Κυριακή 12 Ιουλίου 2020

Πόνος, αγωνία, αλληλεγγύη, ανακούφιση...

Πόνος, αγωνία, αλληλεγγύη, ανακούφιση
Ανάμεσα σε διαδηλώσεις με αφορμή τον θάνατο του Τζορτζ Φλόιντ από αστυνομικούς και τους μουδιασμένους εορτασμούς για την 4η Ιουλίου, μια διαδικτυακή έκθεση από το ιστορικό ίδρυμα στη μεγαλύτερη πόλη της αμερικανικής κοινοπολιτείας της Πενσιλβάνια -εκεί που υπεγράφη η Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας- τιμά νοσοκόμες, γιατρούς και εργαζόμενους που παρέχουν ουσιαστική φροντίδα, υπερβάλλοντας εαυτόν, σε όλους τους ανθρώπους που έχουν ανάγκη κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19. Εικόνες, σχέδια και φωτογραφίες από τις μόνιμες συλλογές αποκαλύπτουν τον αγώνα στον ιατρικό τομέα για πραγματική κοινωνική δικαιοσύνη, ώστε όλοι ισότιμα να απολαμβάνουν την ιατρική φροντίδα.

Το περασμένο Σάββατο στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής ήταν μια μεγάλη μέρα. Η 4η Ιουλίου γιορτάζεται κάθε χρόνο με λαμπρότητα και περηφάνια από τους Αμερικανούς πολίτες. Το 1776, χρονιά-σταθμός στην Ιστορία τους, συγκαλείται στη Φιλαδέλφεια -τη μεγαλύτερη πόλη στην Πολιτεία της Πενσιλβάνια και πέμπτη μεγαλύτερη πόλη των ΗΠΑ- συνέλευση των επαναστατημένων πολιτών κατά της βρετανικής αποικιοκρατίας.

Εκεί, σε μια πραγματικά κορυφαία στιγμή, ψηφίζεται η Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας, που κατά βάση στηρίζεται στις ιδέες του Διαφωτισμού. Ηταν η ιδρυτική διακήρυξη ανεξαρτητοποίησης δεκατριών Πολιτειών της Αμερικής από την αποικιοκρατία των Βρετανών και συντάχθηκε από τους Τόμας Τζέφερσον (1743-1826, τρίτος πρόεδρος των ΗΠΑ) και Βενιαμίν Φραγκλίνο (1706-1790, πολιτικός επιστήμων), ενώ εγκρίθηκε συμβολικά λίγο αργότερα στις 2 Αυγούστου και από το Κογκρέσο -μια συνάθροιση αντιπροσώπων από τις 13 Βρετανικές Αποικίες στη Βόρεια Αμερική.

Η 4η Ιουλίου λοιπόν είναι η πράξη ίδρυσης του κράτους των Ηνωμένων Πολιτειών, που ουσιαστικά έδωσε υπόσταση στο αμερικανικό έθνος και οδήγησε τους επαναστατημένους Αμερικανούς το 1783, μετά από αιματηρούς αγώνες οχτώ χρόνων, μακριά από την καταπιεστική Γηραιά Αλβιώνα.

Η εθνική αργία γιορτάζεται με εντυπωσιακές παρελάσεις με «πρωταγωνίστρια» την αστερόεσσα, τοπικά φεστιβάλ ακόμη και στην πιο μικρή και απομακρυσμένη κωμόπολη, πικνίκ στην εξοχή με «παραδοσιακό» μπάρμπεκιου, αγώνες μπέιζμπολ, πολιτικές ομιλίες για την ανύψωση του αμερικανικού γοήτρου και φυσικά λαμπρές τελετές με εντυπωσιακά πυροτεχνήματα στο τέλος της μέρας που μαζεύουν πλήθος θεατών.

Την περασμένη εβδομάδα οι εορτασμοί όμως δεν είχαν το μέγεθος και τη λαμπρότητα αλλοτινών χρόνων. Η αστυνομική βία και οι φυλετικές ανισότητες μαστίζουν τη χώρα στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, με αποτέλεσμα εκατομμύρια Αμερικανοί πολίτες να διαδηλώνουν μετά τη δολοφονία στις 25 Μαΐου του Αφροαμερικανού Τζορτζ Φλόιντ.

Οι διαδηλωτές, ενωμένοι, με τις δυναμικές κινητοποιήσεις τους, πέτυχαν να γίνουν μεταρρυθμίσεις στην αστυνομία σε κάποιες πόλεις και Πολιτείες, όμως αυτό δεν είναι αρκετό για να εκλείψουν οι ανισότητες αιώνων που μαστίζουν την αμερικανική κοινωνία από την εποχή της δουλείας και του εμφύλιου πολέμου. Ετσι, πολλοί στράφηκαν κατά μισητών συμβόλων και αποκαθήλωσαν εκ βάθρων αγάλματα στρατηγών της Συνομοσπονδίας που θυμίζουν εκείνες τις μαύρες σελίδες της αμερικανικής ιστορίας.

Ο απερχόμενος και ξανά υποψήφιος πρόεδρος Τραμπ στην ομιλία του με αφορμή τον εορτασμό της 4ης Ιουλίου στο Ορος Ράσμορ στη Νότια Ντακότα, στην κυβερνητική φιέστα το σούρουπο, με τα πυροτεχνήματα πάνω από το Νάσιοναλ Μολ, στάθηκε απέναντι, μεταφορικά και κυριολεκτικά, από τα γρανιτένια, σκαλισμένα στον βράχο αγάλματα των προέδρων Τζορτζ Ουάσινγκτον (1732-1799, πρώτος πρόεδρος), Τόμας Τζέφερσον, Θίοντορ Ρούζβελτ (1858-1919, 26ος πρόεδρος) και Αβραάμ Λίνκολν (1809-1865, 16ος πρόεδρος), προειδοποιώντας σκληρά, επιτιθέμενος στους διαδηλωτές χαρακτηρίζοντάς τους «οργισμένο όχλο», κάνοντας λόγο για «πολιορκία των ΗΠΑ από τον ακροαριστερό φασισμό».

Το παραλήρημα του Αμερικανού προέδρου έγινε ακριβώς την ημέρα που σε επτά αμερικανικές Πολιτείες καταγραφόταν αριθμός-ρεκόρ νέων κρουσμάτων του κορονοϊού COVID-19.

Οι ισχυρές ΗΠΑ γίνονται η περισσότερο πληγείσα χώρα από την πανδημία παγκοσμίως, έχοντας καταγράψει επισήμως σχεδόν 2,8 εκατομμύρια κρούσματα και πάνω από 130.000 θανάτους. Ο πρόεδρος Τραμπ όμως, λίγους μήνες πριν από τις προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου και πίσω κατά τις δημοσκοπήσεις από τον Δημοκρατικό αντίπαλό του, τον πρώην αντιπρόεδρο Τζο Μπάιντεν, περί άλλα τυρβάζει, θέλοντας να διχάσει βαθιά τους Αμερικανούς.

Υπάρχουν ιδρύματα και μουσεία όμως που φέρνουν ενωτικά μηνύματα και σε πολλές περιπτώσεις οι επιμελητές βρίσκουν την ευκαιρία να βγάζουν στο φως ιστορικά ντοκουμέντα από τις συλλογές τους.

Το ιστορικό Μουσείο Τέχνης της Φιλαδέλφειας στην κοινοπολιτεία της Πενσιλβάνια ξεκίνησε τις δραστηριότητές του με μια μεγάλη έκθεση το 1876 με αφορμή τους εορτασμούς για την εκατονταετηρίδα από τη Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας.

Το κεντρικό κτίριο στον λόφο Fairmount ολοκληρώθηκε το 1928 με υπέροχους αρχαιοελληνικούς κίονες στις εισόδους και πέτρες ψαμμίτη με υπέροχα χρώματα στα αετώματα. Από το 2006 και μέχρι σήμερα σταδιακά επανασχεδιάστηκε, αναδιαμορφώθηκαν οι χώροι του και δημιουργήθηκαν νέες επεκτάσεις με την έμπνευση του Καναδο-αμερικανού αρχιτέκτονα-σχεδιαστή Φρανκ Οουεν Γκέρι (1929).

Οι μεγάλες αίθουσες σήμερα έχουν πάνω από 240.000 εκθέματα από τις μόνιμες συλλογές του, που περιλαμβάνουν πολλούς εικαστικούς θησαυρούς ευρωπαϊκής, αμερικανικής και ασιατικής προέλευσης. Τα έργα του είναι ζωγραφικά, γλυπτά, εκτυπώσεις, σχέδια, φωτογραφίες, πανοπλίες και φορεσιές, διακοσμητικά αντικείμενα τέχνης και υφάσματα, που εκτείνονται και στα παραρτήματά του, όπως το Μουσείο Ροντέν και τα ιστορικά σπίτια αποικιακής εποχής του Mount Pleasant και του Cedar Grove.

Αυτήν την εποχή λόγω της πανδημίας το μουσείο παραμένει κλειστό, αλλά εξακολουθεί να διοργανώνει διαδικτυακές εκθέσεις και εικονικές ξεναγήσεις στις συλλογές του σε όλες τις πτέρυγες.

Τώρα μάλιστα, σε αναγνώριση της προσφοράς ουσιαστικής φροντίδας από τους εργαζόμενους που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή και μάχονται με όλα τα μέσα κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19, παρουσιάζονται σε μια ιστοσελίδα εκτυπώσεις, σχέδια και φωτογραφίες νοσοκόμων, γιατρών και άλλων επαγγελματιών του ιατρικού τομέα.

Τα έργα αυτά, που βρίσκονται στη συλλογή του μουσείου για πάνω από έναν αιώνα, είναι πολύτιμα ντοκουμέντα, αφίσες και καλλιτεχνικοί πειραματισμοί πάνω στους ανθρώπους που υποφέρουν, τους αρρώστους και τους τραυματίες.

Βλέπουμε παραδείγματα προσφοράς, αλληλεγγύης και φροντίδας, ήσυχες στιγμές όταν ο πόνος απαλύνεται, ιατρικές επεμβάσεις υψηλού επιπέδου, αλλά και επείγουσες κινητοποιήσεις για τη συγκέντρωση υλικού και πόρων.

Οι εικόνες βέβαια μας αποκαλύπτουν και το σημαντικότατο: πως ο ίδιος ο τομέας της ιατρικής υπήρξε εδώ και πολύ καιρό σε έναν συνεχή αγώνα για κοινωνική δικαιοσύνη, καθώς οι άνθρωποι συνεχίζουν να μάχονται για το ποιος λαμβάνει ιατρική φροντίδα αλλά και το ποιος τη διαχειρίζεται. Ολοι πρέπει να είναι ίσοι και να απολαμβάνουν άμεσα ιατρική φροντίδα, ισότιμα και χωρίς αποκλεισμούς.

Μέσα από τα ηλεκτρονικά εκθέματα αντιλαμβανόμαστε τον πόνο, την αγωνία, την αλληλεγγύη και την ανακούφιση που διακατέχει τους ανθρώπους σε περιόδους επιδημιών, μαζί με την προσμονή της θεραπείας. Πρώτιστα όμως αντικρίζουμε την αξιοπρέπεια των ασθενών σε διαφορετικές στιγμές, όταν ευπαθείς, άρρωστοι ή σε κατάσταση πένθους βιώνουν τα πρωτόγνωρα συναισθήματα αγωνίας της προσωπικής τους κατάστασης.

Υπερβάλλουν εαυτόν οι εργαζόμενοι στον τομέα της υγείας, τώρα που ακόμα βρισκόμαστε στην αρχή αυτού του παγκόσμιου ορυμαγδού. Αυτής της επικίνδυνης κατάστασης που μας αποκόπτει από την επικοινωνία με τους αγαπημένους και μας οδηγεί στην τραγικότητα, σε μια κατάσταση που πριν από μερικούς μήνες κανείς μας δεν μπορούσε να φανταστεί. Μόνοι άγγελοι παρηγοριάς, όλοι αυτοί που υπηρετούν τον άνθρωπο και τον ανθρώπινο πόνο, γιατρεύοντας σώμα και θεραπεύοντας ψυχές.

Πηγή:efsyn.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου