Ο Φιντέλ Κάστρο, ένας επαναστάτης ήρωας που όρθωσε το ανάστημά του απέναντι στην παντοδυναμία της Ουάσιγκτον ο μακροβιότερος ηγέτης με τηναγάπη του λαού του και όχι σαν κάποιο μέλος κάποιας βασιλικής οικογένειας, του 20ου αιώνα. Ως ο ηγέτης της κουβανικής επανάστασης, δημιούργησε ένα κομμουνιστικό κράτος στην ‘πίσω αυλή’ της Αμερικής. Να ένα χρονολόγιο της επικής ζωής του.
13 Aυγούστου 1926
Γεννημένος outsider
Ο Φιντέλ Κάστρο μικρός.
Ο Κάστρο γεννήθηκε εκτός γάμου. Ο πατέρας του, Ανχέλ, ήταν ένας πλούσιος ιδιοκτήτης φυτειών ζάχαρης – η μητέρα του, Λίνα Ρουζ Γκονζάλες, ήταν υπηρέτρια του πατέρα του.Ο Κάστρο ζούσε στο αγρόκτημα του πατέρα του στην ανατολική Κούβα και μεγάλωνε μαζί με φτωχούς εργάτες από την Αϊτή – βλέποντας από πρώτο χέρι την τεράστια ανισότητα που αυτοί υφίσταντο. Σε ηλικία οκτώ χρονών τον στέλνουν σε ένα αυστηρό οικοτροφείο στο Σαντιάγο. Πεισματάρης και ισχυρογνώμον όπως ήταν, συγκρούστηκε τόσο με τους συμμαθητές όσο και με τους δασκάλους του. Φοιτούσε σε ένα σχολείο Ιησουιτών, όπου εντυπωσιάστηκε από τις αξίες των δασκάλων του περί προσωπικής τιμής και θάρρους. Ήταν ένα έξυπνο παιδί, που διακρίθηκε στον αθλητισμό – ειδικά στο μπάσκετ.
Ο Φιντέλ Κάστρο γράφει για τα πρώτα χρόνια της ζωής του
Δεν επαναστάτησα ενάντια στον πατέρα μου, ήταν πολύ δύσκολο, καθώς ο πατέρας μου ήταν ένας άνθρωπος με καλή καρδιά. Επαναστάτησα ενάντια στην εξουσία.
1945-1952
Φοιτητής ακτιβιστής
Πορτραίτο του Κάστρο το 1950, 24 ετών.
Το 1945 ο Κάστρο σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο της Αβάνας. Η αίσθηση της αδικίας και η επαναστατικότητα του βρήκαν στόχο στις πανεπιστημιακές του σπουδές.
Το πανεπιστήμιο που φοίτησε ήταν ημι-αυτόνομο και ένοπλες πολιτικές συμμορίες έλεγχαν τη διανομή των βιβλίων και των καλών βαθμών. Ο Κάστρο ρίχτηκε με τα μούτρα στα θέματα φοιτητικής πολιτικής και τρελάθηκε όταν απέτυχε να γίνει επικεφαλής της ομοσπονδίας των μαθητών. Ωστόσο, κέρδισε την προσοχή ολόκληρου του έθνους με μία χαρισματική ομιλία στην οπόια επέκρινε την τότε κυβέρνηση. Το 1947 εντάχθηκε στο κόμμα Partido Ortodoxo, εντυπωσιασμένος από τον ηγέτη του Τσιμπάς και το μεγάλης απήχησης σοσιαλιστικό μήνυμά του για την κοινωνική δικαιοσύνη και την καταπολέμηση της διαφθοράς.
11 Oκτωβρίου 1948
Ο γάμος του σε νεαρή ηλικία
Ο Κάστρο με τον γιο του Φιντελίτο.
Ο Κάστρο παντρεύτηκε τη Mίρθα Ντίαζ Μπαλάρ ντε Νουνέζ, συμφοιτήτριά του και κόρη διακεκριμένου πολιτικού της Κούβας.
Η Οικογένεια της Mίρθα δεν έβλεπε με καλό μάτι τις ριζοσπαστικές πολιτικές απόψεις του Κάστρο, αλλά παρόλα αυτά πλήρωσε για το μήνα του μέλιτος του στις ΗΠΑ. Το επόμενο έτος, απέκτησαν έναν γιο, τον Φιντέλ Ανχέλ – «Φιντελίτο». Ο γάμος τους δοκιμάστηκε επειδή η οικογένειά της Mίρθα είχε στενούς δεσμούς με τον Φουλχένσιο Μπατίστα, στρατηγό της πανίσχυρης δεξιάς πτέρυγας και πρώην πρόεδρο.
1952
Γίνεται επαναστάτης
Φουλχένσιο Μπατίστα: εκλεγμένος πρόεδρος της Κούβας 1940-1944, Δικτάτορας της Κούβας 1952-1959.
Ο Κάστρο συνετρίβη όταν ο μέντοράς του Τσιμπάς αυτοπυροβολήθηκε στο στομάχι κατά τη διάρκεια μιας ραδιοφωνικής εκπομπής τον Αύγουστο του 1951 και πέθανε 11 ημέρες αργότερα.
Άρχισε να μελετά τις ιδέες του Καρλ Μαρξ, καθώς αναζητούσε μια πολιτική λύση στα μεγάλα προβλήματα της Κούβας. Το 1952 κατέβηκε ως ανεξάρτητος υποψήφιος για το Κουβανικό κογκρέσο. Εκείνον τον Μάρτη τα σχέδιά του για μια πολιτική καριέρα ανατράπηκαν όταν ο Μπατίστα εκ νέου κατέλαβε την εξουσία με στρατιωτικό πραξικόπημα. Βλέποντας τους στενούς συντρόφους του, να δολοφονούνται από το καταπιεστικό καθεστώς, ο Κάστρο χάνει την πίστη του στη δημοκρατία (αφού αρχικά προσπάθησε να αμφισβητήσει το πραξικόπημα δικαστικά) – και χαράζει το δρόμο προς την ένοπλη επανάσταση.
Κάστρο, ένας όψιμος μαρξιστής
Ο μαρξισμός μου δίδαξε τι είναι κοινωνία. ”Ήμουν σαν ένας άνθρωπος με δεμένα μάτια στο δάσος, που δεν ξέρει πού είναι ο βοράς και πού ο νότος”.
26 Ιουλίου 1953
Η επίθεση στο στρατόπεδο της Μονκάδα
Ο Κάστρο ανακρίνεται από φρουρούς του στρατοπέδου της Μονκάδα.
Το 1952 ο Κάστρο και ο νεώτερος αδελφός του Ραούλ σχηματίζουν μία μυστική επαναστατική οργάνωση και αρχίζουν στρατιωτική εκπαίδευση.
Τον επόμενο χρόνο, ο Κάστρο ηγείται επίθεσης εναντίον του Μπατίστα. Περίπου 140 αντάρτες επιτέθηκαν σε ένα ομοσπονδιακό φρούριο στη Μονκάδα του Σαντιάγκο. Αποδεκατίστηκαν όμως και αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν. Πολλοί από τους αντάρτες εκτελέστηκαν, αλλά οι αδελφοί Κάστρο φυλακίστηκαν. Όταν ο Μπατίστα μετέτρεψε τη δίκη του Κάστρο σε θέαμα στα μέσα ενημέρωσης, ο Φιντέλ εκμεταλλεύτηκε τη στιγμή για να επιτεθεί στο καθεστώς με την περίφημη απολογία του με τίτλο «Η ιστορία θα με δικαιώσει». Παρόλο που καταδικάστηκε σε 15 χρόνια φυλάκισης, τα λόγια του έχουν μείνει βαθιά χαραγμένα στις συνειδήσεις του κουβανικού λαού.
”Με ποιο δικαίωμα τα Δικαστήρια στέλνουν στη φυλακή πολίτες που έχουν προσπαθήσει να σώσουν τη χώρα τους, δίνοντας το αίμα και τη ζωή τους;”, θα πει στην απολογία του με τίτλο ”Η ιστορία θα με δικαιώσει”
Mάιος 1955
Αυτοεξόριστος στο Μεξικό, γνωρίζει τον Τσε Γκεβάρα
Ο Κάστρο και ο Τσε Γκεβάρα στην οροσειρά Σιέρρα Μαέστρα της Κούβας.
Σε μία συμφωνία γενικής αμνηστίας, ο Μπατίστα απελευθέρωσε τους πολιτικά διαφωνούντες, συμπεριλαμβανομένων των αδελφών Κάστρο, μετά από φυλάκιση 22 μηνών.
Η Κούβα του Μπατίστα είχε γίνει μια παιδική χαρά για τους πλούσιους Αμερικανούς τουρίστες και τη μαφία, ενώ πολλοί Κουβανοί ζούσαν σε απόλυτη φτώχεια. Οι αδελφοί Κάστρο διέφυγαν στο Μεξικό, όπου εκεί γνώρισαν έναν νεαρό γιατρό από την Αργεντινή, τον Ερνέστο «Τσε» Γκεβάρα. Ο Κάστρο, ο Γκεβάρα, Ραούλ και 80 ακόμη επαναστάτες σχημάτισαν το «Κίνημα της 26ης Ιουλίου», που πήρε το όνομά του από την ημερομηνία της επίθεσης στο στρατόπεδο της Μονκάδα. Το 1956 ο Κάστρο και οι άνδρες του επιβιβάστηκαν στο σκάφος ‘Granma’ που ήταν φορτωμένο με όπλα και εφόδια, με τελικό προορισμό την Κούβα.
Ήταν ένας από εκείνους τους ανθρώπους που αμέσως σου τραβάει την προσοχή – ήταν η φυσικότητα του, η απλότητα του, η αίσθηση της συντροφικότητας , είπε ο Κάστρο για την συνάντηση του με τον Τσε Γκεβάρα για πρώτη φορά
1956-1959
Η κουβανική επανάσταση
Ο Κάστρο κατέφτασε στην Κούβα στις 2 Δεκεμβρίου του 1956 με 80 αντάρτες και με πρόθεση για επανάσταση. Οι άνδρες του Μπατίστα όμως τους είχαν στήσει ενέδρα, οπότε μετά από σφοδρές μάχες αναγκάστηκαν να καταφύγουν στα βουνά (ο Κάστρο και άλλοι 16 επιζώντες κατέλαβαν τη Σιέρρα Μαέστρα) .
Κάστρο και επιζώντες, συμπεριλαμβανομένων του αδελφού του Ραούλ και του Τσε Γκεβάρα, ξεκίνησαν ένοπλο αγώνα. Η Κούβα είχε γίνει ακόμη περισσότερο διεφθαρμένη και γεμάτη ανισότητες υπό τον Μπατίστα ενώ ο Κάστρο είχε καταφέρει να προσελκύσει πολλούς ανθρώπους γύρω από τον σκοπό του – ιδιαίτερα φτωχούς αγρότες. Ο Κάστρο κέρδισε μια σειρά από στρατιωτικές αψιμαχίες και πήρε τον έλεγχο μεγάλων τμημάτων της χώρας. Το 1958 ξεκίνησε μια μεγάλης κλίμακας επίθεση στις μεγάλες πόλεις. Ο Μπατίστα εγκατέλειψε την Κούβα, και τον Ιανουάριο του 1959 ο Κάστρο έμπαινε στην Αβάνα ως ήρωας.
Είχα ήδη δεθεί στενά μαζί του … με την πεποίθηση ότι αξίζει κανείς να πεθάνει σε μια ξένη παραλία για τόσο αγνά ιδανικά, θα πει ο Τσε Γκεβάρα μιλώντας για την πίστη του στο σκοπό του Κάστρο.
16 Φεβρουαρίου 1959
Ο άτρωτος ηγέτης της Κούβας
Ο Κάστρο έγινε ο αρχηγός της κουβανικής επανάστασης – είχε ισχυρή επιρροή πάνω στον κουβανικό λαό και κατάφερε να διατηρηθεί σταθερά πάνω στην εξουσία.
Ανέλαβε τον έλεγχο των μέσων μαζικής ενημέρωσης και διεξήγαγε δημόσιες δίκες για τα πρώην μέλη του καθεστώτος Μπατίστα. Εθνικοποίησε το εμπόριο και τη βιομηχανία και εισήγαγε δωρεάν εκπαίδευση και υγειονομική περίθαλψη για τον κουβανικό λαό. Το 1960 πήρε τον έλεγχο των φυτειών και των εργοστασίων που μέχρι τότε ήταν αμερικανικής ιδιοκτησίας, εξαγριώνοντας την Ουάσιγκτον που ως απάντηση επέβαλε στην Κούβα οικονομικό εμπάργκο (κάτι που διαρκεί μέχρι σήμερα). Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να σπρώξει την Κούβα πιο βαθιά στην αγκαλιά της Σοβιετικής Ένωσης, τον εχθρό της Αμερικής κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Στη συνέχεια ο Κάστρο υπέγραψε συνθήκη με τη Σοβιετική Ένωση όπου αντάλλασε τη ζάχαρη του νησιού με πετρέλαιο.
Ο Φιντέλ Κάστρο στις ΗΠΑ
Η καμπάνια της Κούβας ενάντια στον αναλφαβητισμό
Ο Τσε Γκεβάρα και ο Φιντέλ Κάστρο παρακολουθούν την τελετή λήξης της καμπάνιας ενάντια στον αναλφαβητισμό.
Το 1960 ο Κάστρο δήλωσε σε ομιλία του στα Ηνωμένα Έθνη ότι θα εξαλείψει τον αναλφαβητισμό στην Κούβα μέσα σε ένα χρόνο.
Ο Κάστρο ξεκίνησε μια μαζική εκστρατεία βασισμένη σε εθελοντές – 100.000 νέοι βοηθοί ηλικίας μεταξύ 10 και 19 μαζί με χιλιάδες καθηγητές και εργάτες σε εργοστάσια προσφέρθηκαν να συμμετέχουν σε αυτή την εκστρατεία. Ο Κάστρο χρησιμοποίησε αυτή την ‘άσκηση’ για να προωθήσει την ενότητα σε όλη τη χώρα – το ποσοστό των μορφωμένων ήταν υψηλότερο στις πόλεις και έτσι πολλοί άνθρωποι ταξίδεψαν σε αγροτικές περιοχές για να διδάξουν. Κείμενα προπαγάνδας αποτέλεσαν μέρος του εκπαιδευτικού υλικού. Μέσα σε ένα χρόνο 700.000 άνθρωποι έμαθαν να διαβάζουν. Η εκστρατεία μείωσε το ποσοστό αναλφαβητισμού από 23% στο 4%.
Η πιο φιλόδοξη εκστρατεία μείωσης του αναλφαβητισμού στον κόσμο
17 Aπριλίου 1961
Ο Κόλπος των Χοίρων
Οι ΗΠΑ ανέπτυξαν ένα σχέδιο για την ανατροπή του Κάστρο. Το 1961, 1.500 Κουβανοί εξόριστοι, εκπαιδεύονται και χρηματοδοτούνται από τη CIA, για να πραγματοποιήσουν εισβολή στον Κόλπο των Χοίρων ( Invasión de Playa Girón) στη Νότια Κούβα.
Η εισβολή αποδείχτηκε μια ολοκληρωτική καταστροφή. Οι εισβολείς ήλπιζαν να κερδίσουν την υποστήριξη των ντόπιων στον σκοπό τους να ανατρέψουν τον Κάστρο, αλλά κάτι τέτοιο δεν συνέβη. Ο Κάστρο ανέλαβε προσωπικά τον έλεγχο της επιχείρησης και μέσα σε τρεις μέρες η μάχη κερδήθηκε. Περισσότεροι από 100 από τους εισβολείς έχασαν τη ζωή τους στην επίθεση και 1.189 πιάστηκαν αιχμάλωτοι. Συνειδητοποιώντας ότι οι ΗΠΑ ήταν τώρα ορκισμένος εχθρός του, ο Κάστρο σύσφιξε ακόμη περισσότερο τους δεσμούς της Κούβας με τη Σοβιετική Ένωση. Ήταν αποφασισμένος να παραμείνει στην εξουσία και να υπερασπιστεί την επανάσταση – το Μάιο του ίδιου έτους κατάργησε τις πολυκομματικές εκλογές.
Κόλπος των Χοίρων: Η ‘απόλυτη αποτυχία’ εισβολής στην Κούβα
Σε λιγότερο από εβδομήντα δύο ώρες είχαμε εξαφανίσει εντελώς εκείνη την αποστολή. Ήταν μια σκληρή ήττα για την αυτοκρατορία. Και μια μεγάλη ταπείνωση.
14 Oκτωβρίου 1962
Η Κουβανική κρίση βλημάτων
Φοβούμενος μια επικείμενη εισβολή των ΗΠΑ ο Κάστρο υπογράφει μια μυστική συμφωνία με τον σοβιετικό ηγέτη Νικίτα Χρουστσόφ να χτίσει μια σειρά βάσεων πυρηνικών πυραύλων στην Κούβα.
Οι βάσεις εντοπίστηκαν από τις ΗΠΑ με κατασκοπευτικά αεροπλάνα και ο Πρόεδρος Κένεντι απείλησε τη Σοβιετική Ένωση με επίθεση, αν δεν αφαιρούσε τους πυραύλους από το νησί. Ο κόσμος παρακολουθούσε με κομμένη την ανάσα φοβούμενος την έναρξη ενός πυρηνικού πολέμου. Αλλά προς μεγάλη απογοήτευση του, καθώς οι δύο υπερδυνάμεις απομακρύνθηκαν, ο Κάστρο αντιμετωπίστηκε ως ένα πιόνι. Μετά από 13 τεταμένες ημέρες, επιτεύχθηκε μια ειρηνική λύση. Ο Χρουστσόφ συμφώνησε να αφαιρέσει τα όπλα από την Κούβα σε αντάλλαγμα με μια μυστική συμφωνία που υποσχόταν την απομάκρυνση των αμερικανικών όπλων από την Τουρκία.
Κουβανική κρίση βλημάτων: Η τελική αναμέτρηση
”Μάθαμε από δημοσιεύματα ότι οι Σοβιετικοί ήταν αυτοί που πρότειναν να αποσύρουν τους πυραύλους. Και αυτό δεν το είχαν συζητήσει μαζί μας με κανέναν τρόπο!”εξέφραζε ο Κάστρο την αγανάκτησή του .
1970s
Ένα αγκάθι για την Αμερική
Ο Κάστρο και ο Πρόεδρος της Αιθιοπίας Μενγκίστου Χαϊλέ Μαριάμ.
Η Κούβα συνέχισε να λαμβάνει οικονομική υποστήριξη από τη Σοβιετική Ένωση και ο Κάστρο χρηματοδοτούσε επαναστατικά κινήματα στη Λατινική Αμερική και την Αφρική.
Ο Κάστρο είδε τον εαυτό του ως ηγέτη των καταπιεσμένων λαών σε όλο τον κόσμο. Βοήθησε να εκπαιδευτούν αντι-απαρτχάιντ δυνάμεις στη Νότια Αφρική. Στη δεκαετία του 1970 έστειλε στρατεύματα για να υποστηρίξουν τις Κομμουνιστικές δυνάμεις στην Αγκόλα, στην Αιθιοπία και στην Υεμένη. Τώρα στα 40 του ο Κάστρο είχε αποφύγει αρκετές απόπειρες δολοφονίας από τη CIA – συμπεριλαμβανομένων σχεδίων που αφορούσαν την έκρηξη του πούρου του, μία στολή καταδύσεων μολυσμένη από έναν θανατηφόρο μύκητα και μία δηλητηριασμένη σύριγγα που έμοιαζε με στυλό. Συνολικά η CIA σχεδίασε κατ’εκτίμηση 638 απόπειρες κατά της ζωής του Κάστρο.
”Αν το να επιβιώνεις από απόπειρες δολοφονίας ήταν Ολυμπιακό αγώνισμα, θα είχα κερδίσει το χρυσό μετάλλιο.”έχει πει χαρακτηριστικά ο Κάστρο
20 Aπριλίου 1980
Η φυγή των Κουβανών προς τη Φλόριντα
Καθώς η οικονομία της Κούβας κατέρρευσε, υπήρχαν ελλείψεις σε στέγη και εργασία. Το 1980 πέντε Κουβανοί εισέβαλλαν στην πρεσβεία του Περού κερδίζοντας άσυλο.
Στον απόηχο αυτού του γεγονότος, 10.000 Κουβανοί συγκεντρώθηκαν γύρω από την πρεσβεία ζητώντας να μπουν μέσα. Ο Κάστρο θύμωσε με αυτό καθώς θεώρησε ότι επρόκειτο για σχέδιο της Αμερικής ώστε να στρέψει τους Κουβανούς εναντίον της χώρας τους. Άνοιξε το λιμάνι Mariel στο βόρειο τμήμα της Κούβας λέγοντας ότι όλοι οι μετανάστες ήταν ελεύθεροι να φύγουν. Εκείνη τη χρονιά 125.000 πρόσφυγες έφυγαν με τελικό προορισμό τη Φλόριντα σε ένα στολίσκο όχι και τόσο αξιόπλοων σκαφών σε αυτό που αργότερα έγινε γνωστό ως ‘Mariel Βoatlift’. Ο Κάστρο θέλοντας να τιμωρήσει την Αμερική άδειασε τις φυλακές και τα ψυχιατρεία και ενέταξε τους τροφίμους τους στην έξοδο προς τη Φλόριντα.
”Φεύγουν επειδή θέλουν ένα αυτοκίνητο, επειδή θέλουν να ζήσουν σε μια καταναλωτική κοινωνία, σε μια κοινωνία που οι διαφημίσεις κάνουν να φαίνεται ελκυστική.” δήλωνε σχετικά με τη μεταναστευτική κρίση.
1990s
Η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης Getty
Ο Κάστρο με τον Σοβιετικό ηγέτη Μιχαήλ Γκορμπατσόφ.
Η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης έριξε την κουβανική οικονομία στο χάος. Αλλά ο Κάστρο ήταν ανένδοτος, η Κούβα του θα επιβίωνε.
Η Κούβα έχασε περίπου $ 6 δις σε ετήσια χρηματοδότηση από τη Σοβιετική Ένωση και δεν μπορούσε πλέον να εξάγει ζάχαρη σε αντάλλαγμα για πετρέλαιο – τα εργοστάσια και η αγροτική της παραγωγή είχαν παραλύσει. Ο Φιντέλ Κάστρο αναγκάστηκε να αυτοσχεδιάσει. Εισήγαγε αυστηρότερο δελτίο στα τρόφιμα και άνοιξε την οικονομία της Κούβας σε περιορισμένου τύπου ιδιωτικές επιχειρήσεις, κυρίως στον τομέα του τουρισμού. Το 1999, ο σύμμαχος του Κάστρο Ούγκο Τσάβες ανέλαβε την εξουσία στη Βενεζουέλα και το 2000 μαζί με τον Κάστρο υπέγραψαν μια συμφωνία – στέλνοντας χιλιάδες γιατρούς στη Βενεζουέλα σε αντάλλαγμα με πετρέλαιο.
”Δεν θα παραδώσουμε ποτέ την ηγεμονία μας! Είμαστε αήττητοι!”, παρέμενε ο Κάστρο προκλητικός μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης.
1999
Η διάσωση του Ελιάν Γκονζάλες
Ο μικρός Ελιάν Γκονζάλες με το Φιντέλ Κάστρο
Κουβανοί πρόσφυγες συνέχισαν να δραπετεύουν από την Κούβα του Κάστρο. Το 1999, ένα πεντάχρονο αγόρι ο Ελιάν Γκονζάλες διασώθηκε από τη θάλασσα και μεταφέρθηκε στις ΗΠΑ.
Το αγόρι ήταν ο μοναδικός επιζών αφού η μητέρα του πνίγηκε όταν το σκάφος τους ανατράπηκε. Σε μια έντονη νομική διαμάχη οι Κουβανοί της Αμερικής πολέμησαν να κρατήσουν τον Ελιάν στις ΗΠΑ, ενώ ο πατέρας του πίεζε για την επιστροφή του. Ο Κάστρο ηγήθηκε των πορειών διαμαρτυρίας στην Αβάνα. Το 2000 ο Ελιάν επέστρεψε στην Κούβα και ο Κάστρο έκανε το αγόρι σύμβολο στην αφίσα της επανάστασης. Παρά την προχωρημένη του ηλικία, ο Κάστρο κατάφερνε να μένει στην εξουσία – το 2003 σε μια πράξη που θα μπορούσε να ονομαστεί η «Μαύρη Άνοιξη», φυλάκισε 75 αντικαθεστωτικούς.
2002
Η Αμερική ανοίγει στρατόπεδο κράτησης στον Κόλπο του Γκουαντάναμο
Κρατούμενοι στο στρατόπεδο του Γκουαντάναμο.
Τον Ιανουάριο του 2002, οι ΗΠΑ έστειλαν 20 φερόμενα μέλη της αλ-Κάιντα από το Αφγανιστάν στο στρατόπεδο κράτησης στην Κούβα. Έως τον Νοέμβριο του 2002, οι κρατούμενοι είχαν φτάσει τους 750.
Το 2003, ο Κάστρο κατηγόρησε τις ΗΠΑ ότι διατηρούν «στρατόπεδο συγκέντρωσης» στο κουβανικό έδαφος. Οι ΗΠΑ έχουν διατηρήσει μια ναυτική βάση στο Γκουαντάναμο από το 1903 – μισθώνοντας την περιοχή από διαδοχικές κυβερνήσεις της Κούβας για $ 4.085 το χρόνο. Ο Κάστρο δεν εξαργύρωσε ποτέ τις επιταγές των ΗΠΑ κατηγορώντας τες για «παράνομη κατοχή» κουβανικού εδάφους.
19 Φεβρουαρίου 2008
Ο Κάστρο αποχωρεί από την ηγεσία μετά από πέντε δεκαετίες
Ο Κάστρο σε προχωρημένη ηλικία.
Μη όντας καλά στην υγεία του ο Κάστρο αποχωρεί από την προεδρία της Κούβας σε ηλικία 81 ετών. Άφησε την εξουσία στα χέρια του 76χρονου αδελφού του Ραούλ.
Οι σχέσεις με τις ΗΠΑ άρχισαν να αναθερμαίνονται και το 2015 ο Ραούλ συναντήθηκε με τον Πρόεδρο Ομπάμα όπου διεξήγαγαν ιστορικές συνομιλίες με σκοπό την εξομάλυνση των διπλωματικών τους σχέσεων. Ο Κάστρο συνεχίζει να εργάζεται, γράφει μια στήλη εφημερίδας όπου συχνά επιτίθεται στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ. Η κληρονομιά του διχάζει την κοινή γνώμη: Οι Σοσιαλιστές βλέπουν θετικές αλλαγές στην Κούβα, οι οποίες θα διαρκέσουν πολύ και μετά από αυτόν. Οι πολέμιοι λένε ότι αντικατέστησε μία κατασταλτική μορφή διακυβέρνησης με μία εξίσου κατασταλτική διαφορετικού όμως τύπου. Είτε έτσι είτε αλλιώς ο Κάστρο παραμένει μία από τις σημαντικότερες πολιτικές προσωπικότητες του 20ου αιώνα.
Ο Κάστρο παραιτείται από πρόεδρος της Κούβας
”Θα πρόδιδε τη συνείδησή μου να αναλάβω μια ευθύνη που απαιτεί κινητικότητα και απόλυτη αφοσίωση που δεν είμαι σε φυσική κατάσταση να προσφέρω.”, λέει για την αποχώρησή του από την εξουσία.
Σήμερα,στις 25 Νοεμβρίου του 2016, ο Φιντέλ Κάστρο πεθαίνει σε ηλικία 90 ετών.
“Ο κομαντάντε της κουβανικής επανάστασης απεβίωσε στις 22:29 (τοπική ώρα) χθες το βράδυ”, ανακοίνωσε ο αδερφός του Φιντέλ, Ραούλ Κάστρο, απευθυνόμενος στον λαό της Κούβας.
Ο Φιντέλ ταυτίστηκε με τον λαό του και θεωρείται προσωποποίηση της επανάστασης καθώς και το σύμβολο μιας ολόκληρης χώρας.
Πηγή: nostimonimar.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου