Συνολικά, τα πασχαλινά
διηγήματα του Παπαδιαμάντη είναι μόλις έντεκα, με το πρώτο να
δημοσιεύεται το Πάσχα του 1888, στην "Εφημερίδα" και το τελευταίο, στο
αλεξανδρινό περιοδικό "Νέα Ζωή", το 1907. Κατά τα άλλα, και πάλι, στο
διήγημα "Λαμπριάτικος Ψάλτης", προς υπεράσπιση των εορταστικών του
διηγημάτων, αναφέρει πως δημοσιεύτηκαν στις δυο κορυφαίες εφημερίδες της
πρωτεύουσας, εννοώντας την "Εφημερίδα" και την "Ακρόπολη", και στο
μονάκριβο περιοδικό, που, τουλάχιστον μέχρι το 1893, ήταν η "Εστία". Τα
μεταγενέστερα πασχαλινά δημοσιεύτηκαν σε περιοδικά, όπως "Το Περιοδικό
μας" του Γεράσιμου Βώκου και η "Μούσα", σε αραιά διαστήματα, όποτε
προέκυπταν. Πηγή: www.lifo.gr
Ο εξαιρετικός ιστότοπος για τη λογοτεχνία 24grammata.com δημοσιεύει σε ψηφιακή μορφή 3 από τα έντεκα "Πασχαλινά Διηγήματα" του Αγίου της Λογοτεχνίας μας Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη. Το πρώτο διήγημα δημοσιεύτηκε το Πάσχα του 1888 στην "Εφημερίδα" και το τελευταίο στο Αλεξανδρινό περιοδικό "Νέα Ζωή" το 1907. Να και οι τίτλοι όλων των Πασχαλινών διηγημάτων και δίπλα η χρονολογία δημοσίευσής τους:
Η τελευταία βαπτιστική (1888)
Εξοχική Λαμπρή (1890)
Παιδική Πασχαλιά (1891)
Πάσχα Ρωμέικο (1891)
Η Βλαχοπούλα (1892)
Στην Αγι᾽Αναστασά (1892)
Λαμπριάτικος Ψάλτης (1893)
Χωρίς Στεφάνι (1896)
Ο Αλιβάνιστος (1903)
Το Χριστός Ανέστη του Γιάννη (1904).
Τραγούδια του Θεού (1907)
Με τα πασχαλινά του διηγήματα ο Παπαδιαμάντης συνθέτει κυρίως τρυφερές νοσταλγικές εικόνες από το νησί του, τη Σκιάθο. Μας μεταφέρει σε ανοιξιάτικες εξοχές με ερημικά εξωκκλήσια όπου αγαθοί ποιμένες και ψαράδες περιμένουν τον ιερέα να φέρει το φως και το εορταστικό μήνυμα της Ανάστασης...Ακούμε ψαλμωδίες από τα χείλη αγνών ανθρώπων να αναμειγνύονται με τον ήχο των κυμάτων σε απόμερα ακρογιάλια...Βλέπουμε νεαρές κοπέλες και μεγαλύτερες γυναίκες με γιορτινά ρούχα να ανάβουν τις πασχαλινές λαμπάδες, παιδιά να τσουγκρίζουν τα κόκκινα αυγά... Υποδεχόμαστε νοερά τους ξενιτεμένους που επιστρέφουν στο νησί για να γιορτάσουν την Ανάσταση...Καθόμαστε μαζί με τους ήρωες των διηγημάτων στο εορταστικό τραπέζι της Λαμπρής...
Δεν είναι, όμως, όλα τα πασχαλινά διηγήματα του Παπαδιαμάντη
ανοιξιάτικα, φωτεινά και χαρούμενα...Σε αρκετά από αυτά η ατμόσφαιρα
είναι σκοτεινή, οι ήρωες δυστυχείς και θλιμμένοι, πονεμένοι από τα
χτυπήματα της μοίρας, άνθρωποι μοιραίοι που ζουν τη δική τους Μεγάλη
Εβδομάδα...Άνθρωποι που η Ανάσταση του Κυρίου δεν μπορεί να δώσει ελπίδα
στη μουντή ζωή τους...
α. Πάσχα Ρωμέικο, β. Χωρίς στεφάνι, γ. Ο αλιβάνιστος Πηγή: www.lifo.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου