Ο Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1815
και πέθανε στην Αθήνα το 1891. Το 1821, μετά τον απαγχονισμό του πατέρα
του μαζί με άλλους Έλληνες προκρίτους, κατέφυγε με τη μητέρα του στην
Οδησσό, όπου σπούδασε στο λύκειο Ρισελιέ ως υπότροφος του αυτοκράτορα
της Ρωσίας Αλέξανδρου Α'. Το 1830
ήρθε στην Ελλάδα και συνέχισε τις σπουδές του στην Αίγινα και αργότερα
σε γαλλικά και γερμανικά πανεπιστήμια. Δίδαξε ιστορία στο γυμνάσιο και
στο πανεπιστήμιο των Αθηνών. Το απαράμιλλο συνθετικό του έργο, η "Ιστορία του ελληνικού έθνους", εκδόθηκε από το 1860
έως και το 1872, και ολοκληρώθηκε με τον "Επίλογο της ιστορίας του
ελληνικού έθνους" το 1877. Αποτελεί το πρώτο έργο στο οποίο εκτίθεται
ολόκληρη η ιστορία του ελληνικού έθνους συνεχόμενη και αδιαίρετη, ως μια
αδιάσπαστη αλυσίδα συγγενών περιόδων και γεγονότων. Πρώτος ο
Παπαρρηγόπουλος κατέδειξε τη μεγάλη σημασία του μεσαιωνικού ελληνισμού
και άνοιξε το δρόμο για την αποκατάσταση της φήμης του Βυζαντίου.
Οι τόμοι του μνημειώδους αυτού έργου κατεβαίνουν ελεύθερα από τους συνδέσμους:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου