"Κάποτε υπήρχε ελεύθερη πρόσβαση..." θα λέμε...(2)

Είναι φιλοπαίγμονες. ΄Εχουν χιούμορ. Μαύρο και κακόγουστο βέβαια γιατί τους αρέσει να παίζουν εν ου παικτοίς… Ο λόγος; Για την ηγεσία της χώρας φυσικά, που ακόμα μια φορά μάς εκπλήσσει με τις προτάσεις και τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνεται τον πολύπαθο όρο «ανάπτυξη»….. Το νέο νομοσχέδιο για παραλίες και για αιγιαλούς, το οποίο μάλιστα, όπως διαρρέει, προωθείται με τις διαδικασίες του κατεπείγοντος, είναι ένα «νομοσχέδιο τέρας», σύμφωνα με χαρακτηρισμό που του απέδωσε η βουλευτής της ΝΔ και της «αγαστής» (συν) κυβέρνησης Φωτεινή Πιπιλή. Εμείς θα προσθέταμε με την ταπεινή μας γραφίδα ότι πρόκειται για «νομοσχέδιο έκτρωμα».

      Ακούσατε, ακούσατε… Σύμφωνα με το άρθρο 10 του επίμαχου νομοσχεδίου «επιτρέπεται η παραχώρηση της χρήσης αιγιαλού, κοινόχρηστης παραλίας, όχθης, κοινόχρηστης παρόχθιας ζώνης, πυθμένα και υδάτινου τμήματος θάλασσας, λίμνης και ποταμού με σκοπό την οικονομική τους αξιοποίηση ή την εκτέλεση έργων….» Αυτό είναι η βασική ρήτρα… η οποία ασφαλώς συνοδεύεται από πολλά νομικά και «νομικίστικα» συμπαρομαρτούντα, πολλά με σκόπιμα ασαφές εννοιολογικό περίγραμμα …

     Η (συν) κυβέρνηση, συνεπής στο έργο εθνικής καταστροφής που έχει αναλάβει και σύμφωνη με το πνεύμα καταστρατήγησης των δικαιωμάτων του ελληνικού λαού, προχωρεί σε ακόμα μια «εχθρική κίνηση». Αυτή τη φορά στόχος γίνεται η δυνατότητα του μέσου ΄Ελληνα πολίτη να έχει δωρεάν πρόσβαση σε φυσικά αγαθά, όπως η θάλασσα και οι λίμνες… Οι νόες του υπουργείου οικονομικών ευελπιστούν ότι θα εξασφαλίσουν κέρδη για το κράτος(;) παραχωρώντας αντί πινακίου φακής περιοχές «φιλέτα» σε ιδιώτες και ομίλους – όπως η lamda development στην οποία πρόσφατα παραχωρήθηκε η περιοχή του πρώην αεροδρομίου Ελληνικού – αφήνοντας πλήρη ελευθερία ως προς την εκμετάλλευση αυτών και χωρίς να λαμβάνονται υπόψη κρίσιμες περιβαλλοντικές παράμετροι. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι το επίμαχο νομοσχέδιο προκάλεσε την αντίδραση όχι μόνο της αντιπολίτευσης αλλά και τη μήνη οικολογικών οργανώσεων όπως η WWF.

      Η τραγική ειρωνεία είναι ότι όλα αυτά συμβαίνουν στην Ελλάδα, τη χώρα στην οποία η θάλασσα καταλαμβάνει το 65% της συνολικής επικράτειας. Είναι αδιανόητο ο ελληνικός λαός να χρειάζεται να πληρώνει τα «μαλλιά της κεφαλής» του για μια βουτιά. Είναι αδιανόητο να μετατρέπεται η ελληνική ακτογραμμή σε «Ριβιέρα των ολίγων» με τις ευλογίες ανθρώπων που υποτίθεται ότι υπηρετούν τον ελληνικό λαό και «κόπτονται» για το μέλλον των παιδιών του…

     Εδώ ταιριάζει η αναφορά ενός περιστατικού που έζησα προσωπικά πριν από τρία χρόνια στην παραλία Καβουρίου Αττικής. Απολάμβανα το μπάνιο μου  σε οργανωμένη παραλία, χωρίς όμως να έχω καθίσει σε ομπρέλα ή ξαπλώστρα της επιχείρησης. Αίφνης ο υπάλληλος της επιχείρησης με πλησίασε και μου ζήτησε ή να απομακρύνω την  ψάθα μου ώστε να μη βρίσκεται ούτε για λίγα εκατοστά – ναι, σωστά διαβάσατε-  εντός της σκιάς ομπρέλας που χρέωνε έναντι «αλμυρού» αντιτίμου ο εργοδότης του. ΄Οταν παρατήρησε τον εκνευρισμό μου με παρέπεμψε στο αφεντικό του, το οποίο στεκόταν λίγο πιο πέρα και επόπτευε το χώρο, μήπως κάποιος γεύεται δωρεάν – έστω και στα ακροδάχτυλά του – τον ίσκιο δικής του ομπρέλας… Και όλα αυτά πριν από τρία χρόνια…Φανταστείτε πόσο θα αποθρασυνθούν όλοι αυτοί αν το κράτος τώρα νομιμοποιήσει απόλυτα το σφετερισμό των ακτών και της αιγιαλίτιδας ζώνης.

     Ούτε λίγο ούτε πολύ το προς ψήφιση νομοσχέδιο εκχωρεί τις ακτές μας και τον υδάτινο εν γένει πλούτο στις ορέξεις του κεφαλαίου, «βορά» στην απληστία και την ασυδοσία ενός αμφίβολου «ελλαδοκτόνου» επιχειρείν. Ελπίζω πως η σωφροσύνη θα πρυτανεύσει στο ελληνικό κοινοβούλιο και το εν λόγω νομοσχέδιο θα αποσυρθεί επ’ ωφελεία όλων. Καμία εθνική οικονομική ανάγκη δεν μπορεί να λειτουργεί ως άλλοθι για μεθοδεύσεις που αγγίζουν τα όρια της «πολιτικής αλητείας»… Διαφορετικά, θα πούμε το «μπάνιο» «μπανάκι» και το επόμενο βήμα θα είναι η χρονοχρέωση στην ηλιοθεραπεία… Ουαί ημίν.

Χρήστος Τ. Ηλιόπουλος, φιλόλογος - ιστορικός