Σήμερα είναι ημέρα μνήμης, για τη γενοκτονία 1,5 εκατομμυρίου Αρμενίων από την Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Η Τουρκία αρνείται συστηματικά τον όρο "γενοκτονία" και προτιμά τον όρο "εκτόπιση" - όμως η φρίκη, όπως κι αν τη βαφτίσεις, δεν μπορεί να κρυφτεί. Συνεχώς έρχονται στο φως όλο και περισσότερα ντοκουμέντα που δείχνουν ότι η προσπάθεια εξόντωσης των μη μουσουλμανικών πληθυσμών στην Ανατολία (συμπεριλαμβανομένων και των Ελλήνων) ήταν συστηματική, συνειδητή και μεθοδευμένη. Δεν ήταν "παράπλευρη απώλεια" αμάχων των πολέμων (Βαλκανικών, Α΄Παγκοσμίου, και του Πολέμου της Ανεξαρτησίας των Τούρκων), αλλά προϊόν πολιτικής απόφασης.
Το κίνημα των Νεοτούρκων, και αργότερα ο Μουσταφά Κεμάλ, οραματίστηκαν μια νέα Τουρκία, που θα έπρεπε να ξεκόψει από το οθωμανικό παρελθόν. Σ' αυτή τη νέα Τουρκία δεν χωρούσαν οι "διαφορετικοί" - όσοι μάλιστα είχαν και οικονομική δύναμη ήταν ενοχλητικοί για τη νέα τάξη πραγμάτων. Έπρεπε λοιπόν να 'διαγραφούν", όχι μόνο ως φυσικές παρουσίες, αλλά και από τη συλλογική μνήμη.
Αργότερα ο Κεμάλ, χτίζοντας την Τουρκική Δημοκρατία, συνέχισε την κατασκευή του Τουρκικού έθνους, αλλάζοντας υποχρεωτικά ακόμα και την ίδια τη γλώσσα των ανθρώπων (όχι μόνο το αλφάβητο). Οι πιο πολλοί Τούρκοι που έχουν γεννηθεί μετά το 1930 είναι αμφίβολο αν μπορούν να διαβάσουν τα οθωμανικά τουρκικά (άρα και τις πηγές της εποχής). Οι μουσουλμάνοι πολίτες του νέου κράτους (και όσοι αλλαξοπίστησαν για να επιβιώσουν) απέκτησαν υποχρεωτικά επώνυμο "τουρκικό", ενώ ακόμα και τα βιβλία της ιστορίας ξαναγράφτηκαν - με "τουρκοκεντρική" οπτική - Το τουρκικό έθνος (που είχε γεννηθεί λίγα χρόνια πριν ουσιαστικά, είχε πανάρχαια καταγωγή, και ασφαλώς ήταν ο περιούσιος λαός).
Τα εκατομμύρια των ανθρώπων που δεν ανταποκρίνονταν στο αφήγημα, και που είχαν ζήσει χιλιάδες χρόνια στα μέρη εκείνα, δημιουργώντας τον δικό τους πολιτισμό, δεν ήταν πλέον εκεί για να μαρτυρήσουν το αντίθετο...
Το επίσημο σύμβολο για τα 100 χρόνια της γενοκτονίας (που συμπληρώθηκαν το 2015), είναι ένα λουλούδι, που το όνομά του τα λέει όλα:
"Μη με λησμόνει".
Η Τουρκία αρνείται συστηματικά τον όρο "γενοκτονία" και προτιμά τον όρο "εκτόπιση" - όμως η φρίκη, όπως κι αν τη βαφτίσεις, δεν μπορεί να κρυφτεί. Συνεχώς έρχονται στο φως όλο και περισσότερα ντοκουμέντα που δείχνουν ότι η προσπάθεια εξόντωσης των μη μουσουλμανικών πληθυσμών στην Ανατολία (συμπεριλαμβανομένων και των Ελλήνων) ήταν συστηματική, συνειδητή και μεθοδευμένη. Δεν ήταν "παράπλευρη απώλεια" αμάχων των πολέμων (Βαλκανικών, Α΄Παγκοσμίου, και του Πολέμου της Ανεξαρτησίας των Τούρκων), αλλά προϊόν πολιτικής απόφασης.
Το κίνημα των Νεοτούρκων, και αργότερα ο Μουσταφά Κεμάλ, οραματίστηκαν μια νέα Τουρκία, που θα έπρεπε να ξεκόψει από το οθωμανικό παρελθόν. Σ' αυτή τη νέα Τουρκία δεν χωρούσαν οι "διαφορετικοί" - όσοι μάλιστα είχαν και οικονομική δύναμη ήταν ενοχλητικοί για τη νέα τάξη πραγμάτων. Έπρεπε λοιπόν να 'διαγραφούν", όχι μόνο ως φυσικές παρουσίες, αλλά και από τη συλλογική μνήμη.
Αργότερα ο Κεμάλ, χτίζοντας την Τουρκική Δημοκρατία, συνέχισε την κατασκευή του Τουρκικού έθνους, αλλάζοντας υποχρεωτικά ακόμα και την ίδια τη γλώσσα των ανθρώπων (όχι μόνο το αλφάβητο). Οι πιο πολλοί Τούρκοι που έχουν γεννηθεί μετά το 1930 είναι αμφίβολο αν μπορούν να διαβάσουν τα οθωμανικά τουρκικά (άρα και τις πηγές της εποχής). Οι μουσουλμάνοι πολίτες του νέου κράτους (και όσοι αλλαξοπίστησαν για να επιβιώσουν) απέκτησαν υποχρεωτικά επώνυμο "τουρκικό", ενώ ακόμα και τα βιβλία της ιστορίας ξαναγράφτηκαν - με "τουρκοκεντρική" οπτική - Το τουρκικό έθνος (που είχε γεννηθεί λίγα χρόνια πριν ουσιαστικά, είχε πανάρχαια καταγωγή, και ασφαλώς ήταν ο περιούσιος λαός).
Τα εκατομμύρια των ανθρώπων που δεν ανταποκρίνονταν στο αφήγημα, και που είχαν ζήσει χιλιάδες χρόνια στα μέρη εκείνα, δημιουργώντας τον δικό τους πολιτισμό, δεν ήταν πλέον εκεί για να μαρτυρήσουν το αντίθετο...
Το επίσημο σύμβολο για τα 100 χρόνια της γενοκτονίας (που συμπληρώθηκαν το 2015), είναι ένα λουλούδι, που το όνομά του τα λέει όλα:
"Μη με λησμόνει".
Πηγή: http://eliaswords.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου