στην Τσετσενία, πυροβολήθηκε έξω από τον ανελκυστήρα της πολυκατοικίας όπου έμενε, αφού είχαν προηγηθεί αλλεπάλληλες απόπειρες δολοφονίας της. Όντας πολεμική ανταποκρίτρια στην Τσετσενία, συνελήφθη και η ίδια από την FSB, (διάδοχο της KGB), στην εμπόλεμη ζώνη, ενώ ο ίδιος ο Πούτιν την είχε χαρακτηρίσει ως «προδότρια των συμφερόντων του ρωσικού λαού».
Την ίδια χρονιά, ο πράκτορας Alexander Litvinenko, δηλητηριάστηκε μυστηριωδώς από το ραδιενεργό Πολώνιο-210 στην Αγγλία. Ο Livitenko κατέδειξε τον Πούτιν ως ηθικό αυτουργό για την επίθεση στο κοινοβούλιο της Αρμενίας, που στοίχισε τη ζωή του προέδρου της χώρας, για την ομηρία στο θέατρο της Μόσχας το 2003 από Τσετσένους τρομοκράτες και για την δολοφονία της Πολιτκόφσκαγια. Μια από τις τελευταίες του έρευνες σχετιζόταν με τη σκοτεινή εταιρεία Yukos Oil.
Επίσης, εννέα χρόνια αργότερα, το μακρύ χέρι του Πούτιν όπλισε νοερά τη σκανδάλη του μοιραίου μακάροφ, που με οκτώ σφαίρες δολοφόνησε κοντά στο Κρεμλίνο τον επιστήμονα και φιλελεύθερο αρχηγό της αντιπολίτευσης Boris Nemtsov. Λίγες ώρες πριν, στην τελευταία του τηλεοπτική συνέντευξη, ο Nemtsov ζητούσε πολιτικές μεταρρυθμίσεις στη Ρωσία και χαρακτήρισε τον πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν «παθολογικό ψεύτη», κατηγορώντας τον για την έναρξη ενός «τρελού, επιθετικού και δολοφονικού» πολέμου στην Ουκρανία. (!)
Με το γνωστό του παγερό ύφος μπορούμε να φανταστούμε ότι το 2020 έδωσε εντολή να δηλητηριάσουν με τον νευροτοξικό παράγοντα Νοβιτσόκ τον blogger, δικηγόρο, επικριτή του Κρεμλίνου και ακτιβιστή κατά της διαφθοράς, Alexei Navalny, ο οποίος αποκάλυψε το Παλάτι του Πούτιν στη Μαύρη Θάλασσα, τις «Νέες Βερσαλλίες», ισχυριζόμενος ότι χτίστηκε με μαύρο χρήμα. Ο Navalny είχε ήδη φυλακιστεί ως πράκτορας της Δύσης.
Στο μεταξύ, σύμφωνα με την CPJ (Επιτροπή για την Προστασία των Δημοσιογράφων), οι φυλακισμένοι δημοσιογράφοι στη Ρωσία ανέρχονται σε 14 το 2021, έναντι 10 το 2020. (https://cpj.org/europe/russia/). Παράλληλα, το σύνολο των πολιτικών κρατουμένων στη χώρα ανέρχεται σε 81 (https://memohrc.org/ru/pzk-list). Να θυμίσουμε εδώ κάποια γνωστά ονόματα παλαιότερων πολιτικών κρατουμένων, όπως του ολιγάρχη Μιχαήλ Χοντορκόφσκι της Yukos Oil, το φεμινιστικό πανκ συγκρότημα Pussy Riot, την Ουκρανή πιλότο Nadiya Savchenko και τον Ουκρανό σκηνοθέτη Oleg Sentsov.
Όλες οι προαναφερθείσες δολοφονίες παραμένουν ουσιαστικά ανεξιχνίαστες, ενώ ο πανίσχυρος πρώην πρωθυπουργός και νυν πρόεδρος βαρύνεται και με πολλά μαζικά εγκλήματα, έμμεσα ή άμεσα. Τόσο η Politkovskaya όσο και ο Litvinenko είχαν προσπαθήσει να ερευνήσουν μια σειρά βομβιστικών επιθέσεων το 1999, όταν ο Πούτιν ήταν πρωθυπουργός, κατά τις οποίες σκοτώθηκαν περίπου 300 άνθρωποι σε τέσσερις ρωσικές πόλεις. Οι αρχές θεώρησαν υπεύθυνους τους Τσετσένους αντάρτες και βρήκαν πρόσχημα για να εξαπολύσουν πόλεμο στην Τσετσενία. Ωστόσο, υπάρχουν σοβαρές υποψίες, ότι πρόκειται για ένα άριστα ενορχηστρωμένο σχέδιο των μυστικών υπηρεσιών ασφαλείας της ίδιας της Ρωσίας.
Στον πολύνεκρο πόλεμο της Συρίας, άλλωστε, η ρωσική στρατιωτική βοήθεια υπήρξε πολύτιμη για τον Άσαντ, που, ως γνωστόν, διέπραξε απερίγραπτες σφαγές αμάχων, όπως εκείνη του Αλέπο.
Εν κατακλείδι, ο Ρώσος πρόεδρος που παραληρεί απειλώντας θεούς και δαίμονες στα διαγγέλματά του, ξυπνώντας χιτλερικές μνήμες και που αυτοαποκαλείται ορθόδοξος χριστιανός ανάβοντας κεριά στο Άγιο Όρος, δεν ορρωδεί προ ουδενός. Μετέρχεται τσαρικές και σοβιετικές πρακτικές προκειμένου να εξουδετερώσει τους πολιτικούς αντιπάλους του και βυθίζεται ολοένα και περισσότερο στη φαυλότητα. Μέσα στον ανελέητο και δυσώδη πόλεμο συμφερόντων της μαφίας και των πρώην πρακτόρων της φοβερής μυστικής αστυνομίας που με την πτώση του κομμουνισμού μετατράπηκαν σε μάνατζερ, των κομματικών «ινστρουχτόρων» που έγιναν μπίζνεσμεν και τα μέλη της τέως κομμουνιστικής νομενκλατούρας που μετατράπηκαν σε αδίστακτους κεφαλαιοκράτες «σπεκουλάροντας» τα πετρέλαια, ο ρώσος αυτοκράτορας μοιάζει να κρατά άριστα τις ισορροπίες, κρατώντας για τον εαυτό του ένα μεγάλο κομμάτι της πίτας.
Κλείνοντας, θα ήθελα, φίλοι μου, να μοιραστώ μαζί σας ένα συγκλονιστικό απόσπασμα από το μονόλογο του Τσάρλι Τσάπλιν, δια στόματος του εβραίου κουρέα, από την επαναστατική, αριστουργηματική ταινία του 1940, «Ο μεγάλος δικτάτωρ»:
«Συγγνώμη αλλά δεν θέλω να γίνω Αυτοκράτορας -δεν είναι αυτή η δουλειά μου- δε θέλω να κατακτήσω ή να διοικήσω κανέναν. Θα ήθελα να βοηθήσω τους πάντες, αν είναι δυνατόν, Εβραίους, ειδωλολάτρες, μαύρους, λευκούς. Όλοι θέλουμε να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλο, έτσι είναι οι άνθρωποι.
Όλοι θέλουμε να ζήσουμε από την χαρά του άλλου, όχι από τη δυστυχία του. Δε θέλουμε να μισούμε και να περιφρονούμε τον άλλο. Σε αυτόν τον κόσμο υπάρχει χώρος για όλους και η γη είναι πλούσια, μπορεί να καρποφορήσει για όλους[…]
Η απληστία δηλητηρίασε τις ψυχές των ανθρώπων, εγκλώβισε τον κόσμο στο μίσος, μας παρέσυρε σε δυστυχία και αιματοκύλισμα. Αναπτύξαμε την ταχύτητα αλλά παγιδευτήκαμε. Τα μηχανήματα που μας προσφέρουν αφθονία μας άφησαν λειψούς. Η γνώση μας έκανε κυνικούς, η ευφυία σκληρούς και αγενείς. Σκεφτόμαστε πάρα πολύ και αισθανόμαστε ελάχιστα. Περισσότερο από τα μηχανήματα χρειαζόμαστε ανθρωπισμό. Περισσότερο από την ευφυία χρειαζόμαστε την ευγένεια και την καλοσύνη. Χωρίς αυτές τις αξίες η ζωή θα είναι βίαιη και τα πάντα θα χαθούν[…]
Ακόμη και τώρα η φωνή μου φτάνει σε εκατομμύρια σε όλο τον κόσμο - εκατομμύρια απελπισμένους άνδρες, γυναίκες και μικρά παιδιά - θύματα ενός συστήματος που κάνει τους ανθρώπους να βασανίζουν και να φυλακίζουν αθώους.
Σ’ αυτούς που μπορούν να μ’ ακούσουν λέω: μην απελπίζεστε! …Το μίσος των ανθρώπων θα περάσει, και οι δικτάτορες θα πεθάνουν και η εξουσία που πήραν από τους ανθρώπους θα επιστρέψει σ’ αυτούς. Και ενώ οι οι άνθρωποι πεθαίνουν, η ελευθερία δεν χάνεται ποτέ[…]
Στρατιώτες! Μην παραδίνεστε στα κτήνη που σας σκλαβώνουν και σας περιφρονούν, που διαφεντεύουν τις ζωές σας, σας λένε τι να κάνετε, τι να σκεφτείτε και πώς να αισθανθείτε, που σας εκμεταλλεύονται, σας κακοποιούν, σας φέρονται σαν βόδια, σαν βορά στα κανόνια.
Μην παραδίνεστε σε αυτούς τους αφύσικους ανθρώπους, ανθρώπους-ρομπότ, με μυαλά μηχανών και καρδιές μηχανών. Δεν είσαστε μηχανές. Δεν είσαστε βόδια. Είσαστε άνθρωποι. Έχετε ανθρωπιά στις καρδιές σας[…]
Στρατιώτες! Μην πολεμάτε για τη σκλαβιά! Πολεμήστε για την ελευθερία![…]
Ας παλέψουμε για έναν νέο κόσμο, έναν έντιμο κόσμο που θα δίνει στους ανθρώπους τη δυνατότητα να εργαστούν, θα δώσει μέλλον στους νέους και ασφάλεια στους ηλικιωμένους. Με την υπόσχεση αυτών των πραγμάτων, τα κτήνη βρίσκονται στην εξουσία. Όμως, ψεύδονται! Δεν εκπληρώνουν την υπόσχεσή τους, ποτέ δεν το κάνουν[…]
Ας παλέψουμε για να απελευθερώσουμε τον κόσμο, να κάνουμε πέρα τα σύνορα, την απληστία, το μίσος και την μισαλλοδοξία. Ας παλέψουμε για έναν κόσμο λογικής, έναν κόσμο όπου η επιστήμη και η πρόοδος θα οδηγήσουν όλη την ανθρωπότητα στην ευτυχία. Στρατιώτες, στο όνομα της δημοκρατίας, ας ενωθούμε!» (Μετάφραση Χ.Λ.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου