Προς την εκλογή του νέου Διευθυντή...

Καθώς πλησιάζει η εκλογή του διευθυντή στα σχολεία μας, να μια ιστορία που πολλά έχει να πει...

Όταν ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας έφτασε σε ηλικία συνταξιοδότησης, αποφάσισε να επιλέξει αυτόν που θα αναλάβει την επιχείρηση μετά από αυτόν.

 Αντί να επιλέξει έναν από τους υποδιευθυντές ή ένα από τα παιδιά του, αποφάσισε να κάνει κάτι διαφορετικό. Κάλεσε όλα τα νεαρά στελέχη σε μια αίθουσα και τους είπε:

«Είναι καιρός για μένα να παραιτηθώ από την θέση μου και να επιλέξω τον επόμενο Διευθυντή. Έχω αποφασίσει λοιπόν να επιλέξω έναν από εσάς.»

Τα νεαρά στελέχη σοκαρίστηκαν, αλλά ο ηλικιωμένος συνέχισε.

«Σήμερα θα δώσω στον καθένα από εσάς από ένα σπόρο. Έναν πολύ ειδικό σπόρο. Θέλω να τον φυτέψετε, να τον ποτίσετε, να περιποιηθείτε το φυτό στο οποίο θα εξελιχθεί και σε ένα χρόνο από σήμερα να μου φέρετε το φυτό για να το δω. Εγώ στη συνέχεια θα κρίνω τα φυτά σας και ανάλογα θα επιλέξω τον επόμενο Διευθυντή για την επιχείρηση μου.»

Ένας νεαρός άνδρας, ο Δημήτρης, πήρε εκείνη τη μέρα και αυτός τον δικό του σπόρο. Πήγε στο σπίτι του ενθουσιασμένος και είπε στη σύζυγό του όλη την ιστορία. Εκείνη τον βοήθησε να βρει μια μικρή γλάστρα, καλό χώμα και λίπασμα και να φυτέψει τον σπόρο.

Κάθε μέρα ο Δημήτρης πότιζε την μικρή γλαστρούλα περιμένοντας να δει τον σπόρο να φυτρώνει. Μάταια όμως. Έπειτα από περίπου τρεις εβδομάδες, άκουσε τους συναδέλφους του στο γραφείο να μιλούν με υπερηφάνεια για τους δικούς τους σπόρους. Ήταν όλοι τόσο χαρούμενοι για την ανάπτυξη που είχαν πάρει τα φυτά τους που ο Δημήτρης ζήλεψε.

Συνέχισε καθημερινά να ποτίζει και να ρίχνει λίπασμα στην μικρή γλαστρούλα αλλά δεν είδε ποτέ το πολυπόθητο φυτό να ξεπροβάλλει από το χώμα.

Πέρασαν εβδομάδες, πέρασαν μήνες αλλά το αποτέλεσμα πάντα παρέμενε το ίδιο. Κάθε μέρα στο γραφείο όλοι μιλούσαν με ενθουσιασμό για την πρόοδο των φυτών τους κάνοντας τον Δημήτρη να αισθάνεται αποτυχημένος.

Πέρασαν έξι μήνες αλλά τίποτα δεν είχε φυτρώσει στη γλάστρα του Δημήτρη. Είχε πλέον συνειδητοποιήσει ότι με κάποιο τρόπο σκότωσε τον σπόρο που του έδωσε ο Διευθυντής του. Παρόλα αυτά, δεν σταμάτησε ποτέ να ποτίζει και να φροντίζει την άδεια γλάστρα.

Όταν πέρασε ο χρόνος, όλα τα νεαρά στελέχη έπρεπε να πάνε τα φυτά τους στον Διευθυντή τους για να τα επιθεωρήσει. Ο Δημήτρης απογοητευμένος είπε στην σύζυγο του ότι δεν ήθελε να κουβαλήσει μαζί του μια άδεια γλάστρα. Θα προτιμούσε να μην την πάρει καθόλου μαζί του. Εκείνη όμως τον συμβούλεψε να το κάνει και να πει την αλήθεια αν τον ρωτήσει ο Διευθυντής του.

Αισθάνθηκε ένα βάρος στο στομάχι του. Ένιωθε ότι θα ήταν η πιο ντροπιαστική στιγμή της ζωής του, αλλά ήξερε ότι η σύζυγός του είχε δίκιο.

 Την επόμενη μέρα πήρε τη άδεια γλάστρα και ξεκίνησε για την δουλειά του. Όταν έφτασε και πέρασε στην αίθουσα που θα γίνονταν η συνάντηση με τον Διευθυντή του, έμεινε έκπληκτος με την ποικιλία των φυτών που καλλιέργησαν τα άλλα στελέχη. Όλα τα φυτά τους ήταν πολύ όμορφα, σε όλα τα σχήματα και μεγέθη.

Ο Δημήτρης άφησε την άδεια γλάστρα του στο πάτωμα προκαλώντας τα γέλια των συναδέλφων του. Κάποιοι τον πλησίασαν για να τον παρηγορήσουν, κάποιοι για να τον χλευάσουν.

Όταν μπήκε στην αίθουσα ο Διευθυντής, χαιρέτησε τους επίδοξους διευθυντές και αναφώνησε με θαυμασμό:

«Τι όμορφα, μεγάλα φυτά, δέντρα και λουλούδια έχετε καλλιεργήσει! Σήμερα λοιπόν ένας από σας θα πάρει τη θέση μου!»

Ο Διευθυντής άρχισε να επιθεωρεί τα φυτά ώσπου είδε το φυτό του Δημήτρη, ο οποίος είχε κρυφτεί στο πίσω μέρος της αίθουσας. Του ζήτησε να πάρει την γλάστρα του και να έρθει μπροστά.

Ο Δημήτρης τρομοκρατήθηκε. «Κατάλαβε ότι είμαι αποτυχημένος και θέλει να με απολύσει μπροστά σε όλους για παραδειγματισμό» σκέφτηκε.

Όταν με αργά βήματα προχώρησε τελικά μπροστά, άκουσε τον διευθυντή του να τον ρωτάει για τον σπόρο του. Ντροπιασμένος του είπε όλη την ιστορία.

Ο Διευθυντής ζήτησε από όλους να καθίσουν εκτός από τον Δημήτρη. Τον κοίταξε και στη συνέχεια ανακοίνωσε τον καινούργιο Διευθυντή:

«Ιδού λοιπόν ο επόμενος Διευθυντής σας. Το όνομά του είναι Δημήτρης!»

Ο Δημήτρης δεν μπορούσε να το πιστέψει. Αλλά και οι υπόλοιποι υποψήφιοι είχαν τις ενστάσεις τους:

«Μα είναι δυνατόν;» αναρωτήθηκαν. «Αυτός δεν μπορεί να μεγαλώσει ένα σπόρο. Πως θα μπορέσει να διευθύνει μια ολόκληρη επιχείρηση με επιτυχία;»

Τις φωνές τους διέκοψε ο Διευθυντής.

«Πριν από ένα χρόνο, όλοι σε αυτήν την αίθουσα πήρατε από ένα σπόρο για να τον φυτέψετε και να τον καλλιεργήσετε. Εγώ όμως σας έδωσα βρασμένους σπόρους. Οι σπόροι όλων σας ήταν νεκροί, επομένως δεν θα μπορούσαν να γίνουν αυτά τα όμορφα φυτά που μου φέρατε σήμερα.

Όλοι σας, εκτός από τον Δημήτρη, όταν διαπιστώσατε ότι οι σπόροι σας δεν μεγαλώνουν, αντικαταστήσατε το σπόρο που σας έδωσα με έναν δικό σας. Ο Δημήτρης ήταν ο μόνος που είχε το θάρρος και την εντιμότητα να μου φέρει την άδεια γλάστρα και να μου πει την αλήθεια. Ως εκ τούτου, είναι αυτός ο οποίος θα γίνει ο νέος Διευθυντής!

Αν φυτέψετε τον σπόρο της ειλικρίνειας, θα καρπωθείτε την εμπιστοσύνη. Αν φυτέψετε καλοσύνη θα αποκτήσετε αληθινούς φίλους. Αν φυτέψετε τον σπόρο της ταπεινότητας θα καρπωθείτε μεγαλείο. Αν φυτέψετε τον σπόρο της επιμονής, θα καρπωθείτε ικανοποίηση. Αν καλλιεργήσετε την σκληρή δουλειά, θα καρπωθείτε την επιτυχία. Αν φυτέψετε τον σπόρο της συγχώρεσης, θα καρπωθείτε την συμφιλίωση.

Να είστε λοιπόν πολύ προσεκτικοί για τους σπόρους που φυτεύετε στη ζωή σας. Θα καθορίσουν αυτά που θα θερίσετε αργότερα.»